Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Μανιακός - Παιδί Της Νύχτας

Χάνω το νου μου κάθε βράδυ περπατώ το δρόμο για την κόλαση
Κοντά στο τέλος είμαι νύχτα τέλος για κάθε συναίσθημα μου ζήτα
Δεν έχω τίποτα να δώσω Αθήνα παιδί σου μα μεγάλωσα δίχως να σ’ έχω δίπλα
Κάνναβης καύση μες την αλάνα μεθυσμένος είμαι τσίτα
Ματιές δικάζουν το μέλλον των ματιών αν θέλεις κοίτα με
Έχω καύλες ακόμη και πίτα
Μες την σιωπή το βήμα μου γίνεται θόρυβος φωνές ακούγονται μέσα απ’ τα σπίτια
Μάτια που κοιτούν πίσω από κάγκελα βλέπουν μισή αλήθεια
Είδα τα πάντα στο δρόμο εκτός από τη χλίδα μόνο
Γι’ αυτό να ξέρεις για μένα γίναν τα χείλη σου στα χείλη μου για μένα οξυγόνο , νύχτα
Ήταν σαν όνειρο μα θυμάμαι τα πάντα τώρα μέσα στον πόλεμο μα δεν έγινα θύμα
ποτέ μου δεν έδωσα τον αδελφό μου για το χρήμα
πάνω στη ζάλη μου παίζω τα πάντα χύμα , αυτά τα φώτα μου θολώνουν το τοπίο
γύρω μου σκοτάδι και έχει κρύο τίποτα δεν είναι αστείο , πάντα ζάντα
τα αδέλφια μου με ξέρουν δε φωνάζω σαν μαλάκας για να τους το παίζω μάγκας
δες δε βγαίνω κάρτα μεθώ πριν απ ‘ το χάραμα πεθαίνω και πάλι τη νύχτα ζωντανεύω
για να κάνω κουμάντα περνώ απαρατήρητος αν θέλω δε με βλέπεις και
αν έχεις φράγκα ψιλέ να προσέχεις δε κρατάνε όλα για πάντα
είδα το φως μου μια νύχτα μέσα στα πάρκα
Γράφω κάτω απ ‘ την σελήνη αναγκάζομαι ότι μου ‘χει μείνει
Είναι παγιδευμένη λογική μέσα σε δίνη
Τη νύχτα βγαίνω απ’ την παγωμένη λίμνη
Γράφω κάτω απ ‘ την σελήνη αναγκάζομαι ότι μου ‘χει μείνει
Είναι παγιδευμένη λογική μέσα σε δίνη
Τη νύχτα βγαίνω απ’ την παγωμένη λίμνη
Δεν πόνεσα φιλέ βγήκα απ’ την μήτρα φόνισσας
Όλοι σας πνίγεστε μεσά στην πόλη σας
Έμενα δεν με ξέρετε πια και δεν φοβάμαι να πεθάνω
Πόσο δεν το φαντάζεσαι καν δεν αποσύρομαι το χάραμα
Δεν βρίσκω ύπνο μα όταν ανοίγω τα μάτια πρέπει να φύγω
Για πόσο ακόμα θα κρύβομαι από τον ήλιο
Γίνομαι λάδι στη φωτιά δεν τη σβήνω
Του μεθυσμένου το χαμόγελο είναι ψέμα
Και εφόσον με κοιτάς θα τρέχει θέμα
Άσε με να σου πω μπήκα μόνο με τον αδελφό μου σε είκοσι άτομα
Δεν το μετανιώνω ούτε λεπτό
Περνούν εικόνες βροχή πάνω απ’ τα μάτια μου
πάνω στα χείλη μου πέφτουν σταγόνες χημείες
πάνε χειμώνες παγωμένοι χειμώνες
που με βρήκανε τη νύχτα κάτω απ’ τις πευκοβελόνες
δε μπουσουλάω πατώ τα βήματα πατώντας τσίτες
κάτω από την πανσέληνο μεθάω
πάνω σε μνήμες τα λόγια μου σημάδια λεπίδες ματωμένα κρεβάτια κι ελπίδες
είναι θαύμα που θυμάμαι το όνομα μου δε νιώθω μόνος με τον δαίμονα μου
εγώ θυμάμαι το σκοτάδι από τη μήτρα εφόσον δε με νίκησε ποτέ την λένε νύχτα
Γράφω κάτω απ ‘ την σελήνη αναγκάζομαι ότι μου ‘χει μείνει
Είναι παγιδευμένη λογική μέσα σε δίνη
Τη νύχτα βγαίνω απ’ την παγωμένη λίμνη
Γράφω κάτω απ ‘ την σελήνη αναγκάζομαι ότι μου ‘χει μείνει
Είναι παγιδευμένη λογική μέσα σε δίνη
Τη νύχτα βγαίνω απ’ την παγωμένη λίμνη

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Βήτα Πεις - Γκρίζα Πολιτεία

Μηπως ειναι η πολη σου ει
εσενα μηπως ειναι η πολη σου
εσενα εσενα εσενα εσενα εσενα εσενα εσενα μηπως ειναι η πολη σου
1 2 3 γκριζα πολιτεια

Γιατι ειναι γκρι
το χρωμα της ειναι γκρι
και το χωμα της βαμμενο με κοκκινο βαθυ
ακροβατει σε τεντωμενο σχοινι
καθε πολη με καθε πολιτη που υπνοβατει
γιατι ειναι γκρι
το χρωμα της ειναι γκρι
κι η σελιδα της ειναι λευκη σαν επιταγη
γραψε ποσο βαλε την υπογραφη
δωσε τη στον διπλανο να πληρωθει και ν' ακουστει

Κι ειμαι κοντα σου
διπλα σου στα ακουστικα σου
και ταυτοχρονα η φωνη μου πολυ μεσα στα στενα σου
καπου ψηλα καπου μονος καπου χωρις φως
στ' αμαξι σου κανει παρεα ο δικος μου στιχος
κατι τετοιες ωρες μηπως τοτε σου μιλαω
γενικα τοτε μπορω κατι τετοιες ωρες ξεσπαω
μαζι σου διχως ραντεβου πιστος σαν σκυλος
καθε μερα δεν μιλας μιλαει ο αορατος σου φιλος
γιατι οσο μας θυμαμαι μαζι μεγαλωσαμε
σ' ενα κυκλο με κεφαλια που προσωπικα μετρανε
ειμαι απο κει που καθε μερα πολεμανε
να γεμισει το τραπεζι γιατι τα μικρα πεινανε
κομματια που μιλανε
κομματια με φωνη αφηνω σε υπνοδωματια κι αρχιζουν να ξυπνανε
ειμαι απο κει που εσυ δεν χωρας ρουφιανε
μεινε εκει μεινε μεσα σε κυκλους που σ' αγαπανε
εδω ρουφιανοι δεν πατανε
τους μυριζονται καπακι απ' την κολονια που φορανε
και πολυ πολυ δεν το συζηταμε
ναι πολυ πολυ δεν το συζηταμε
ειμαι απο κει απ' τον πανω μαχαλα
εκει γυρναμε εκει βλεπεις τους αετους να πετανε
ειναι ελευθεροι κι ανοιγουνε φτερα ψηλα
 μα δεν αρπαζουνε κι ας φτανουνε στον ηλιο ψηλα

Γιατι ειναι γκρι
το χρωμα της ειναι γκρι
και το χωμα της βαμμενο με κοκκινο βαθυ
ακροβατει σε τεντωμενο σχοινι
καθε πολη με καθε πολιτη που υπνοβατει
γιατι ειναι γκρι
το χρωμα της ειναι γκρι
κι η σελιδα της ειναι λευκη σαν επιταγη
γραψε ποσο βαλε την υπογραφη
δωσε τη στον διπλανο να πληρωθει και ν' ακουστει

Κι απο το βραδυ ο Υφαιστος σφυρηλατει παλι
το σιδερο οσο το χτυπας τοσο γινεται ατσαλι
θελω στυλο ενα θεμα λιγο ξυδι
κι ασε τα φιδια στο γρασιδι
παμε παλι στην στηλη μου εκει ειναι οι φιλοι
οι παιχτες που τα δινουν ολα μεσα στο παιχνιδι
μιλωντας τους εχω στειλει
ηδη να σε παιξουν κι οταν επιστεψουν μου λενε coach εχεις ξεφυγει
ειμαι απλος ειμαι ξεκαθαρος κι αυθορμητος
ειμαι αγνος κι αν πληγωθω γινομαι αγνωριστος
ειμαι ο εαυτος μου ο ηρμος ο ρυθμος μου ειναι απλος
ειμαι εγω μαγκα πεταει το στυλ οχι ο λαιμος μου
ειμαι ανησυχος αναβατης ατιθασος
τ' αλογο μου εχει γραμμες ειναι ο δικος μου Πηγασος
φτερουγιζει στο beat καλπαζει στον χρονο
εχω 3 αδερφια στο σπιτι κι αλλα 12 στον δρομο
ειμαι απολυτος ειμαι βραχος ακλονητος
θα σου δωσω τα παντα κι ας περπαταω εγω ξυπολητος
εκτιμησε το αλλιως ξεχασε με ξεχασε το
πες πως δεν με γνωρισες ποτε γαμησε το
εγω συνθετω ενωνω δεν χωριζω δεν εκθετω
δεν εκτιθομαι για ενα καλο πακετο
απο το βραδυ τα λογια μου αφηνιασμενοι ταυροι
ξερω τ' ακους αλλα ποσο νιωθεις το ρημαδι

Γιατι ειναι γκρι
το χρωμα της ειναι γκρι
και το χωμα της βαμμενο με κοκκινο βαθυ
ακροβατει σε τεντωμενο σχοινι
καθε πολη με καθε πολιτη που υπνοβατει
γιατι ειναι γκρι
το χρωμα της ειναι γκρι
κι η σελιδα της ειναι λευκη σαν επιταγη
γραψε ποσο βαλε την υπογραφη
δωσε τη στον διπλανο να πληρωθει και ν' ακουστει

Δοκιμασε την τυχη σου βγαλε την μουσικη σου
οσο η πολη μενει γκρι χρωματισε το χαρτι σου
το χωμα της βαφη οσοι φυγαν ειναι εκει
βαλε ψυχη να ζωντανεψει λυσε τη σκεψη
κανεις δεν θα σου απαγορευσει
ελευθερα μιλας οσο ελευθερα κοιτας
δεν εχει σιδερα δεν μοιαζει με κελι
δεν εχει πρεπει ουτε μη βαζεις τα ορια εσυ
κι ενω προβληματα γυρναν μεσα στην πολη
5 λογοι για να γραψεις κατι ασ' το πορτοφολι
οσο κι αν γεμισει παντα θα ΄σαι αδειος
ολοι θελουν επιφανεια τους επνιξε το βαθος
καθε λαθος κι ενα καινουριο βημα
βολεμενοι στις ανεσεις τους φοβουνται ειναι κριμα
θα το δεις περναει ο καιρος κανει κυκλο ο τροχος γινεσαι πιο δυνατος
τωρα υπευθυνος δεν σε χαιδευουν πλεον
οτι κανεις εχει ευθυνη μεγαλωνει η φυλακη των νεων
μπορει ακομα να γυρνω απο 'δω απο 'κει
μα ειναι το σπιτι μου εδω στον ρυθμο
η λευκη μου επιταγη δεν παιρνει ποσο
αμα με νιωσεις θα 'χω πληρωθει κι εγω
αναλογα το ποσο αντιλαμβανεσαι
το ποσο αισθανεσαι
σου δινω δρομους να μην χανεσαι

Μηπως ειναι η πολη σου ει
εσενα μηπως ειναι η πολη σου
εσενα εσενα εσενα εσενα εσενα εσενα εσενα μηπως ειναι η πολη σου

Γιατι ειναι γκρι
το χρωμα της ειναι γκρι
και το χωμα της βαμμενο με κοκκινο βαθυ
ακροβατει σε τεντωμενο σχοινι
καθε πολη με καθε πολιτη που υπνοβατει
γιατι ειναι γκρι
το χρωμα της ειναι γκρι
κι η σελιδα της ειναι λευκη σαν επιταγη
γραψε ποσο βαλε την υπογραφη
δωσε τη στον διπλανο να πληρωθει και ν' ακουστει

Βήτα Πεις - Όνειρα σβήνουνε

Και τελικα κοιτα να δεις που ονειρα σβηνουνε
πανικος παντου
Κοιτα να δεις, κρατημα στο φως για να βγεις
απο τα ψεμματα που ζεις
Εφτασες 20 μ'ακομα υπνοβατεις
και βρηκες τροπο τελικα για να κρυφτεις
απ'τα προβληματα
μες στα στενακια της ντροπης
αυτο επελεξες να ζεις.

Ονειρα σβηνουνε ενω προβληματα σε πνιγουνε
οι πιο πολλοι το κρυβουνε
Ονειρα σβηνουνε, βελονες με θανατο καταληγουνε σε φλεβες
γεννανε πονο σα διαμονισμενες μητερες
και γυρω τερατα απο την πολιτικη ραδιενεργεια
να σου πασαρουνε μυθο και ψηφοδελτια
ΠΑΣΟΚ, Νεα Δημοκρατια, Καπα Καπα Ε
η σε μικροτερα κομματα δινεις πιστη
Ποιος απ' αυτους ειπε κατι και σε κερδιζει λαε
Ποιος απ' αυτους ειπε κατι που να σ' αγγιζει
Μπορει μεθαυριο το παιδι σου να πεθανει
απο εναν καυλωμενο μπατσο που πατησε τη σκανδαλη
η TV σιγα μην ασχοληθει με τετοιου ειδους δολοφονους
εχει να βγαλει κωλους να πληρωθει
Ναρκωτικα υπνωτιζουν την αντιδραση του νου
του γιγαντα τη δυναμη την κανουνε μικρου παιδιου
Σαμποταρουνε ρολους
βρηκαν το καλουπι του βλακα και βλεπω καθημερινα χιλιαδες κλωνους
πεθανε η αλητεια τωρα βγαζουνε φλωρους
βαζουνε καμερες και μας ελεγχουνε με δορυφορους.

Και τελικα κοιτα να δεις που ονειρα σβηνουνε
πανικος παντου
Κοιτα να δεις, κρατημα στο φως για να βγεις
απο τα ψεμματα που ζεις
Εφτασες 20 μ'ακομα υπνοβατεις
και βρηκες τροπο τελικα για να κρυφτεις
απ'τα προβληματα
μες τα στενακια της ντροπης
αυτο επελεξες να ζεις.

Το ιδιο στορυ παλι πιτσιρικα
τσουλαει στον τσιγκο πυρετος για να ρουφας
και να μη βλεπεις καθαρα
μεσα απ'τα βρωμικα στενα της Αθηνας
θανατος μυριζει και φλερταρει τη ζωη μας
μα εμεις ακομη στην αρρωστη λογικη μας
πιστευουμε το ψεμα που πλασαρουν οι πολιτικοι μας
Λες κι ο Παπανδρεου περασε ποτε απ' τη Βαθης
να δει τοσα παιδια που γιναν θυματα της πλανης
να δει την πρεζα να σκοτωνει μυαλα, με πιανεις
Σε βαλαν στο παιχνιδι τους και παιζεις για να χανεις
και στα αρχιδια μου εμενα ποιος θα γινει πρωθυπουργος
ολοι θα ταϊζουνε κουτοχορτο να τρως
Ποιος απ' αυτους θα ενδιαφερθει για να δωσει παιδεια
Ποιος νοιαστηκε ποτε για τον κοσμο στην επαρχεια
Εκει που ζουσα,ζω και προσπαθω να επιβιωσω με το βασικο μισθο
θελουν να κανω μια ζωη τον ταπεινο μικροαστο
να μην μπορω να σηκωσω κεφαλι να δω
να γινω υποδουλος στον κρατικο μηχανισμο
και να με πεισουν πως το μελλον μου εξαρταται απ'αυτο
Ευχαριστω μα δε θα παρω
απο το χαπι που δινουν να μην ξυπνησεις
στις τοσες στημενες δημοσκοπησεις
Ελληνισμος
Ρε δε γαμιεσαι να ασπρισεις
Ως ποτε η αληθεια θα' ναι playback στις ειδησεις
Ως ποτε θα σου κλεινουν το στομα να μη μιλησεις
Ως ποτε θα μπορουνε να κοιμιζουν συνειδησεις
Ονειρα σβηνουνε...

Και τελικα κοιτα να δεις που ονειρα σβηνουνε
πανικος παντου
Κοιτα να δεις, κρατημα στο φως για να βγεις
απο τα ψεμματα που ζεις
Εφτασες 20 μ'ακομα υπνοβατεις
και βρηκες τροπο τελικα για να κρυφτεις
απ'τα προβληματα
μες τα στενακια της ντροπης
αυτο επελεξες να ζεις.

Ειναι μερες που παταω γερα
Ειναι μερες που το νιωθω πως πεθαινω
Ειναι φορες που αναρωτιεμαι
αν τα πραγματα πηγαινουν οπως θελω η απλα
μηπως πηγαινω εγω οπως θελουν αυτα
Τελικα ειναι απωτερος σκοπος τα λεφτα
η μηπως εγινε η κουλτουρα να 'χεις σαπια ιδανικα
Ονειρα σβηνουνε οσο ψαχνεις να φτιαχτεις
εχεις φτιαξει ενα λακο και παλευεις μονος σου να θαφτεις μηχανικα
Πες μου σ' αρεσει που οι γνωστοι σου οταν σε βλεπουν
φοβουνται μη ζητησεις λεφτα
Πες μου σ' αρεσει που τα βραδια σου σε βρισκουνε να ψαχνεις
κανα μπουμπλε κατω απ' τον ΟΚΑΝΑ
Το νομισμα εχει δυο οψεις ζωη και θανατος
Ποσες φορες ειπες σε μενα τον ιδιο πως θα την κοψεις
Πως αντικρυσες τον ηλιο
πως δε σκεφτηκες αν θα τον ανταμωσεις ξανα
Η μηπως εισαι απ' αυτους
που βγηκαν βολτα στα καναλια και ζητουσανε βοηθεια
την ερωτευτηκες βλακα και τωρα σου γινε συνηθεια
Ειναι αληθεια πρεπει να τη δεχτεις
σου φτιαξαν την παγιδα ετσι ωστε να φροντισεις να παγιδευτεις
Βουτια στο κενο
Αυτοκτονεις...

Και τελικα κοιτα να δεις που ονειρα σβηνουνε
πανικος παντου
Κοιτα να δεις, κρατημα στο φως για να βγεις
απο τα ψεμματα που ζεις
Εφτασες 20 μ'ακομα υπνοβατεις
και βρηκες τροπο τελικα για να κρυφτεις
απ'τα προβληματα
μες τα στενακια της ντροπης
αυτο επελεξες να ζεις.

Τάκη Τσαν - Ω θαύμα

Καν' το θαύμα σου
γάμα τους θαύμα παιδί
καν' το θαύμα σου
χώστα μέχρι το πρωί
κατά πάνω τους
δείξ' τους τι θα πει mc
καν' το θαύμα σου.

Ποιός οργάνωσε ποιος την πόλη άφησε
ποιος άφησε τη γκόμενα παρ' όλα τα λεγόμενα
θυμάμαι πως κοιμόμουν και σκεφτόμουν πως οι στίχοι μου κοστίζουν 1 δις
αν θέλεις να με δεις από κοντά
κράτα πολλά μετρητά
εκτός αν θέλεις να τσακωθείς με τους ΖΝ
φίλε δε σε παίρνει
πέφτεις σταθερά όπως η πέτρα απ' τα βουνά κατρακυλά
σαν κατάρα που την έδωσε γιαγιά
που γεννήθηκε Σαββάτο
βουλιάζεις και πηγαίνεις προς τον πάτο
και τελειώνει το οξυγόνο
νιώθεις στα πνευμόνια σου τον πόνο, πόνο, πόνο
μόνο όποιος τ' αξίζει κάθεται μόνος στον θρόνο
στο κεφάλι μου σηκώνω
το στέμμα αν μπορεί κάνει το ψέμμα
μα το θέμα είναι άλλο
mcs που κάνουνε τον παπαγάλο
πέφτουν κάτω σαν το κάτουρο και κάνουν τάμα
περιμένουν να σωθούν από ένα θαύμα.

Καν' το θαύμα σου
γάμα τους θαύμα παιδί
καν' το θαύμα σου
χώστα μέχρι το πρωί
κατά πάνω τους
δείξ' τους τι θα πει mc
καν' το θαύμα σου.

Τώρα σε σώζει ο θαύμα σκάσε
κι άκου τον στίχο γιατί έχω πράγμα
καθώς και η πάμελα μας στο κεφάλι
ρίμες που ζαλίζουν σαν ντουμάνι
στρίβοντας τα πούρα με μέλι σα τον Χαρμάνη
το αλάνι με τη νούμερο ένα κλίκα ΖΝ θα είναι πίσω με το LP
με μπόλικα σουξέ όπως αυτό
στο είχα πει ρε πως πίστη τάμα
μετάνοια, κλάμα φέρνουν θαύμα
εκτός αν πάσο Α,Β,Γ
πέρασα από αρκετούς mcs
έλα στη χώρα μου να δεις
ότι και να πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου
ο Ιησούς είπε αγάπα τον πλησίον σου
με τα ελλατώματά του
ματώνει η καρδιά σου
και τα ματόκλαδά σου αρχίζουν στάζουν από δάκρυα οργής
γιατί είδες την αλήθεια που δεν μπόρεσες να δεις εξαρχής
μη μου πεις πως με πιστεύεις χωρίς να 'χεις πειστεί.

Καν' το θαύμα σου
γάμα τους θαύμα παιδί
καν' το θαύμα σου
χώστα μέχρι το πρωί
κατά πάνω τους
δείξ' τους τι θα πει mc
καν' το θαύμα σου.

Από μικρό παιδί τρελαίνομαι και δεν σε εμπιστεύομαι
πίσω μου οι ΖΝ όταν έρχομαι γιατί
υπάρχουν πολλοί που θέλουνε το Θαύμα Παιδί
να τρελαθεί στη σκηνή με τους άλλους ΖΝ
κολλητά εξηγούμε το φαινόμενο
πιο πολλές ρίμες κι απ'το δικό σου προβλεπόμενο
θα γίνω διάσημος προτού το χόρτο γίνει νόμιμο
πάντα καθαρός για το κάθε ενδεχόμενο
ασφαλώς είμαι καυτός όπως αυτός ο ρυθμός
άλλος ποιος είναι ο γυος ο Τυμβωρύχος
να χώνω στίχους χαλαρά είναι η δική μου δουλειά
και αρχίζουμε μετά απ'τα μεσάνυχτα
όμως mcs όπως εμένα δε τους φτάνει αυτό προσπαθώ να βρω τον πρώτο mc που θα επιτεθώ
 δε θα του πάρω τα λεφτά δε θα του κάνω κακό
γιατί προτού κάνω κάτι πάντα προειδοποιώ
αν είναι βλάκας και για δόξα θέλει να μου τη βγει
μάνι μάνι χάνει απ' το τομάρι το κεφάλι του
MCs που μου την πέσαν μες τη ζάλη μου μπράβο μου
τους έστειλα αδιάβαστους με κάποιο θαύμα μου.

Καν' το θαύμα σου
γάμα τους θαύμα παιδί
καν' το θαύμα σου
χώστα μέχρι το πρωί
κατά πάνω τους
δείξ' τους τι θα πει mc
καν' το θαύμα σου.

Βόρεια Αστέρια - Επιδρομή

 Lex
Eκτός ελέγχου και εκτός λογικής
είμαστε οι rappers που rappers σαν κι εμάς δεν θα βρεις
τα φαινόμενα τούτης της σκοτεινής εποχής
όπου μαύρα σύννεφα δεν σε αφήνουν να δεις
είναι μόνοι μας και όλοι σας μέσα στην πόλη μας
κυνηγοί επικηρυγμένων στο κατόπι μας
γιατί έχει γίνει επικίνδυνο το χόμπι μας
κι είναι μεγάλοι και σημαντικοί οι στόχοι μας
είναι σκληροί μα δεν αλλάζουνε οι τρόποι μας
δεν χαραμίζονται με τίποτα οι κόποι μας
αν είσαι τσάκαλος σε συγκινεί το story μας
και 'μεις γουστάρουμε μ' αυτό
σαν να 'ναι η πρώτη μας
αν είσαι copy μας το νιώθεις μαν το πόδι μας
μετά θηλιά και δεν ξελύνονται οι κόποι μας
δεν παίζει σεβασμός κι 'ναι γνωστοί οι λόγοι μας
champions league rap σε πνίγει το σεντόνι μας
οι πειρατές επέστρεψαν που 'ναι οι δρόμοι μας
είναι γεμάτοι ασφυκτικά όλοι οι χώροι μας
κι αφού δεν έμεινε ποτέ θαμμένη η γνώμη μας
να παν να γαμηθούν οι νόμοι κι αστυνόμοι μας.


Ζήνων
Aπό τα μάτια μας επιστροφή στα σκαλοπάτια μας
από τις στάχτες σας ανθίζουν τα κομμάτια μας
από τα χάλια σας βγάλαν καρφιά οι στίχοι μας
και κοίταξαν κατάματα αυτούς που δεν προσκύνησαν
η πεντάδα ένα στόχο έχει
όπου παίζει να τα καταστρέφει
πόλεις και γειτονιές ν' αναστατώνει
να ξέρουν όλης της χώρας τ' αλάνια
ντόμπρα ποιος χώνει
ποιος είναι αυτός που τόσα χρόνια δεν το πρόδωσε
ποιος είσαι εσύ για να με κρίνεις πες μου πόζερε
πόσο ζηλεύεις και μπροστά μας υποκρίνεσαι
πόσο ακόμα όταν σε ψάχνουνε θα κρύβεσαι
για τεχνικές μιλάμε κι απομακρύνεσαι
μία από αυτές αρκεί και σε διέλυσε
στείρες γραμμές για αυτόν που δεν το εμπέδωσε
όταν στο δρόμο μας δεις μικρέ μην κλαίγεσαι.

Ρεφρέν
Kάνουμε επιδρομή
όταν όλοι κοιμηθούν
επιδρομή
πριν τα όνειρα τους δουν
κάνουμε επιδρομή
δεν θα προλάβουν να ξυπνήσουν
είναι η τελευταία νύχτα που στη θέση μας ήσουν. (x2)


Jamal
Aκλόνητο το πόστο μας αρσενικός ο λόγος μας
τα μάτια δεν ξεκόλλησαν ποτέ από τον στόχο μας
αφήστε το επάνω μας σε δύσκολους καιρούς
έχουμε την αντοχή και την τρέλα μόρτη ακούς
η βρώμα είναι δύσκολο να κατανοηθεί
πόσο μάλλον όταν πρέπει στο Rap ν' εξηγηθεί
τα παιδάκια με τα mics που ακούγονται σαν ένα
γιατί μάθαν τη ζωή από σήριαλ στον αντ1
είμαι ο rapας που μου φαίνονται γελοίοι οι rapάδες
γιατί έχω μεγαλώσει με αγνούς αληταράδες
κάποιοι είναι δίπλα μου κάποιοι στη γειτονιά μου
κάποιοι σ' όλη την Ελλάδα νιώθουν τα λεγόμενά μου
είναι αυτοί που σαν Βόρεια αστέρια απευθυνόμαστε
γιατί μας αποδέχονται και τους αποδεχόμαστε
ελάτε μάγκες δίπλα μας τα λέω σωστά
τα ποτήρια οι τζιβάνες και τα γιούφια σας ψηλά.

Μικρός Κλέφτης
Man κοίτα τι ο κόσμος ζητά παίζουνε τα αυθεντικά
παίζω με λίγους με τους πολλούς διαφωνούμε ρητά
τα gossip τα μετρητά δεν με απασχολούν τα νούμερα και τα μηδενικά γενικά
αυτή την ώρα κοιμούνται βαθιά το ίδιο με τον ξύπνιο τους το ίδιο με τον ήχο την σκέψη και τον στίχο
τους έχουμε την χώρα να αρρωσταίνει με flows
είμαστε φτιαγμένοι αλλιώς μεγαλωμένοι αλλιώς
είμαστε φτιαγμένοι απ' το μηδέν ήταν το mic κλειστό
κι είναι φτιαγμένοι να λυγίζουν σαν καλαμάκι σπαστό είναι γνωστό βρες μου λόγο για να σε σεβαστώ
για να βρω λόγο να σε σβήσω δίχως να στοχαστώ
δεν παίζω και δεν παίζομαι στο παιχνίδι εχθρός σου
δεν με βλέπεις στον ύπνο σου απλά ζω το όνειρο σου
τόσα χρόνια να μας ρίξουν αποδεδειγμένα αδύνατο
απόψε ρίχνουμε εμείς βρείτε κρησφύγετο.

Ρεφρέν
Κάνουμε επιδρομή
όταν όλοι κοιμηθούν
επιδρομή
πριν τα όνειρα τους δουν
κάνουμε επιδρομή
δεν θα προλάβουν να ξυπνήσουν
είναι η τελευταία νύχτα που στη θέση μας ήσουν. (x2)

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Μανιακός - Τα όνειρά μας

Ειλικρινα τα βηματα δεν αλλαξαν απο παλια
μοιαζω ακομα με τον πιτσιρικα μεσα στα στενα
ισως τελικα να μην ψηλωσα συνειδητα
ειχα προβληματα στην πλατη που με σπρωχναν χαμηλα
φιλοι μου χαθηκανε
και μονος συντροφος στο σκοτος η σκεψη πως καποτε ονειρευτηκαμε
θα το 'χει η μοιρα τους μου 'πανε οι σκιες
οι επιλογες στις γειτονιες ειναι λιγες για τις δραχμες
πουλαν θανατο δεν αδικω προσωπικα εγω
δεν εχω φιλους που να διαθετουν εξοχικο
κι ειμαι μονος, μονος στην πλατεια νιωθω φοβο
για το μελλον μεχρι τωρα ειδα πονο μονο πονο
μονο πονο οσο με βασταει η φωνη μου
οσο ξερω πως πονανε για μενα οι ανθρωποι μου
και θελω πισω τις παλιες καλες στιγμες μου
τον παππου μου να χαμογελαει για ακομη μια φορα
τις φοβιες να 'ναι μαζι ξανα
τον Νικο εξω απο τα καγκελα
αναθεμα μονο ονειρα ανεκπληρωτα
για παπλωμα σ' αυτους που κοιμηθηκανε νωρις
κι εγω στο χαραμα μοναχος μου στην πολη των mcs
αναπολω, βρεχει γαμω
δικαιολογω το κλαμα μου ως συμπαρασταση στον ουρανο
γιατι ο Δημητρης δουλευε απ' τα οκτω
μιας κι ο πατερας πεθανε απο ζαπρε ενα πρωινο
τωρα ο Δημητρης ειναι σκοπια στον στρατο
πουλησε το κινητο για την δοση του νιωθεις bro
κι εγω ακομα να ψαχνω να βρω αγαπη
σε καθε δακρυ φως για εξοδο απ' το μονοπατι
Mastigo ηταν να γραψουμε μαζι αυτο το κομματι
μα εκανες λαθη και φυσικο ηταν να γινει σημαδι
γιατι οι μπατσοι πρεπει να δικαιολογησουνε μισθο
και διαλεγουνε παιδια απο το σκοταδι γι' αυτο.

Καθημερινα ψαχνουμε ακρη να σηκωσουμε κεφαλι να
κανουμε τα ονειρα μας αληθινα
μια γενια που δεν εμαθε λεξεις οπως χαρα
ειλικρινα και δεν μιλω προσωπικα.
Καθημερινα ψαχνουμε ακρη να σηκωσουμε κεφαλι να
κανουμε τα ονειρα μας αληθινα
μια γενια που δεν εμαθε λεξεις οπως χαρα
ειλικρινα η επιβιωση ματαιη στα στενα. (Χ2)

Κλεινω τα ματια μου αναβω το τσιγαρο τελικα το τελευταιο
χαλαλι κι ας μην παιζουν λεφτα
νιωθω πως γερασα κι ας ειμαι ακομη δεκαεννια
μετρω αναριθμητες κοπελες που μου παιξαν πουστια
αν δωσω ονοματα θα βαζουν τραμπουκους να απειλουν
εγω κουραστηκα νομιζω πως κι αυτες θα κουραστουν
κι ομως η λεξη αγαπη εχει παρεξηγηθει
σε μια πολη που ανταλλαζεται ψυχη για το χαρτι
εχω νιωσει κι εχω δει να συλλαμβανουν απο καρφωτη
τον κολλητο μου και την μανα του να αυτοκτονει
πες το κομπλεξ δεν εζησα καλα δεν χαμογελαγα συχνα
απ' τα δεκατρια μου χρονια ειμαι στην δουλεια
δεν εδωσα ποτε σκληρα κι αν ζω σκληρα
και δεν μιλω προσωπικα μες στα σκατα
επιπλεει μια ολοκληρη γενια
θαψανε ονειρα απο μικρα παιδια
που καναν πλανα για το πως θα υποδεχτουνε την χαρα
εχω προβλημα και κολλημα και μονιμα θα κραζω το κρατος
τον μπατσο οπως και να 'χει θ' αυθαδιαζω
απο ψυχης πετραλωνιτης εκ γεννετης αλητης
εκ γεννετης γαμιεται καθε ασφαλιτης
γιατι ο Γιωργος ειχε ονειρα, ο Ηλιας ειχε ονειρα
ο Μο ειχε ονειρα, ο Χρηστος ειχε ονειρα
ο Μπιλυ ειχε ονειρα, ο Δανος ειχε ονειρα
ο Τζιμυ ειχε ονειρα, η Ελενη ειχε ονειρα
εγω ειχα ονειρα, εσυ ειχες ονειρα
τα ονοματα δεν λενε κατι μαγκα αφου το προβλημα πιανει ολο το χαρτη
τα αδερφια μου δουλευουν απ' το χαραμα ως το βραδυ
για να βγουν απ' το σκοταδι
σβηνω το τσιγαρο, δακρυζω, νοσταλγω
δυο χρονια αργοτερα ακομη ξυπναω στις οκτω
μες στο στρες που εχει κυριευσει την γενια μας
τελευταια σταγονα ιδρωτα για τα ονειρα μας.

Απο πιτσιρικια παιζαμε μπαλα μαζι εγω κι εσυ ειχες ονειρα οπως και εγω, αυτοσχεδιαζαμε και μας τα σκοτωσαν, το κρατος, μπατσοι, ρουφιανοι, πρεζα, η αναγκη για χρηματα και επιβιωση, δεν εχει σημασια ποιος πολυ ποιος λιγοτερο, ειλικρινα μας τα σκοτωσαν.

Καθημερινα ψαχνουμε ακρη να σηκωσουμε κεφαλι να
κανουμε τα ονειρα μας αληθινα
μια γενια που δεν εμαθε λεξεις οπως χαρα
ειλικρινα και δεν μιλω προσωπικα.
Καθημερινα ψαχνουμε ακρη να σηκωσουμε κεφαλι να
κανουμε τα ονειρα μας αληθινα
μια γενια που δεν εμαθε λεξεις οπως χαρα
ειλικρινα η επιβιωση ματαιη στα στενα. (Χ2)

Ταυτισμένος Λάθος - Μισησέ με

Μισησε με οσο μπορεις ναι μισησε με μισησε με you wanna hate me then hate me

Δεν το επελεξα το να ξυπναω μονος
μπορεις να πεις πως εμαθα να ειμαι σε δυο σημεια ταυτοχρονως
οντως λαθος εγω οπως και ολος ο κοσμος
μπορεις να πεις τη πατησε μα δεν ημουν και ο πρωτος
αν σε κανει να αισθανθεις καλυτερα
δεν ημουνα ξεχωριστος χαυχιε μα βλεπω να αλλαζει αυτο απο σημερα
μυαλου στροφες ταχυτερα
αυτο ομως δεν το ηθελα ειναι οι συνθηκες βλεπεις με εκαναν να μην με αγγιζει τιποτα
ναι μισησε με αγαπησε με
δεν εχει μεση κατασταση ξενε
ασ’τους να λενε
ε ναι βλεπω με μαυρα δακρια κλαινε
οσοι τα παιζουν ολα για ολα σκεψου να μου πεις καλα ξηγιεμαι?
εμμεσως πλην σαφως αναρωτιεμαι
για αυτο που ειμαι απολυτα σιγουρος απο τις δουλειες τα χερια καινε
δεν θες να ξεχαστεις για υπνο πεφτε
ζω για αυτο που ακους και ειναι στα mic που δειχνω το τι μελη γενεσθαι

μισησε με οσο μπορεις οσο μπορεις οσο μπορεις οσο πιο πολυ μπορεις
και ηρθε η δυσκολη στιγμη να καταλαβεις
μην προσπαθεις λεπτο μες στο μυαλο μου να εισβαλεις
δεν εχει κατι που χανεις τη μπαλα χανεις
ηχος αποκρουσης και βρωμας ξερεις πια που να τη βαλεις
λαθος ταυτισμα κεφαλι ψηλα περιεργο βαδισμα
απευθυνσου σε ειδικο περι της βιδας το λασκαρισμα
γαμα τα προνομια αφ’ υψηλου σε βλεπω σα να σαι ενας (...)
εκδοτικος με τα γραπτα αυτα ανοιγει αιωνια ξανα ταυτισμενος λαθος sisco στο δωματιο B-music ε ζωντανα ξανα χτυπανε a radio edit το ‘πα σωστα αυτη τη φορα κλεισ’το δεν μ’αρεσει
Μισησε με οσο μπορεις οσο μπορεις οσο μπορεις οσο πιο πολυ μπορεις
Οσο μπορεις οσο μπορεις you wanna hate me then hate me οσο μπορεις οσο μπορεις οσο μπορεις οσο μπορεις

Βήτα Πεις - Κάθε φορά που χάνομαι

Εντάξει κι εσύ έχεις χαθεί… κι εγώ
Αλλά μερικές φορές βγαίνει το παράπονο και θες να γράψεις… κι απλά γράφεις… σκεπτόμενα όντα… τα λέμε χύμα...
Κάθε φορά που χάνομαι και με το μυαλό μου σκέφτομαι
Είναι κάθε φορά που μάχομαι
Είναι κάθε φορά που τρελαίνομαι
Μέσα μου τα πάντα πέφτουνε σα να'ναι ντόμινο
Οι γύρω μου συνέχεια κοιμούνται μα κάνω θόρυβο
Είναι κουφοί, άραγε είναι νεκροί;
H σελίδα τους παραμένει λευκή
Είναι κομμένα τα φτερά σε κάθε πλάτη
Πρώτα βάλε βάση μετά χτίσε παλάτι
Γίνε κι εσύ λίγο παιδί το χεις ανάγκη
Γίνει σημείο που κρύβεται σ'ένα χάρτη
Αν όλα κάποτε χαθούνε και φοβηθείς γίνομαι και κράτημα σε γκρεμό για να κρατηθείς
Να το θυμάσαι αν είσαι αδερφός μου
Και να λυπάσαι αν είσαι αντίπαλός μου
Αναρωτιέμαι πόσο να με νιώθεις
Δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις
Δεν έγινα ποτέ φωτιά που καίει όνειρα
Είμαι παιδί δεν με νοιάζει αν είναι πρόβλημα
Κι όταν χάνομαι ανάμεσά σε τόσους, ανθρώπους μάχομαι
Όχι για να κλέψω το φως τους(2x).
Κάθε φορά που χάνομαι μέσα σε σκέψεις… τρελαίνομαι…
Όχι πως με ενοχλεί... απλά στο χαρτί ξεσπάω…
Εγώ δεν ντράπηκα για αυτά που έχω κάνει
Και δεν μετάνιωσα για αυτά που έχω πει
Εγώ σηκώνομαι μάγκα σαν το φεγγάρι
Και ζωντανεύω να πεθάνει η σιωπή
Είναι η Ελλάδα καθαρή στη βιτρίνα όταν ποζάρει μα η βρόμα ξεπροβάλει στην Αθήνα
Πόσο κάνει να πουλήσετε όνειρα και πιστεύω;
Ένα σύστημα μπουρδέλο προγραμματισμένο
Η αντίδραση θεωρείται κάτι απαγορευμένο
Περιμένω χρόνια την μόδα να φύγει μα κάτι χειρότερο φτάνει
Και πάλι σαν εννιακέφαλο φίδι δεν χαρίζει δεν είναι παιχνίδι, σε κοιμίζει
Κάθε φορά που χάνομαι και με το μυαλό μου σκέφτομαι
Είναι κάθε φορά που μάχομαι κάθε φορά που τρελαίνομαι…
Αναρωτιέμαι πόσο να ‘μαι νιώθεις
Δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις
Δεν έγινα ποτέ φωτιά που καίει όνειρα
Είμαι παιδί δεν με νοιάζει αν είναι πρόβλημα
Κι όταν χάνομαι ανάμεσά σε τόσους, ανθρώπους μάχομαι
Όχι για να κλέψω το φως τους(2x).

Βήτα Πεις - Συνάντηση

Για οσους ρωτουσαν ποτε
σαν απ' το πουθενα απαντηση
και δεν το πηραν πρεφα ηταν incognito η συναντηση
αγωστη τοποθεσια με περιμετρο ελεγχωμενη
εκτελουνται οι εισβολεις οπως σε ζωνη κατεχομενη
για το ποτε δεν δοθηκε ποτε ημερομηνια
το περιμενουν οι πιστοι σαν τη δευτερα παρουσια
ειναι σαν κοκκινη πινελια πανω σε γκριζο καμβα
αναβει τα αιματα σαν τη πρωτη σφαλιαρα σε καβγα (x2)

Απαγορευμενος σαν τσιγαρο επικινδυνο
απροοπτο σαν εκπληξη
θορυβος σαν εκρηξη
γεννιεται απο την εμπνευση
σαν ιδεα που πιανει τοπο
το στυλο για να μιλησει θελει τροφιμα και τροπο
καλλιτεχνης φιλομαθης καλλιεργει τον νου του
καλλιτεχνης εξερευνητης στα βαθη του εαυτου του
σαν να βλεπεις ταινια 3d το ζεις
καθε εικονα μας με αναλυση ψηφιακης μορφης

Γιατι καθε μας αποφαση εχει παρθει με γνωμονα το παθος
δεν αλλαζει ουτε και μετακινειται μοιαζει βραχος
για αποφασεις μας συχνα πυκνα εχουμε δεχτει πυρα
μα στη πολη εχουμε αφησει αποφασεων οροσειρα
Βητα Πεις εμεις ροκαρουμε το επισημο
σαν καταστημα βαρδανε με καθως πρεπει ντυσημο
φτανω βαθια στο θεμα και δεν ειναι αστειο
καθε σελιδα μου σαν αιματοβαμμενο χειρουργειο

Σαν εφηβικη τρελα βαρυ σαν βαρια φανελα
εικονες στο στιχο μου ειναι σαν κλασσικη νουβελα
αν εισαι σαν κι αυτους ciao το beat σπαω *κρακ*
σαν γροθιες Μanny Pacquiao
ειμαι σαν μαγνητης φερνω πανω μου ολο το στυλ
2:15 τελος τ' αστεια κλειστους Benny Hill
ειμαι σαν καζινο κι εσυ σαν παιχτης που ολο χανεις
δραπετευω απο τις μουφες σαν Βαγγελης Ρωχαμης

Ομαδα σαν ομαδα που δεν χανει
ομαδα μια και σαν εσενα δεν υπαρχει ομαδα καμια
εισαι γνωστη σαν ιστορια και σαν παροιμια
1 2 3 η ομαδα ειναι μια σαν
Αργεντινη του Μαραντονα η του Πελε Βραζιλια
στον αερα σαν αεροπειρατεια
23.000 ποδια κι ακουγομαστε στα υπογεια
αλητια σαν Αθηνα του 90 μ' επεισοδια σαν
το γαντι του Freddy στο χερι του Rocky πεφτουνε
σαν κορινες οι πρωτοι σαν καμικαζι επιστρεφουμε
καταστρεφουμε πολεις για το κλεισιμο παρτιδας
κοβεις ενα κεφαλι κεφαλι της λερναιας υδρας
σαν Αγγλοι σκαμε μεθυσμενοι στα ραντεβου μας εμεις
εθισμενοι πρωταθλητες για τα ντερμπυ
και το στομα σου κλεισε
και την ατμοσφαιρα ζησε
ειναι Βητα Πεις Επιλεκτοι εσυ τι ομαδα εισαι

Κανω στασεις για λιγο σαν τραινο του ΗΣΑΠ
η ζωη ειναι σαν track μ' αλλαγες back to back
ειμαι γρηγορος μπαμ μπαμ σαν βραδινο throw up
ειναι το come back με back up ακριβειας σαν say up
πιστων μετανοιας στιχου μεταλια
ξεχωριζω οπως στους Marley ο Damian song of the stallion
η μουσικη κι εγω ειναι σαν μανα με το παιδι της
εδω πεταει ο Σιγμα και δεν παιζει κρυπτονιτης

Τα μαγαζια μας γεματα ζουμε ξεφρενες νυχτες
ομαδαρα μου δεν χωρας πουθενα σαν τις τρυπες
τ' αφεντικο σε κομματια ξεχωριζει στα ματια
οπως ξεχωριζει το δεντρακι στα κιτρινα μου μποτακια
παραισθησεις αντιληπτικες σε καθε στροφη
λανθανουσας κινησης σαν το φαινομενο Φι
κι αφου εχεις εκτεθει τωρα η πτωση σου θα 'ρθει
σειρα ατυχων γεγονοτων σαν τον νομο του Μερφι

Σαν δρομεις στον αγωνα ζωης
Επιλεκτοι και Βητα Πεις αλφα διαλογης
κομματια σαν ματια να δεις
σαν αποφυλακισμενος νιωθω ελευθερος
ζωδιακα αιγοκερως μα μεσα μου ειμαι κερβερος
δεν υπαρχει καπνος χωρις φωτια σαν MC χωρις γραπτα
σαν ρυθμος χωρις καρδια
λογος με στοχο χερι που ξερει τι γραφει
κι αυτο ειναι αποδειξη για δισκους που μειναν στο ραφι

Ποτε σαν απ' το πουθενα απαντηση
και δεν το πηραν πρεφα ηταν incognito η συναντηση
αγωστη τοποθεσια με περιμετρο ελεγχωμενη
εκτελουνται οι εισβολεις οπως σε ζωνη κατεχομενη
για το ποτε δεν δοθηκε ποτε ημερομηνια
το περιμενουν οι πιστοι σαν τη δευτερα παρουσια
ειναι σαν κοκκινη πινελια πανω σε γκριζο καμβα
αναβει τα αιματα σαν τη πρωτη σφαλιαρα σε καβγα

Ρωτουσαν ποτε σαν απ' το πουθενα απαντηση
και δεν το πηραν πρεφα ηταν incognito η συναντηση
αγωστη τοποθεσια με περιμετρο ελεγχωμενη
εκτελουνται οι εισβολεις οπως σε ζωνη κατεχομενη
για το ποτε δεν δοθηκε ποτε ημερομηνια
το περιμενουν οι πιστοι σαν τη δευτερα παρουσια
ειναι σαν κοκκινη πινελια πανω γκριζο καμβα
αναβει τα αιματα σαν τη πρωτη σφαλιαρα σε καβγα

6αρια - Νεράιδα

Ηταν μικρη και αγνη πετουσε στον ουρανο
ακουγα μονο τα φτερα της μα ηθελα να την δω
οταν μελαγχολω αυτη παντα ειναι εδω
δεν την ακουω πια μα μου στιχιωνει το μυαλο (x2)

Μια μελωδια λυπητερη στο βαθος ακουγοταν
κοιταζα προς τον ουρανο το 'νιωθα κατι ερχοταν
πλησιαζε στο μερος μου και αερας σηκωνοταν
μυριζε χωμα η βροχη το φεγγαρι κρυβοταν
ξαφνικα μπροστα μου μια λαμψη εκθαμβωτικη
ανοιγω τη παλαμη μου και καθεται εκει
την βαζω μπρος στ' αυτι μου κι ακουω μια φωνη
μου ελεγε πως δεν ειναι απο δω εχει χαθει
ζουσε και κατοικουσε σε μια κοιλαδα
ταξιδευε και χαθηκε πανω απο την Ελλαδα
μου μιλαγε και δακρυζε μιλαγε για τον τοπο της
το μονο που τις αρεσε η θεα της Ακροπολης
σιχαινοταν το τσιμεντο και τη σκονη
το νεφος την πνιγει και τα ρουχα της λερωνει
αυτη θελει αγαπη και εδω υπαρχει μισος
το μονο που της μενει να βασιζεται στο ισως
ισως οι ανθρωποι να δουνε τι αξιζει
ισως μια μερα αγαπη μας πλημμυρισει
ακομα βασανιζεται και ζει στη δυστυχια
και οταν εφευγε ξανασβηνε η μελωδια

Ηταν μικρη και αγνη πετουσε στον ουρανο
ακουγα μονο τα φτερα της μα ηθελα να την δω
οταν μελαγχολω αυτη παντα ειναι εδω
δεν την ακουω πια μα μου στιχιωνει το μυαλο (x2)

6αρια - Πάντα διαφορετικά

Παντα διαφορετικα
χωθηκα αλλιωτικα κανονικα
ποιος ειναι αυτος που νικα φυσικα
κι εχεις δει που σε καταπατα γενικα
ja ja ja!
πατω στο μετρο παντα μαθηματικα
με γραπτα δυναμικα
δινω γροθια στα εμπορικα
σταματα chill
μαγκα στυλ παντα
εχω χτυπηματα
στη πλατη θυματα
στη μαχη κοιτα τα
βληματα στεκονται
μπροστα μου ερπονται
τρεχουνε τωρα και δεν προλαβαινουνε
παντα κομπλε
δεν κανω κονε
με τα νερα τους δεν παω ποτε
καταπατω τα μουνοπανα μονιμα γιατι δεν καθονται φρονημα ρε
αναλαμβανω να κανω το πλανο τους (...) και μαυρο δεν χανω


 αναλαμβανω να σβηνω ονοματα και να πηγαινω πιο πανω
σχηματα χανονται κι αλλα δεν πιανονται
ακουγα καποτε τωρα σιχαινομαι
χρηματα ψαχνουνε και ξαναχανονται
γιατι στο μετρο δεν την παλευουνε
γιατι στο μετρο δεν την παλευουνε
γιατι στο μετρο δεν δεν δεν την παλευουνε

Ελα να δεις τι σου 'χω για μετα
το 'χω στο αιμα μου δεν σταματα και
ελα να δεις τι σου ΄χω για μετα
ειναι αποψεις και το 'δες δεν κρυβονται πια (x2)

Ασταματητα γραφω
κι αν θελεις μαχη πες μου που και θα 'ρθω ναι
ακαταλληλα βγαζω τα ραπ που γραφεις και το διασκεδαζω χε
σκαλωμενοι βλαμμενοι
θελουνε τη γλωσσα μου να 'ναι δεμμενη μα
κανενας δεν τα καταφερνει και βλεπουν τον στιχο να τους παρασερνει
να μαθετε να γραφετε και μετα να ξαναρθετε
τρεχτε να προλαβετε να μας ξαναbattlαρετε
θεσεις μαχης λαβετε
δεν παιζει να κοντραρετε
τ' αρχιδια μας θα παρετε παλι για να γουσταρετε
δεν τα μπαλωνω MCs ταπεινωνω
και ωρα να χωνω δεν χανω ποτε
μονοκοματο δωρο
για τον καθε φλωρο
που εξω στο δρομο δεν βγηκε ποτε
και μιλαει πολυ πισω απο ενα PC
λεει εκπροσωπει τον υπογειο
βαλε στον κωλο σου βλακα το πληκτρολογιο

δεν τα μπαλωνω MCs ταπεινωνω
και ωρα να χωνω δεν χανω ποτε
μονοκοματο δωρο
για τον καθε φλωρο
που εξω στο δρομο δεν βγηκε ποτε
και μιλαει πολυ πισω απο ενα PC
λεει εκπροσωπει τον υπογειο
βαλε στον κωλο σου βλακα το πληκτρολογιο


Ελα να δεις τι σου 'χω για μετα
το 'χω στο αιμα μου δεν σταματα και
ελα να δεις τι σου ΄χω για μετα
ειναι αποψεις και το 'δες δεν κρυβονται πια (x2)



6αρια - Θέλω να ζήσω


Νιωθω να τρελαινομαι μερα με τη μερα δες
ο πυρετος μου ανεβαινει και ψαχνω να βρω λαβες
για να πιαστω
αξιζει να πω αυτο που ζω
μα δεν μπορω
ζητω ελεος μαγκα για να σωθω
δεν παιζει εκτιμηση
δεν παιζουν αισθηματα ουτε λυπηση
στο μυαλο μου εχω τη διψα μου για εκδικηση
γι αυτο ευθυνεται μαγκα γι αυτο τ χαος
με λιγη δοση ψυχραιμιας στο μικροφωνο ειμαι πραος
δεν θελω το μυαλο τους
ουτε το σκεπτικο τους
δεν θελω να πιστεψω σε αυτο που λεν θεο τους
με κανουν να υποφερω
ολα στημενα ξερω
επιθεση σε καθε θεμα πανικο θα φερω
αξιζει θανατος σε πουτανας γιους πολιτικους
σε ρουφιανους αστυνομικους γαμω τη φαρα τους
σε δικαστικους μητροπολιτες θανατος ακους
ολοι εχουνε ευθυνες γιατι κοιτανε τη παρτη τους
ολα ενα σχεδιο προς την καταστροφη
βλεματα μισους πανω σου σε βλεπουν σαν τροφη
ολοι πιονια σε ενα παιχνιδι καλοστημενο
ανοιξε τα ματια σου καφ’ το το γαμημενο

θελω να ζησω μα με σκοτωνουν καθημερινα
θελω να λυσω τον κομπο στο λαιμο μου που πονα
θελω να αλλαξω τον κοσμο που ζω
μα δεν μπορω 
στο σαπιο συστημα τους καθε μερα που περνω (x2)

 η πολη σβηνει
το χρωμα μου το κατω απο τη σεληνη
κατι λειπει το ονομα μου δεν μου ταιριαζει ομως
λιγοι ξερουν το τι παιζει φιλοι βλεπουνε και αυτοι χαζεμενοι με νευρα σπασμενα οπως και εσυ νιωθοντας νεκροι
απο στιγμη σε στιγμη κατι νιωθω και εγω
παραξενο και τρελαμενος τριγυρνω
στο αδικο παλευοντας νιωθοντας ερμαιο
και στρεφοντας πυρα στο συστημα καθως μιλω
αχα ενω το βλεπεις να σε παιρνει απο κατω
με μιας κολλας και εσυ στο γαμημενο σου τον πατο
ακομα γραφω
με λογο πραττω
και στο ‘χω πει να βγουνε να πουνε για μας τι? 
Αλλα το πραμα ξερεις παει οπως το παμε
και το νου μας καθαρο οσο μπορουμε θα κραταμε
γι’ αυτο
ασε τους πουστηδες να βγαζουνε ρευστο
και εμεις εδω στην αληθεια μας θα ζουμε bro

θελω να ζησω μα με σκοτωνουν καθημερινα
θελω να λυσω τον κομπο στο λαιμο μου που πονα
θελω να αλλαξω τον κοσμο που ζω
μα δεν μπορω 
στο σαπιο συστημα τους καθε μερα που περνω (x4)

6αρια - Προσευχή


Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδ
ι και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω εμενα

Ειλικρινα βαρεθηκα να ζω μεσα στη θλιψη
η τυχη εδω και μηνες με εχει εγκαταλειψει
θελω ενα χερι καθαρο να με τραβηξει
απο τα σκατα που ζω και τη καρδια μου να ανοιξει
δεν ειμαι αχαριστος πιστευω το αξιζω
κακο δεν εχω κανει εσκεμενα σου θυμιζω
λατρευω ολα τα χρωματα μα μισησα το γκριζο
αρχιζω απο την αρχη το παρελθον γκρεμιζω
ελπιζω να ακους  τα λογια μου οπου και να σαι
εχω αλλαξει δεν ειμαι ο Δημητρης που θυμασαι
κοιτα με στα ματια καθρεφτιζεται η καρδια μου
πληγωμενη ψυθιριζει μη φυγεις απο κοντα μου 
χιλιαδες γυρω μου μα νιωθω πιο μονος απο ποτε
με πιανουν να προσευχομαι μεσα σε ενα κουπλε
αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι

Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω εμενα

Θελω να καψω το κεφαλι μου να μην σκεφτεται τιποτα
αυτοκτονω σταδιακα μην με κοιταζεις υποπτα
ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος
δεν νομιζω δεν ξεχασα τιποτα δυστυχως
παραπατω στα συνορα τρελας και λογικης
ειναι γολγοθας δεν εχω κουραγιο λογω τιμης
δωσ’μου οτι μου χρωστας και θα το δεις
ζηταω λιγα και ειμαι σιγουρος οτι μπορεις
δινω μαχες απεναντι μου ειναι ο εαυτος μο
υ εμενα πολιορκω αναζητω το φως μου
γροθιες στον καθρεπτη σπανε καποιο ειδωλο μου
αδειαζοντας μπουκαλια θολωνω το σκεπτικο μου
η ωρα 6 σερνομαι παλι προς το κρεβατι
δεν νιωθω τιποτα μια κουκιδα μεσα στον χαρτη
καινουρια μερα ξεκινα δεν με απασχολει
αλλαξε κατι δωσε τη χαριστικη βολη

Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω εμενα

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

12ος Πίθηκος – Και Αν Σε Χαλά Feat. Θελήτικος

Το μαγικό συστατικό και πάλι μεσ’ τη γύρα
δίνει ρυθμό ακούς Θελήτικο
αυτό σημαίνει πως κάνεις στοπ εδώ μαζί
με 12ο χτύπημα έκτακτο κι έντιμο
δίχως προσχέδιο έτσι βγαίνουμε με
καμουφλάζ mcs ρίχνουμε για να κολλάς
πάνω σας τα φλάς πάνω μας η αλητεία
και μαζί μας μόνο τρελοκομεία
να το θυμάστε βαδίζουμε όπου θέλουμε
όπως θέλουμε σπρώχνουμε το υλικό μας
εσείς κοιμάστε αφήνω στάμπα εκπροσωπώ
τις τέσσερις κάνω κουμάντα πάω ψηλά
τα Γρεβενά καταγράφω σκηνικά κι όλα καλά
verse αιχμηρά καρφωμένα πάνω σας
κάθε χρονιά έτσι παίζουμε το παιχνίδι
μας συντονιστείτε πραγματικά μοιάζετε
μηδενικά τίποτα δεν είστε κι που ‘σαι
Δωδέκατε πιάσε τον αναπτήρα και πάμε
γι’ακόμη μια γύρα κι που ‘σαι Δωδέκατε
πιάσε τον αναπτήρα και πάμε γι’ ακόμη
μια γύρα.

Λόγος φωτιά μείνε ψηλά
δρόμοι καράβια τζιμάνια παιδιά
δες το σωστά κι αν σε χαλά
μην το ακούς κι όλα θα ‘ναι καλά.
Που ‘σαι ρε Θελ δεν μπορώ να κρατηθώ δεν θ’ αρνηθώ
το βρώμικο νιώθει τ’ αληθινό το κάνω πιθανό
άκου τον πίθηκο βρώμικο αγενή κι ανήθικο
μισό λεπτό δεν έγλειψα κώλους για ν’ ανεβώ
είναι ταλέντο παιδί των δρόμων στίχοι φωτιά
ένα παγωμένο βράδυ Σαλόνικα Γρεβενά
πάμε για όσους το νιώθουν και τ’ αγαπάνε
για τα κοπρόσκυλα που τη βρώμα αναζητάνε
τζίνι απ’ το bong είναι bong είναι ο King Kong
γροθιά του μεθυσμένου δράκου είναι παρόν
στον ορίζοντα δεν βλέπω πολλά
μόνο καπνοί και δυο αλάνια ροκάρουνε χαλαρά
στα μικρόφωνα ασ’ τα κουφάλες σαν κι εσάς
δεν παίζει να μας κάνετε χλάστρα στα κάστρα
αράζω την πόλη μου χαζεύω και θαυμάζω
το πράμα σου δεν το τιμώ απλά το δοκιμάσω.

Αναζήτηση