Bong Da City - Πες μου τι ζήτησα

Μανιακος
Δεν ανατελει ο φλεγομενος γιγαντας πισω απ'τις εργατικες
δωδεκα μηνες πενθους ανηγουν προοπτικες μονο στο θανατο
ιδανικες δε γινονται οι καταστασεις ειναι βασανο
και σ' οτι πηρες καποτε με κοπο
ποτε δε θα ξεφυγουμε απ'τη μαστιγα στο τοπο μου
νιωθω τον πονο γυρω μου παντα στην ωρα του
απο τη χωρα του
ποτε και θα θα'ναι δαιμονες πανω απ'τα συννεφα και πεφτει μπορα
τι κολλησε τα ποδια μου στη γη τι κανω τωρα
μπουσουλοντας δεν ανεβαινω την ανηφορα
μεσ' την καπνα
δε βλεπω τιποτα κλεινω τα ματια
και πες μου τι ζητησα
δεν ειναι η ζωη παιχνιδι σου πριγκιπισσα
νιωσε με εχω λογους που λιποθυμησα
πανω στα σκαλοπατια σου ομως δε λυγισα
τοσο αχαρες μερες τοσο ομορφες νυχτες
τις επιλογες μου εχω πληρωσει επι δυο
ημουν τεσσερις μηνες νοσοκομειο
για την παρτυ σου
φυσω στον ανεμο τη σταχτη σου
και φευγω να κανεις ελευθερα το κομματι σου
δεν εχω μελλον λεω
πως μαλλον φταιω
και εγω, τιποτα δεν ειναι τυχαιο
το χωμα που πατας ειναι το χωμα που σε γεννησε
πως του συμπεριφερεσαι σαν να'ναι κατι νεο
το νου σου

Κακοηθης
Το να ξεχασεις το ονομα μας
να μας ειναι η γενια μας
μισους
δεκα και κατι δευτερολεπτα σφυγμους και χτυπους
μεσα σε κηπους που χαλασανε και χτισαν μυθους
γι' αυτο κρατησαμε μακρια σας τη στρατια μας
και δες τι χανεται και τι επαναλαμβανεται
τι κανετε οταν σκαμε κι απ'το πλανο μας χανεστε
φαντασου να πεις κατι χασαμε για φαντασου
εδω ζησαμε τη μερα που δεν επιασε η πουστια σου
πιασε μας δειξε μας τι θελεις αλλιως ασε μας
πες τι εχεις να πεις και φιλε ασε μας στη φαση μας
δεν ειναι ευχαριστα τα νεα γι'αυτο μη ρωτας
θα σε χτυπισω πριν χτυπησεις τι σκατα ζητας
αλλη μια νυχτα θ' απειλησουμε το στεμμα σου
θα βγουμε να προσβαλουμε το ψεμα σου
που δινεις
οτι μας χαλασε κ' οτι χρονια μολυνεις
ειναι ευθυνης ζητημα
και 'συ πουτανα δε θα μεινεις