Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Μηδενιστής (feat. Υποχθόνιος) - Χάλια Χάλια

Το ξερω, πηρα ενα χαρτακι απο τα rizla
Τα χθεσινα τσιγαρα με ζαλισαν
Κι αν μαζι μας ρθεις θα θες να πιεις
Ερχονται κει κατι ξεκαρφωτοι ασχετοι
Που μολις πιουνε γινονται αιχμαλωτοι αφαντοι ιχαχα
Καλως τον ηπιες καμια φορα? Οχι?
Αυτη ειναι η πρωτη? Ναι? Καλα
Παιρνω απ το κυπελλο το χορτο το πρωτο
Φτιαχνω ενα τριφυλλο το πρωτο
Τι ειναι αυτα τα ασπρα? Χαρτακια αστα, κατω τα κουλα σου
Θα πιεις ενα τσιγαρο και μετα αντε στη μαμα σου
Κι οταν θα μου πει τι ειναι η τζιβανα
Τι ειναι αυτο? Υo...

Μου τη σπαν τα σπορια κανουν Μπαμ Μπαμ
Ελα σκαστο τωρα, να καθαριζεις το βρωμα σκετη ταλαιπωρια
Μα οταν πινω βρισκω λογια μαστουρωνω
Βρισκω ριμες και σου χωνω ενα κιλο πινω δεν το πουλω
Ποιος γαμαει τον αλβανο εχω ελληνικο, ειναι το λαλα (λαλα)
Μια ιστορια ειχα ακουσει στην Ελλαδα
Πως ολοι χορτο πιναν παντα με ζαλαδα
Οι πιο πολλοι το ριχνανε και στη σαλατα made in Καλαματα
Καταπρασινα λειβαδια βγαζουν λαδια για ξενερωτα αγορακια νηφαλια
Ακου ρεμαλια
Τα καραβια φερνουν παλι ντουμανια απειρα βραδια
Σου λεω λογω τιμης, η police
με ψαχνει σ' ολο το λεκανοπεδιο αττικης
Και κατω απ την ακροπολη παιζουμε μονοπολη, γυρα τα τσιγαρα μου και πινω πιο πολυ
Φυτεψε ενα δεντρο αν εχεις αυλη (γιατι)
Περιμενε βροχη κανε λιτανειες μπολικες σοκολατες για τις υπογλυκαιμιες
Πινεις ταχα κοψε μαπα πινει χορτο τζαμπα μες στη τρακα στην καβατζα
Χορτο παντα ριχνω ριμες ατσα
κρυμμενο στην λινατζα στην ταρατσα
μες στην καλτσα φατσα καρτα οταν πινω γινομαι το καρναβαλι απο την Πατρα σκυλα παρτα ολα φατα τακα τακα χορτο πακα πινω γιατι μου αρεσει και εχει πλακα
ακου βλακα
ποιοι στα μαθανε τα χαπια να 'ναι τα συκωτια σαπια
να τα κρυβεις στα ντουλαπια να τα βρισκει η μαμα σου και να κλαιει δεκα βραδια αστα σαπια βλακα στα 'πα
Δεκα γαρα ειναι οσο μια χαπα τι ειχες Γιαννη τι ειχα παντα
ποιος θα κλαιει στα σαραντα με την πρεζα πεσε τεζα
μια κατσαριδουλα η μικρη τερεζα ηπιε πρεζα και την βρηκαν στη φριτεζα μες στα λαδια ενω αν επινε ντουμανια θα ταν εξυπνη για παντα θα μπαινε μες στην πατατα
οταν πινω τετοια λεω κι ειμαι χαλια μηδε ειμαι χαλια
ποιος με ειδε με τα αλλα τα ρεμαλια τα ντουμανια να μυριζουν σαν λιβανια
πισω απ την πλατεια κατω απ' τα παγκακια ταβλα ταβλα ταβλα ταβλα....

Δωστε μου μπαφο να πιω να φτιαχτω να κοπω να χαθω να γινω χαλια
Αυτο το κοκκινο παιρνει κεφαλια ντουμανια με κανει χαλια χαλια χαλια (Χ4)

Βγαλε τα rizla βγαλε βγαλε το δεντρο απο τη ριζα και καντα κορνιζα μπαινω στην πριζα
κολλαω rizla στο rizla κολλαω φουντα με κοκα κολλαω ριμα με ντοπα κολλαει ο μηδε με υπο και κανουν κολπα oπα oπα
Φερε μια καυτη παρε μια καυτη και μια αναποδη κι εσυ να γινεις
οτι δινεις τοσο τοσο πισω πινεις πινεις
βγαλε χαρτους στριψε μπαφους φτιαξε ταφους σκαψε λακους κι ασε καποιους καποιους καποιους καποιους καποιους με τους βραχους καφτους σπαστους τριφτους ριχτους μεσα στα ρουθουνια μου ουνια μου μες στη ζουλα μου, τσουλα μου δυο γραμμες καυτες κι αναποδες καναβουριες καναπεδιες τρελλες νταγλες
πολλες σοδειες ηπια και λεω πολλα πολλα πολλα πολλα πολλα πολλα
ζαλιστηκαν πολλα παιδια πολυ καλα κατσε καλα με τα ψιλα
απ το Βρωμα δεν πηρα τιποτα ποτε στα σοβαρα γιατι ειμαι λιωμα στεγνωσε το στομα επεσα στο χωμα ανασκελα
ασχετα η σοκολατα παει με σερενατα, αλβανικο, με ενα ποτο, ελληνικο, με την κοκο απλως θελω να πιω να δω το κολλημα φρονιμα μομιμα νονιμα επινα επειτα εγινα διαολος...

Δωστε μου μπαφο να πιω να φτιαχτω να κοπω να χαθω να γινω χαλια
Αυτο το κοκκινο παιρνει κεφαλια ντουμανια με κανει χαλια χαλια χαλια (Χ4)

Τάκι Τσαν - Όσο περνάνε οι χρονιές

Μπορω να θυμηθω
ημουν μικρος
να φτιαχνει beats
για τους Terror X Crew
ο μεγαλος μου αδερφος
πρεπει να ημουν 13 ή 14 τοτε
ηθελα να μαθω να ραπαρω οπωσδηποτε
ξεκινησα λοιπον να γραφω τις πρωτες μου ριμες
να μιλαω για αλητειες με τις πρωτες μου κλικες
την εποχη εκεινη βλεπεις δεν παιζανε πολλοι
MCs και παραγωγοι
στη τοτε hiphop σκηνη
περασαν μηνες
παντα παρων σε συναυλιες
TXC Terminal και New Jack και FF.C
μολις τελειωνε το live ανεβαινα στη σκηνη
επιανα το μικροφωνο γιατι ημουν ηδη MC
τοτε αρχισα να ψαχνω και επρεπε να βρω
αλλο ενα ατομο σα συγκροτημα να βγω
ετσι μια νυχτα
στο τμημα γνωρισα τον Μηδενιστη
και ειπαμε μαζι να κανουμε το ΖΝ
τα ειχαμε βρει
και καναμε πολυ καλη αρχη
και πριν βγουμε σα ΖΝ μας λεγανε GLD
φτιαξαμε τα πρωτα κομματια
και μας γουσταραν πολλοι
υπογραψαμε συμβολαιο με μια ανεξαρτητη
η οποια Aνεξαρτητη χρεοκοπησε
και το συμβολαιο μας
στην FM το πουλησε
θυμαμαι τοτε αυτο καθολου δεν με χαλασε
μας ειχαν παρει σοβαρα και αυτο μου αρεσε

Οσο περνανε οι χρονιες
μιαζει σα να 'ναι χτες
γαματες ριμες
και προσεγμενες παραγωγες
δεν θα αλλαξουμε ποτε
θα 'μαστε παντα εδω
με 100 % hiphop αληθινο (x2)

Ομως σαν ΖΝ
ηθελα κι αλλους MC's
το κονε αυτο μου το εκανε ο Ευθημης
τοτε σπουδαζε Κοζανη
και μου πε
ειχε βρει ενα αλανι
που ηξερε καλα να ραπαρει
ηρθαμε σε επαφη
να δω τι ειχε να πει
και μπορω να πω πως ειχα εντυπωσιαστει
του λεω "εισαι μεσα;"
μου λεει "Εχω κι εναν αδερφο που ραπαρει λιγο πιο καλα απο οτι εγω"
ετσι μπηκανε στο crew ο Υπο και ο Κατά
δεν περιμενε κανεις μας τι θα ερχοτανε μετα
ειμασταν 4 MCs
ο καθενας δικο του styl
μεχρι που εμφανιστηκε ενας παλιος φιλος μου ο Bill
τον ηξερα καλα
απο μια αλλη δουλεια
αυτος εχωνε τα raps κυριως στα αγγλικα
ηταν απτα Πετραλωνα
ομως την αραζε Γλυφαδα
ολο πηγαινοερχοτανε
Αμερικη-Ελλαδα
του ειχα πει για την επιχειρηση ΖΝ
απο παλια
και ψηνοτανε κι αυτος να χωθει
οι αλλοι τρεις με ρωταγαν αν τα χωνει καλα
τους λεω τα χωνει μια χαρα
σε σπαστα ελληνικα
τεσπα
συμφωνησαν και τα αλλα παιδια
ο Βαλαντης ειχε παντοτε την επιμελεια
ετσι οι ΖΝ δημιουργησανε σχολη
με αποτελεσμα οσοι ακουν
να θελουν να γινουν MCs

Οσο περνανε οι χρονιες
μιαζει σα να 'ναι χτες
γαματες ριμες
και προσεγμενες παραγωγες
δεν θα αλλαξουμε ποτε
θα 'μαστε παντα εδω
με 100 % hiphop αληθινο (x2)

Τωρα οσοι απ'αυτους
τελικα γιναν MCs
κανανε κι αυτοι MCs
κι οι MCs
καναν MCs
οπαδοι αληθινοι της rap μουσικης
για να το κανεις
πρεπει να εχεις κατι να πεις
εμεις εχουμε να πουμε πολλα
σε καθε γειτονια και σε ολα τα παιδια
που ασχολουνται και οι φωνες τους ηχογραφουνται
να το κρατανε αληθινο
γιατι αυτο ειναι το hiphop

Οσο περνανε οι χρονιες
μιαζει σα να 'ναι χτες
γαματες ριμες
και προσεγμενες παραγωγες
δεν θα αλλαξουμε ποτε
θα 'μαστε παντα εδω
με 100 % hiphop αληθινο (x2)

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Τάκι Τσαν - Το αγοράκι με τον αναπτήρα

yo, χρονια πολλα
κανει κρυο και βρεχει κι ειναι εξω μονος του
δεν εχει κανεναν ειναι αυτος κι ο πονος του
δεν εχει σπιτι γονεις τη βγαζει στη γη στη τσεπη του εχει μονο εναν αναπτηρα
ευτυχισμενα χριστουγεννα δεν παιζουν γι' αυτον
κι ειναι ακομα μωρο δεκατεσσαρων χρονων
τριγυρναει βλεπει πολλα οπου κοιταει
ποναει, μεσα του κλαιει αλλα γελαει
οταν περναει εξω απο σχολεια ρωταει, το Θεο
η ζωη του αλλο τι του φυλαει
οταν πειναει βγαινει στα φαναρια και ζηταει λιγες δραχμες παρακαλαει γιατι πρεπει να φαει
μα δε τ' αντεχει ο κοσμος του φερεται σκληρα
φοραει βρωμικα ρουχα γιατι αλλα δεν εχει
κοιμαται στα σκληρα κατω σε κατι σκαλια μεσα στην παγωνια μεσα στην παγωνια
μα μια νυχτα το κρυο ηταν πολυ ηταν γιορτη χριστουγεννα παραμονη
κι επρεπε να ζεσταθει
ο αναπτηρας στην τσεπη του υπηρχε ακομα
τον αναψε αυτος το κρυο κι η φλογα
ξαφνικα αρχισε βροχη μα απο το κρυο επεφτε χιονι στη γη κι ολοι ειχαν χαρει
ο μικρος ειχε παγωσει το υγραεριο στον αναπτηρα ειχε σχεδον τελειωσει
τον εσβηνε τον αναβε η φλογα ηταν μικρη μεχρι που εσβησε τελειως σαν τη μικρη του ζωη
το αλλο πρωι τον βρηκαν νεκρο κατω στα σκαλια σ' ενα τοπιο λευκο και ολοι νιωσαν ντροπη, και ολοι νιωσαν ντροπη

Παιδί Θαύμα - Όλα αυτά για το καλό μου

Είναι οι παλιές οι μέρες
Κανείς δε μπορεί να ξαναζήσει τα παλιά
Αλλά μπορείς να θυμάσαι
Πάμε πίσω
Στο ‘87
Πάμε πίσω στο ’87
και είμαι έτοιμος να φύγω

Μέσα στην ειρωνεία της τραγικής μου της ζωής
Ποιος ήξερε ποτέ πως θα γινόμουν ποιητής
Και βλέποντας τα μάτια μου πολλά, τα χρόνια πέρασαν
Δεν είμαι πια δεκαεφτά
Είδα τη μάνα μου να έρχεται το βράδυ κουρασμένη απ’ τη δουλειά
Μόνη της μεγάλωσε τα τρία της παιδιά
Η λέξη οικογένεια ακόμα με φοβίζει
Είδα τη ζωή από κοντά και τι αξίζει
Ο μπαμπάς ήταν αλλού, είναι μίλια μακριά
Ποτέ δραχμή δεν έστειλε, και η μάνα μου με έντυνε
με ρούχα μεταχειρισμένα απ’ τη γειτονιά
Στο σχολείο με κοιτάγανε, και πίσω μου γελάγανε
όλοι μαζί μου τα ‘χανε, ακόμα και η ζωή
Οικονομία και στης τουαλέτας το χαρτί
Ήτανε άσχημα, ντρεπόμουν να χτυπάω ξένες πόρτες
Ποτέ μου δεν ξεχνάω καταστάσεις όπως τότες
Ήθελα να βγαίνω έξω
μαζί με το Βαλάντη κάτω στη πλατεία,
μπάλα για να παίξω κι αν χρωστάω κάπου
είναι η γυναίκα εκείνη που με ‘βγαλε στο κόσμο
και πήρε την ευθύνη, να με κάνει έτσι
Ξέρω η καρδιά της δεν θ’ αντέξει
Να με δει να καταστρέφομαι,
Με τους αληταράδες που συναναστρέφομαι
Κάθομαι και σκέφτομαι και ακόμα απορώ,
Κι αυτό είναι που με έκανε να γράψω κάτω αυτό
Γιατί να υπάρχει θάνατος, γιατί να υπάρχει η ζωή
Γιατί είναι λίγοι οι πλούσιοι και μπόλικοι φτωχοί
Προσωπικά δεν τους μισώ, ούτε δεν τους χωνεύω
Απλά στη ζωή μου εγώ πρέπει να δουλεύω,
ενώ αυτοί τα βρήκαν έτοιμα όλα απ’ το μπαμπά
Και βγαίνουν κάθε βράδυ σπαταλώντας τα λεφτά
Ενώ στην ίδια πόλη σε μια άλλη γειτονιά
υπάρχουν οικογένειες που ζουν με ψίχουλα
καταστάσεις γάμα τα, ιστορίες τραγικές γράφονται μες της φτωχογειτονιές
απ’ τα ναρκωτικά τα λεφτά μου να τα
κάνω τα πάντα για τη δραχμή, γιατί η δραχμή κάνει τα πάντα
Κι όλα αυτά για το καλό μου
Κι όλα αυτά για το καλό μου
Κι όλα αυτά για το καλό μου

Παιδί Θαύμα - Μηνυμα ΙΙ

μεγαλωσα στη Νεα Ιωνια
σε μια συνοικια
με αλβανους, πακιστανους και καφενεια
χαρτομουτρα κι αλανια απ' την πλατεια
που βγαινουνε το βραδυ για αλητεια
ψαχνοντας για αφορμη
μα 'γω απο μικρος την ειχα ψαξει αλλιως
απ' της πλατειας τα παιδια ημουν διαφορετικος
αλλα χωμενος και αν με ψαξεις σε νταλαβερια που ασφαλως
αν το παιξεις εξυπνακιας καταληγεις νεκρος
ηξερα ομως κατι που δεν ηξεραν οι αλλοι
αυτοι πιναν το χορτο για να κανουνε κεφαλι
ενω εγω ειχα βρει τον τελειο συνδυασμο
στυλο για το χαρτι και κουτι για το μυαλο
παρολα αυτα καμια φορα πηγαινω στα παγκακια
εγω κολλαω τις ριμες κι αυτοι κολλαν χαρτακια
οι πιο πολλοι απ' οσους ξερω γινανε πρεζακια, γινανε πρεζακια

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Bong Da City - Μόνο πένθος

Ναί , συγχώρεσε με επάνω μου'αμαρτίες κουβαλάω και τυρρανιέμαι υπέροχα και πόσες αναμνήσεις πετάω μες'την φωτιά πριν το ξημέρωμα μονός ήμουν και πέταγα μέσα στο κρύο περπατούσα με τα πόδια μου γυμνά κάπως με έλεγαν μα δέν θυμάμαι όλα για μένα πέθαναν , δέν βρηκά τίποτα στον πάτο της λίμνης κι έτσι ανέβηκα κι όσοι μ'ειδανε γερασαν , γέλασα κάπου κοίτα που βρέθηκα δαίμονα κι'όμως έφυγα , ποιός σου μιλάει υποθέτικα τέλικα ? Πόσο σιχαίνομαι το κέρδος τόσο που βγάζω μόνος μου τα μάτια μου και βλέπω μόνο πένθος , έγω τον κώλο δέν στον φίλισα μόνο για μένα γράφω οπότε δεν σ'έχω ανάγκη σίγουρα κι όταν τα πάντα σκοτεινιάζουν ότι κι άν ακουστεί θα 'ναι κρύο μεσ'τις φλέβες μου έχουν καταραστεί το είδος του πλανήτη τον πίθηκο που πίστεψε πώς όλο το σύμπαν του ανήκει τωρα συνόμοτουν στην κόλαση σε ποιόν δυστηχισμένο θα μοιράσουνε πάλι την τρίτη όραση , για να πεθάνει απο την τρέλα του μέσα σ'ένα παγωμένο δωμάτιο στο λαιμό του την πένα του , για να πεθάνει απο την τρέλα του μέσα σ'ένα παγωμένο δωμάτιο διχώς πάνω του δέρμα .

Ζωντανοί Νεκροί - Άστο να γνωστοποιηθεί

Ναι ναι ναι σκάει το lp σαν κομήτης στη γη
Πάνω που νόμιζαν όλοι ότι είχαμε διαλυθεί
Είναι οι ΖΝ τα κλίκα πίσω στην κορυφή πίσω στην κορυφή
Ας’ το να γνωστοποιηθεί άσ’ το να γνωστοποιηθεί
Ναι σκάει το lp σαν κομήτης στη γη
Πάνω που νόμιζαν όλοι ότι είχαμε διαλυθεί
Είναι οι ΖΝ τα κλίκα πίσω στην κορυφή πίσω στην κορυφή
Ας’ το να γνωστοποιηθεί άσ’ το να γνωστοποιηθεί

Πίσω στην κορυφή
Ξεκινάει το lp
Με ρίμα του λυτρωτή
Από τους ΖΝ
Αν θυμάσαι καλά
Μαζί με το Μηδενιστή
Σε γαμήσαμε
Προτού το δυό χιλιάδες ερθεί
Τώρα μαζί με την ομάδα μου
Ήρθαμε για χαρτί
Νιώθω σαν φυλακόβιος
Που βγήκε απ’ την φυλακή
Άσε με να πω για τελευταία φορά
Τη λέξη MC
Και μόλις το τελειώσω
Θα συμφωνείς κι εσύ
Γιατί είναι Ζ-Ω-Ν-Τ-Α-Ν-Ο-Ι Ν-Ε-Κ-Ρ-Ο-Ι
σε γαμάν χωρίς καπότα
η φάση μας δεν έχει αλλάξει
είν’ ακόμα όπως πρώτα
σνομπάρουμε MCz
που δεν έχουνε χύσει ιδρώτα
βασισμένοι οι στίχοι μας σ’ αληθινά γεγονότα
δώσαμε σε νέους ραπερς
γνώσεις και φώτα
όσον αφορά τη μουσική και τους στίχους
πάντα με τις ρίμες μου
γκρεμίζουμε τοίχους
ακούς τους ΖΝ
τότε ακούς τους πέντε λύκους
η φάση μας γαμάει
η φάση μας είναι για λίγους
τώρα ίσως μας μισείς, ή μας αγαπάς
αν ακούς τη μουσική μας είναι το ίδιο για μας
όπου και να πας
μπροστά σου μας συναντάς
σκας στις συναυλίες μας
και τα ακουμπάς

μεγάλος ήρωας πού ήμουνα
αναρωτιόσασταν
τόσο καιρό που έλειπα MCz
μαλακιζόσασταν
είσαστε όλες μαλακίες
μπροστά στο Μηδενιστή
είσαστε όλες
ένα μάτσο καριόλες
κι αυτό γιατί
είσαστε κότες
μιλάτε για κόντρες
πού ‘ναι οι κόντρες
ποτέ μας δεν το παίξαμε πότες
είμαστε πότες
κι οπότε θα σκάω μπάφο
και θα γράφω όπου θέλω
τη χώρα μου θα κάνω μπουρδέλο
γιατί είναι μπουρδέλο
κατ-κάτω απ’ τα σκοτεινά
σύννεφα της πόλης όλης
σκάει μύτη ο χειρότερος
καριόλης της γης όλης
οι Ζωντανοί Νεκροί
πίσω στην κορυφή
σε μία φάση χαμένων
σε μία πόλη νεκρή
και συνεχίζουν να ‘χουνε
lp κομήτες
οι ΖΝ τερμίτες, σαν αλήτες, σαν τεχνίτες
σαν ξενύχτες, σαν προφήτες έδωσαν
αυτά που οραματίστηκαν
και ένιωσαν
παρέα έλιωσαν
και έγραψαν συνθέσεις με προθέσεις
αντιρρήσεις και μαστούρα
της ΖΝ κουλτούρας αντιπάλοι
που πήρανε το κάτω κεφάλι
και το ρουφήξανε
ας’ το να γνωστοποιηθεί
ας’ το να γνωστοποιηθεί

Ναι σκάει το lp σαν κομήτης στη γη
Πάνω που νόμιζαν όλοι ότι ειχαμε διαλυθεί
Είναι οι ΖΝ τα κλίκα πίσω στην κορυφή
Ας’ το να γνωστοποιηθεί άσ’ το να γνωστοποιηθεί

ΜCz κότευαν, μπροστά στο Doberman
Το βλέπαν το ‘τρεμαν
Hip hop αφρόκρεμα γαμιώντας και μονότερμα
MCz εξόντοναν σκότωναν το ‘καναν
Με φορτο χορτο φόρτωναν
Σύνδρομο down underground
Για κι άλλους κι άλλες
Βγαίνω πως αρα πασά
Βάλαν d alx μια κοπιά
Της κάκιας σκοπιά
Σκασμός και σώπα γεμάτη ντόπα
Η ΝΟ 1 στην Ευρόπα
Τη τη τη τη τη τη τη τη λέω σε κάθε MC
Που θα έρθει να με δει
Σε ζωντανή μετάδοση
Θα εκπλαγεί θα χύσει ΧΑΧΑ
Κόβω εισητήρια φοιτητικά
Τι τι τι κατεβάζεις τον τεκέ και βγάζεις
Τιγκα και απλόι και τενεκέ
Απλώς ο Κάτα στην ευαίσθητη τη ρίμα
Στο flow ποίημα
Και εσύ σκληρό πυρήνα
Τι τι είσαστε και άνδρες δεκατρείς
Και υλικής MCz
Θα βρεις και τις μπροστά στον Κάτα
Θα βρεις παρμπριζ

yo
Funky κόμπρα
Πάλι στο μικρόφωνο
Για τα αυτιά σου
Πάντα το απόλυτο
Άντε στάσου
κι άκου τον απόηχο
έχει στίχο
για το κατηχητικό
κάνω πάντα κάτι το ανησυχο
γράφω ρίμες
και δεν σ’ αφήνω ησυχο
το ραπ που κάνεις
είναι φυσικά για φτύσιμο
απ’ τη φάτσα σου
μέχρι το ντύσιμο
απ’ τον κόσμο
που φτάνει το όου ΟΟΥ
ρίχνω ρίμες στον οργασμό ΟΟΥ
μπες μες στον δικό μου ορισμό ΟΟΥ
κι άκου πια απλά το ρυθμό
φτιάχνω ανθρώπους
σαν τον Frankestein
το μυαλό μου
τρέχει σαν του Einstein
ψάχνω ΑΙ
στο maximum πάει
όπως τον Κάτα
έτσι κι εμένα το μικρόφωνο μου πάει
το κρατώ με το χέρι
που ‘χει το διάβολο
να τρώει άγγελο
μένουν κάγκελο
τον τρελό
τι έκανε στο χέρι του
τον άτιμο
γι’ αυτό Ζ-Ζ-Ζ-Ν
ακούω εδώ
μπαίνω πάλι
και σε παρακαλώ
κάνε άκρη
τι είναι αυτό
που λέγεται
RAP RAP RAP RAP
Που λέγεται
RAP RAP RAP RAP
Λύρικα λύρικα λύρικα
Ελλάδα προσκύνα το μύκητα
Άπιαστα
Flows τσάκωσ’ τα
Για ελληνικά αυτιά
Μάλλον άγνωστα
Φέρνω ανάρμοστα
Περνώ μπροστά μπροστά
Μα και άκρωσα
Πόρητα στυλ μου
Γι’ αυτό άκουσ’ τα
Στήνε άρρωστα
Γι’ αυτό καύλωσα
Φρέσκο στο ΔΙΝΩ
Hip hop σε ταινία ταραντίνο
Πίνω κρυο cappuccino blow yo
Με τους ΖΝ
Ψάχνω αφορμή
Από τη στιγμη
Που ρίχνω flow
Σαν το prowremestos os
Ο Ύπο φαινόμενος
Ύπο κόμπρα
Τίίί Ζ-Ζ-Ζ-Ν

Ναι ναι ναι σκάει το lp σαν κομήτης στη γη
Πάνω που νόμιζαν όλοι ότι ειχαμε διαλυθεί
Είναι οι ΖΝ τα κλίκα πίσω στην κορυφή
Ας’ το να γνωστοποιηθεί άσ’ το να γνωστοποιηθεί
ναι σκάει το lp σαν κομήτης στη γη
Πάνω που νόμιζαν όλοι ότι ειχαμε διαλυθεί
Είναι οι ΖΝ τα κλίκα πίσω στην κορυφή
Ας’ το να γνωστοποιηθεί άσ’ το να γνωστοποιηθεί
Ναι ναι ναι σκάει το lp σαν κομήτης στη γη
Πάνω που νόμιζαν όλοι ότι ειχαμε διαλυθεί
Είναι οι ΖΝ τα κλίκα πίσω στην κορυφή
Ας’ το να γνωστοποιηθεί άσ’ το να γνωστοποιηθεί
Ναι ναι ναι σκάει το lp σαν κομήτης στη γη
Πάνω που νόμιζαν όλοι ότι ειχαμε διαλυθεί
Είναι οι ΖΝ τα κλίκα πίσω στην κορυφή
Ας’ το να γνωστοποιηθεί άσ’ το να γνωστοποιηθεί

Ζωντανοί Νεκροί - Ήρθαν οι mcs

Με τα μπερδεμένα λόγια σταματάω τα ρολόγια
η κάνναβης καλύτερη στο λάδι και απ’ τη σόγια
εδώ παπάς εκεί παπάς που είναι ο παπάς
τον στρίψαμε τον ήπιαμε τώρα θέλεις να φας
θέλει όλα να τα δει το παιδί θέλει ανάποδη
δεν του χαλάω χατίρι χαλάω ώμος την κάνναβη

Όχι δεν είναι παράσταση
κοζάρεις την κατάσταση
και σε συμπαράσταση
σε στέλνει σε άλλη διάσταση
προκαλεί και διάσπαση
σε ψυχή και σώμα
σε κάνω λιώμα
πιο κάτω και απ’ το χώμα
η ορατοτηα σου σβηνει
κανένας δεν θα μείνει
για να σωθείς
πρέπει στη φάση να χωθείς
όλο και πιο βαθιά
για να περνάς καλά
άμα το πάρεις πονηρά
δεν κάνεις για δουλεία
έτσι με μια πιστολιά
σε έστειλα στον τάφο
εις μνήμην σου θα σκάσει ο Τυμβωρύχος ένα μπάφο
να το πιούμε όλοι εμείς
που πίνουμε χασίς
να κάψετε και εσείς
άλλο ένα γάρο
καβατζόσετε και ένα να κεράσετε το Χάρο
πλέον δεν είναι μυστικό
ότι θέλω να πιω
να ανεβώ και ποτέ να μην κατέβω
τη ζωή μου ερμηνεύω ενός εγκληματία
δε φταίω εγώ
αλλά φταίει η γαμημένη κοινωνία
που μου χάρισε
μίσος και αφραγκία
και μου κολλάει μια ζωή η γαμημένη αστυνομία
εκεί να μου την πούνε και να με ψάχνουν να με βρούνε
από Σικάγο ως Αθήνα
Ανατολή ως τη Δύση
μα το μόνο που θα βρούνε είναι ντουμάνια από χασίσι

Έτσι έμαθα να ζω
είμαι κοντά δεκαοκτώ
ήπια γουλιά – γουλιά
τις μιζέριας το ποτό
στον πυρετό της γειτονιάς ήμασταν οι πιο φτωχοί
καταστάσεις που οι πλούσιοι δεν έχουν φανταστεί
Πέρασε όμως καιρός αρκετός
και έμαθα πως τελικά ο κόσμος είναι σκληρός
ναρκωτικά και ουσίες δε με ’βγάζαν σε καλώ
το σχολείο το παράτησα γιατί ήταν βαρετό
Άμα θέλεις να ψωνίσεις τότε έλα από εμάς
βρίσκω φούντα κοκαΐνη και τρυπάκια για να φας
στο δρόμο επιβίωσαν τα βρώμικα μας έργα
ληστείες και κομπίνες και όχι μόνο με μαχαίρια
έχουμε όπλα
κατεβάζουμε ολόκληρη στρατιά
έχω τρελούς που έχουν τα κότσια να τινάξουνε μυαλά
άκου λοιπόν το μήνυμα γιατί είναι θετικό
και τόση ώρα προσπαθώ
να στο βάλω στο μυαλό
ληστείες και κομπίνες είναι hobby επικίνδυνα
αν δεν κόψεις όταν πρέπει
μπορεί να’ χεις μπλεξίματα
καμιά φορά κολλάω και αναδομώ στο παρελθόν
και σκέφτομαι τη πέρασα για να ‘μαι εδώ παρών.

Και έτσι ήρθαν οι MCs να πούνε τα εξής
και να καπνίσουνε χασίς!
Και έτσι ήρθαν οι Mcs να πούνε τα εξής
και να καπνίσουνε χασίς!
Πες μου πως μπορείς να αντισταθείς
άναψε το γάρο πριν πεθάνω
σε όλους τους μάγκες της παλιάς σχολής
που ήρθανε να σε στείλουνε για ύπνο από νωρίς
και προς όλους τους γονείς
να κρατάτε παιδιά από τους δρόμους μακριά
γιατί πουλάν ναρκωτικά

οι Ζωντανοί Νεκροί είναι εδώ
και στο μυαλό σου

Bong Da City - Πώς να σωπάσω

Κακοήθης
Και απο το πρώτο τσίγαρο πέσε κατω και μόκο bong da city σ'ολες τις γωνιές παρα το φόρτο έργασιας που έχω να γαμώ τον κάθε στόκο ναι καμένοι λένε πίνουνε μπαφους και παιζουν χορτο μάτια ανοιχτα κρατω παντα κι'ολα ρευστα κι'ολα σωστα κυλανε οταν η'ομαδα βγαινει χτυπα , απο τις πρωτες προβολες των παρανομων των δρομων κι εφοδους κάνουμε ταπα το γκαζι κι'ετσι σαλπαρουμε ξεκινησ'απλα σαν εκδικηση των λιγων επιθεση των λύκων κι'αποικων μενω για επειγων περιστατικα που απεικονιζω μεσω στοιχων μα στην πραξη αν σε πετυχω δεν θα γλιτωσεις ανηκω , ανηκω σ'ομαδα που γαμαει κι'οταν λειπω θα βγαζεις τον σκασμο γιατι'αν ξαναρθω δεν θα φυγω ζησε καθε σου στιγμη γιατι όλα κρατάνε λιγο εμεις χεζόμαστε με μίλκο αραζουμε και ακούμε νιβο...
Τσάκι
Μαυροφορεμενη σκια μου τα τετραστοιχα μου κομπος και θυλια μπροστα μου γίγαντες στο μαύρο μου τοπίο υγρό και κρύο φτιαγμένος απο μόλυβδο και θείο εκρικτικός μηχανισμός στο εμποριο ολων των κυρίων μένω καρκίνωμα που αγκαλιάζει τον πλανήτη σου απ'τα σύννεφα ως μαύρο αποτύπωμα το bong απόγωνος θνητων τα χέρια τους βυθίζω στο αίμα απεικονίζωντας το θανατό μας μέσα στο μπετόν φτύνω σκοτάδι βήμα βήμα απο την κόλαση στον Άδη εγω ο Κάκο και ο Μάνι μόνοι μας με κόνειο για μελάνι ηχογραφώντας το κοράνι για την Gotham κάθε βράδυ για πιστούς και λίγους φτάνει , απ'τα γόνατα στην μέση στον αυχένα στο κεφάλι προσεχώς το Bong κατ'απ'τα πόδια σου σε τύλιξε κι'αργοβουλιάζεις στο τετράδιο που γράφεις έχεις φτιάξει το εγώ σου ενω το ράπ μου είναι πιο βρόμικο κι'απ'το κωλοχαρτό σου .
Άδοξος
Οταν ανοίγω το στώμα μου'ανοιγώ πόλεμο όπου βρεθω βγαινει πηγη απ'τ'αλήθινο εγώ μου δεν εχω μυστικά μονο το flow μου μην ψάχνεις το ποιόν μου μόνιμα καβλωμένος ζαλισμένος απ'τις μύρωδιες του δρόμου νιώθω το σώμα μου ανάλαφρο και το μυαλό μου πάντοτε βασικος συνεργός στον θανατό σου χώσε μας ή χώσου κάνε το καμπόσο όμως με ψεματά και φήμες δε βρισκείς το φώς σου μούσικος τυφώνας Bong Da City καίμε πρότυπα σπάμε τις βιτρίνες σας μακρία ραπ ταυτότητα κόλλημα απ'τα δώδεκα εχω το κόλλημα το ραπ ειναι ο λόγος που ξεφεύγω απ'το πρόβλημα , δε'πα να γίνεται χαμός να επίκρατει ο ράτσισμος δέ λύγιζει ο δύνατος δέν είμαι πια μικρός εχω περάσει όλα τα στάδι'αυτής της φάσης το γράφω άνετα και'συ σκοπός σου ν'αντιγράψεις είμαι αυτός που είμαι και τι είμαι να μην ψάξεις κερδίζω σέβασμο ενώ υποκρίνεσαι θα χάσεις εχείς ερωτημάτικα πρεπεί να μεγαλώσεις man κι'υστερά θα'χεις γνώμη για να μιλίσεις για μας .

Bong Da City - Ποτέ σου

Κακοηθής:

Σκάμε μπροστά σου να κρίνουμε εσένα και τη δουλειά σου
για φαντάσου εκμετάλευση ακόμα στα αισθήματά σου
γιατί είσαι μείον τα έβαλες με crew μεγαθηρίων
εκπρόσωπος των δρόμων των κρύων άνευ ορίων
είναι bong, κρυμμένη αλήθεια μέσα σε bong, είναι bong
για μυαλά χαζών κ άπιστων οπαδών που κάνανε κωλομπαρού την κουλτούρα μου
έχω μόνο τη μαστούρα μου και μάθε πως είναι η μόνη καψούρα μου
μένουν μονάχοι, μόνοι στο δρόμο να ρίχνουν στάχτη
μόνος στο δρόμο να ψάχνω κάτι κ όλα θολά
όλα πουτάνα, κάπως κ απρόσωπα
κ ακόμα ψάχνω γελαστά και χαρούμενα πρόσωπα
εν τέλη παραδέξου πως η μόδα παρασέρνει
και ότι σ'έχει παρασύρει και σε πήρε απ'το χέρι
νταλαβέρι όλη η ζωή μου μαζί μου μείνε και στήριξε
το παιδί που πέρασε πολλά και ξαναγύρισε
με νέες ιδέες, λιγοστές στιγμές, ωραίες
αφού ανθρώποι επικοινωνούν μ'ασύρματες κεραίες
έχω κόψει τα πολλά, πολλά κατάλοιπα
που μ'αφηνε ο τρόπος ζωής μου μ'ένστικτα αλάθητα
μου συστήθηκες σαν πουτάνα και σου 'πα χάρηκα
κατόπιν σου'πα πάρε τον πούλο να νιώσω άνετα
σου τα 'λεγα πουστιά κ αχαριστία μόνο μετάλαβα
κατάλαβα γεμίσαμε παιδιά κάπως ατάλαντα

Μάνι:

Μέσα στην πόλη των χαμένων ανθρώπων παρασιτώ
γύρω τσιμέντο και γκρίζο, αναζητώ όσο βαδίζω κάτι να κρατηθώ
ανακαλύπτω μέσα από στίχους το αληθινό
κ αναμιγνύομαι με το σκοτάδι, μ'αυτό ένα γίνομαι
καθώς γράφουμε πίνουμε
τ'αναμενόμενο νομίζουν δίνουμε
νομίζω πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται και κρίνουνε
τις καταιγίδες μουσικής που φτύνουμε
σας σβήνουμε ομάδες μ'ένα δίστιχο
κ αν θες μπορείς ν'αναζητήσεις για κάτι αντίστοιχο
ταυτόχρονα ο φονιάς αντανάκλαση στα μάτια σου μπροστά
Λόγος ημών μέσα απο τα βρώμικα στενά, μοιάζει πορνό
τα αυτιά σου ανοιχτά να σου θυμίσω toy τι εκπροσωπώ
και ποιος είμαι, έχω ευθύνες, ανίκητες ρυθμικές καραμπίνες
απείθαρχες σκοτεινές ρίμες χτυπάνε εγκεφάλους και φίρμες
είδες πως το ραπ δεν ειναι business
είδες ότι γράφω ό,τι ζω, κυνικό, γιατί αυτό που βλέπεις παίρνεις
και δεν έχω λόγο ψέμα να σου πω, αντιλαβού
καπνοί που φτάνουν ως τον ουρανό
κ όσο μιλάτε να προσέχετε το που πατάτε, το που προχωράτε
έχω νάρκες φυτεμένες για νταβάδες, γλύφτες και πελάτες
γίγαντες που γίνονται μύγες όταν περνάμε με τις πάντες
θέλεις μάχες, θέλεις το πιο σκοτεινό πρόσωπο μου απέναντι σου
για να καταλάβεις ότι είστε μια ατάκα μάγκες
το πιο σκοτεινό πρόσωπο μου απέναντι σου
για να καταλάβεις το αν θα σε σώσουνε οι πλάτες

Ίνκα:

Είναι 7 φωνές
από της γης τα πέρατα που ακούγονται κραυγές
ανερχόμενες μουσικές μηχανές
του δρόμου ανάδοχες πληγές
είμαστε εξάνθημα απ'το χθες
καταναλώνεις ώρες μα δεν θα το βρεις ποτέ σου (x2)

Tsaki:

Φορές που χάνομαι καθώς ο ήλιος πέφτει
κάθε μέρα ν'αντικρίζω ένα ξένο στον καθρέφτη
κ έχει τόσο καιρό να φύγει η μέθη που δεν ξέρω
αν είναι αλήθεια το τι ζω κ όμως κάτι με αποτρέπει
από την κάθε λογική, την κάθε σκέψη και κάθε μου λέξη
αυθόρμητη σαν κάτι να με έχει κυριεύσει κ είναι
μη αναστρέψιμη έλξη από τη θέση του συνοδηγού
απλά να κοιτώ πως με καταστρέφει
η μόνη λογική στη σκέψη πως παράλογα μπορώ
να κάνω κάτι που δεν πρέπει και μ'αρέσει
σ'ένα τόσο θολό κόσμο, μόνο, κοιτώ τον κώλο μου
δεν παίζει να 'χω χρόνο βλάκες στο μυαλο να χώνω κ αν
ήσουνα φίλος μου, κ αν ερχόσουν δίπλα μου
κ αν άκουγες τι έλεγα μαν είσαι μαζί μου
φανήκανε ποιοι ήταν οι σωστοί και ποιοι το λάθος
ποιοι στάθηκαν σαν βράχος
π.χ. χτίσανε τοίχη όταν ανέβασα τον πύχη
αρκούν οι στίχοι να σου πω πόσο ξεφτίλα γίνεσαι παλιοσκουπίδι
ήδη τόσο καιρό δίνω το σάλιο μου για να σε φτύνει η τύχη
και αν ποτέ βρεθούμε αντίκρυ, τρίτοι καλά θα κάνουν να σωπάσουνε
γιατί θα τους το βγάλω από τη μύτη
κοίτα κάτω κάτω όσο το μυαλό μου είναι στο σάλτο
καλά θα κάνεις να κοιτάς μην προσπαθήσεις καν
τα όνειρα τελειώνουν όταν όλα καλά παν
είναι στο μίζερο στίχο που κρύβεις
που τόσο καιρό το παίζεις πως τρελαίνεσαι μ'αρχίδια αλλουνού
έλα κουβάλα τρέλα, κουφάλα κρύβω λέρα
αφού σιχαίνεσαι ν'αγγίξω τη ζωή σου κάνε πέρα

Bong Da City - Robledo Puch

Δεν βρήκα μέθοδο μένω καθηλομένος συμβαίνει με το ένα πόδι μες στον τάφο βαδίζω σε ναρκοπέδιο
Δεν έχω τρόπο διαφυγής μα δεν θα απελπιστώ ποτέ μου γεννήθηκα σε συνθήκες πολέμου blood
Και τα όνειρα μου χώρεσαν σε ένα τετράδιο,με φάρμακα και δαιμόνων παράσιτα στο ράδιο
Στο παγωμένο μου δωμάτιο με θέα τις κεραίες στις ταράτσες πάνω απο τον ακάλυπτο
Πίνω στα λάθη μου φως για το μονοπάτι μου ο φόβος,τα λόγια σου προδότη φανερώνουν για αυτό μην κάνεις τον κόπο λοιπόν
Το φίδι νιώθω,θα κάνω ραπ ως οτου να με βρούν ανάσκελα από κρότο γαμώ το πρόγραμμα που ακολουθούν δεν το 'χω στόχο
Και εγώ να ενταχθώ στο τάγμα των μηχανοκίνητων ανθρώπων,καλοστημμένο κόλπο αιτήσεις πολιτών καταχωρήσεις
Και φακέλωμα μέσω των κινητών όπλο πολιτικών είναι ρουτίνα τα καρέ ανάμεσα σε διαφημίσεις όταν στα χρήματα τα σύμβολα
Περνούν μηνύματα και πεποιθήσεις κάμερες καταγράφουν μην μ'αγγίζεις από το 87 να μπουσουλάω τα πόδια μου ριζώσανε στο χώμα που πατάω
Και δεν αντιδράω όπως μου μάθαν γιατί δεν μου 'παν τον λόγο,αισθάνομαι μόνος στον ίδιο χώρο με εσάς και αυτοί που δεν μπορόυν
Να ακούσουν ας διαβάσουνε τα χείλη μου ποιον χρόνο μετράς τα πάντα μάταια το στραβοπάτημά σου για τον γείτονά σου σκαλοπάτι
Προς το διάστημα καίγετε η πόλη και μάλλον παλαβώσαν όλοι εφόσον το δηλώνω στεγνά δίχως καφέ θα φας πιστόλι από καλώδια συνδέσεις σχέσεις εξ αποστάσεως
Ελάτε κάψτε με είμαι Άθεος.....

Τι αξία - Flowjob

Τι αξία έχουνε ρε φίλε τα πολλά,αφού στα λίγα,ατόφιο,μέσα πάντα κρύβετε χρυσάφι
Τι αξία έχουνε αυτά που είναι σωστά,αφού το τέλιο γεννιέτε από τα πιο μεγάλα λάθη
Τι αξία έχουνε του κόσμου ολού τα χρόνια,αφού την ευτυχία,απρόσμενα,στην φέρνει μια στιγμή
Τι αξία έχουνε τα περιττά τα λόγια,αφού η πιο μεγάλη αλήθεια κρύβετε μεσ'τη σιωπή (x2)

Για πες μου αλήθεια πόσα αξίζεις νομίζεις
αυτά που χτίζεις
αύριο πρωί θα πέσουν όσα σήμερα σ'αρέσουν
κάποια νύχτα τα χέρια σου θα σου δέσουν
κι ας όμως είναι ο δρόμος ανοιχτός
ξανά μπροστά σου κλείστος θα φαντάζει
πάντα κάτι
το μονοπάτι θα βράζει
πόσο αξίζει μιά αγάπη,όταν γεννιέτε,αφού ποτέ δεν ωριμάζει
τι αξία έχει σε κάτι να πιστεύεις,αφού δεν πεθαίνεις για κείνο,άρα στα αλήθεια δεν σε εκφράζει
γιατί το χθές σου να θυμάσαι,αφού αυτο σε έχει ξεχάσει χρόνια
γιατί το αύριο να προσμένεις,αφού την ίδια μέρα να σου φέρει περίμενεις
τι αξία έχει κάτι να αγαπάς,αφού στο τέλος σε κάνει να πονάς
γι'αυτό να ντρέπεσαι
αφού τα χρόνια σου,κενά σαν την καρδιά σου μοιάζουν
γιατί αλήθειες κυνηγάς,αφού στο τέλος σε τρομάζουν

Τι αξία έχουνε ρε φίλε τα πολλά,αφού στα λίγα,ατόφιο,μέσα πάντα κρύβετε χρυσάφι
Τι αξία έχουνε αυτά που είναι σωστά,αφού το τέλιο γεννιέτε από τα πιο μεγάλα λάθη
Τι αξία έχουνε του κόσμου ολού τα χρόνια,αφού την ευτυχία,απρόσμενα,στην φέρνει μια στιγμή
Τι αξία έχουνε τα περιττά τα λόγια,αφού η πιο μεγάλη αλήθεια κρύβετε μεσ'τη σιωπή

Τι αξία έχει η ζωή,όταν γλιστράει από ένα βράχο και το χέρι που θα σώσει,δεν μπορεί να σ'αγγίξει
Τι αξία έχει η χαρά,όταν στην επόμενη στροφή παραμονεύει,η πιο μεγάλη λύπη,ο πιο μεγάλος πόνος
Τι αξία έχουν οι φίλοι,αφού στον άλλο κόσμο φεύγεις μόνος
Τι αξία έχει το μέλλον,αφού το παρόν χωράει για να τελιώσει σ'ένα λεπτό
Τι αξία έχει ότι κι αν πείς,οτι κι αν πώ
Τι αξία έχει το να τα λέμε,αφού ποτέ δεν θα σε δώ
Τι αξία έχει η ζωή,αφού έρχετε και φεύγει σε μία στιγμή
Ποιά η αξία του να θυμάσε,όταν αιώνια κοιμάσε
Μόνη αξία να σε καλά,όπου και να 'σαι

Τι αξία έχουνε ρε φίλε τα πολλά,αφού στα λίγα,ατόφιο,μέσα πάντα κρύβετε χρυσάφι
Τι αξία έχουνε αυτά που είναι σωστά,αφού το τέλιο γεννιέτε από τα πιο μεγάλα λάθη
Τι αξία έχουνε του κόσμου ολού τα χρόνια,αφού την ευτυχία,απρόσμενα,στην φέρνει μια στιγμή
Τι αξία έχουνε τα περιττά τα λόγια,αφού η πιο μεγάλη αλήθεια κρύβετε μεσ'τη σιωπή (x2)

Γράψε αλήθεια - Άγνωστος Χειμώνας (feat. Προπάτωρ)


Προπάτωρ:

Πουτάνα κοίτα
ο λόγος μας εχθρός με μάτια σκονισμένα
πάντα απ'τη νύχτα, πάντα μάστιγα
χρόνια ακροβατώντας στο κενό
ποτέ δεν βιάστηκα να φτάσω στην άκρη
εκεί γεννήθηκα, αναγκάστηκα να πέσω
κόσμε δώσ'μου ανάσα να σε καταστρέψω
στρέφω μάτια ικανά σαν δίκανα
λάθος εν τέλος
για ποια ειλικρίνεια μιλάτε
τέλος
ο δρόμος γυρίζει σαν βέλος βαθειά μεσα στην καρδιά
ο δρόμος παίρνει φωτιά
χορεύοντας γύρω του δαίμονες
ο Κώστας το ξέρει καλά
αβάπτιστος ήχος ξυπνάει μέσα του
και περπατώντας πάντα πάνω σε γυαλιά
πέρνει φωτιά και απομακρύνεται
λόγος αληθινός με αίμα στα χέρια ποτέ δεν κρύβεται
αμύνεται με επίθεση
εκπροσωπόντας με δυο μάτια καμμένα στην επιβίωση
γεννιέμαι
πεθαίνω όσο μένω με σταυρωμένα τα χέρια
για αυτό μάχομαι
υπάρχουμε μονάχα να υπάρχουμε? δεν νομίζω
έχω λόγο που κρατιέμαι βράδυα σκοτεινά
με βλέμμα την καρδιά και ατσάλι, πάλι και πάλι
με δυο μάτια που έχω
πείσμα
λόγια μακρυά απο χρήμα
λόγια μακρυά από καθετί που προσπαθεί να δώσει τέλος στον πυρήνα

Πρόσεξε ο δρόμος είναι δρόμος
τον ήλιο μας τον κάναμε σφαίρα και δεν αλλάξαμε
κάποιοι νομίζαν πως υπάρξαμε κ εμείς μια σκιά στο φως
όσο ποτέ δεν φτάσαμε (Χ2)

Άγνωστος Χειμώνας:


Κοιτάω τα χρόνια που περνάνε σαν νερό
κοιτάω το φως να μας φωτίσει
πια είναι δισταχτικό
μέσα μου μαύρο κ έξω 700 ευρώ
κ ευχαριστώ
να που με θέλουνε
αυτό δεν μας προτείνουν στις 8?
πες μου πόσο θα αντέξω με φόντο αυτό το γκρίζο
θες να σου πω
από παιδί μικρό δεν γονατίζω
τη ζωή μου περιγράφω με τους στίχους για να ελπίζω
κ ό,τι γράφω ειναι ακριβό πολύ για να το ξεπουλήσω
βάλτο μες στο μυαλό σου
Ψυχόδραμα είναι στάση
απέναντι στα δύσκολα απροσπέλαστα σα δάση
είναι από ατσάλι καμωμένη η ψυχωτική μου κράση
έχω νιώσει το κενό για αυτό
ό,τι βρέξει ας κατεβάσει
γράψε αλήθεια
γράψε ουρανό
γράψε φως και σκοτάδι πυκνό
γράψε γη και φωτιά και νερό
γράψε Ψυχόδραμα μόνο αν σου βγαίνει αληθινό
γράψε αλήθεια σ'αυτό τον καιρό
γράφω αλήθεια να μην τρελαθώ
μην μου λες θα με κάνει γνωστό
δεν με νοιαζει απλά θα χαθώ

βρώμικος νότος
πλευρά ψυχόδραμα
έξω απ'το πρόγραμμα, έξω απ'το πρόγραμμα(Χ2)

010, Χειμώνας Άγνωστος, Προπάτωρ, Στίγμα, ναι ναι, ΔΠΘ, Loopa, είμαστε εδώ,Νεκρός Παλμός, Παλμοί τις Ίριδας, γίνεται χαμός

Άγνωστος Χειμώνας - Ο καιρός της σιωπής

Στον καιρό της σιωπής
Μυστικό πριν κοιμηθείς
τραγουδώ για να ξεχαστείς
το λευκό μιας μαύρης ψυχής
σ' αγαπώ παντού να το δεις(Χ2)

Γιώργο με λένε και τα γραπτά μου στάζουν
πόνο ψυχής και δάκρυα φωνάζουν και βουλιάζουν
μέσα στην καρδιά μου φόβοι που φωλιάζουν με δικάζουν
μ' ενα φιλί σου μάτια μου άρχισαν να τρομάζουν και δειλιάζουν
και σιγά σιγά χλωμιάζουνε τα χείλη σου αρπάζουνε
τις λέξεις μου τα μάτια μου πριν κλάψουνε
τις σκέψεις μου αγκάλιασε τη λογική πριν χάσουνε και φύγω
σ'αγαπώ από εδώ μέχρι τον ήλιο κ άλλο λίγο
πιο ψηλά πετώ πριν κόψουν τα φτερά μου
να μην φοβάσαι φως μου ξέσπασε στη αγκαλιά μου
γιατί εγώ θα σε κρατώ σφιχτά ν' ακούσεις την καρδιά μου
που χτυπάει απο το βράδυ εκείνο που σ' είδα κοντά μου
γιατί βρέθηκες εκεί να μου θυμίζεις πως να ελπίζω
και μου θύμισαν τα μάτια σου τον ουρανό ν 'αγγίζω
αξίζω κάτι παραπάνω απο το γκρίζο κ ατενίζω
τα χρώματα της χαράς μα δεν τ' αγγίζω
ακόμα χρωματίζω εικόνα
μέσα στον αγώνα γονατίσαν όλα
όλα αυτά που εγώ πίστεψα για μένα είχαν πεθάνει
την ψυχή μου άγγιξε λίγο να ξανανασάνει φτάνει
φώναξα ψηλά φτάνει φτάνει φώναξα στην κάνη
που ειχα στρεψει προς εμένα
την ελπίδα μου τη σκότωσα και πήρα από ένα βλέμα
πίσω ελπίδα με σκοπό να ξαναζήσω
ελπίδα να κρατήσω δώσ μου
το παρελθόν μου να σβήσω εντός μου
σε κοίταξα στα μάτια αυθόρμητα κ αληθινά
σε σιωπηλούς καιρούς με συναισθήματα νεκρά

Στον καιρό της σιωπής
Μυστικό πριν κοιμηθείς
τραγουδώ για να ξεχαστείς
το λευκό μιας μαύρης ψυχής
σ'αγαπώ παντού να το δεις

Ζωντανοί Νεκροί - Στη χώρα των καλύτερων mcs

Δεν μπορείς
Δεν μπορείς να βρεθείς
στη χώρα των καλύτερων Mc's
και είναι κάπως έτσι

Όλοι περιμένουνε τις τελευταίες ρίμες
τις επόμενες γιατί οι παλιές δεν είναι αρκετές
μουσικοί και ραψωδοί ξεπηδάν απ' το πουθενά
και κάνουνε καλά έτσι έκανα και εγώ
και εκπροσωπώ τον Ζωντανό το Νεκρό αδελφό
τόσο όσο μπορώ να θυμηθώ
η αλήθεια είναι πως κάποιοι δεν κατάφεραν να βγούν στην επιφάνεια
μάλλον δεν την έψαξαν μάλλον τα παράτησαν
έχω σταμπάρει μερικούς που θέλουνε τσαμπουκά
ενώ δεν κάνουν πρώτα απ' όλα τη δουλειά τους σωστά
είναι και κάπιοι άλλοι που δεν πίνουν χόρτο
για μένα δεν είσαι Μc αμα δεν πίνεις χόρτο
και δεν χορταίνεις ρίμες
και δεν μπορείς χωρίς αυτές
είναι το μουσικό ανέβασμα
σα σκάλες κυλιόμενες αυτόνομες
κάθε στίχος και ρεφρεν
το ηχόχρωμα των ΖΝ σήμα κατατεθέν
είναι αθάνατο είναι κάτι που δεν περιμένεις
έξω δεν το παραδέχεσαι μα μέσα σου ζηλεύεις
μουδιάζεις σα με βλέπεις
άλλο κεφάλαιο αυτό
όπως οι ΖΝ σε φάγανε στο '98
και αν θέλεις στο μικρόφωνο να με ανταγωνιστείς
έλα σε όποιο μπαρ και ψάξε εμενα να με βρείς
είσαι ψεύτικος δεν είσαι αληθινός
θα σε παλέψω μοναχός μου
δεν μπορείς να δεις το φως

Απλά με άλλο ένα κομμάτι σου βγάζω το μάτι
σου σπάω την πλάτη και σ' αφήνω σακάτη
κοίτα το μάτι που παραμονεύει κάτι γυρεύει
σε μπερδεύει δε σε χωνεύει
θα στην πέσει και δεν θα σ'αρέσει
θα σε δέσει πολύ σφιχτά
με τις ρίμες που δεν άκουσες ποτέ σου και πουθενά
είναι οι Ζωντανοί Νεκροί με το Μηδενιστή
για άλλη μια φορά μεγάλος ήρωας σου κλέβω την πρωτιά
σα φωτιά και όλα τα στυλ του '97
και μέσα στο '98 σα Ζωντανός Νεκρός
το δίνω Ζωντανό Νεκρό έντεχνο μαζί και αισχρό
ωμό και γάμισε το
το στυλ μου να αλλάξω ξέχασέ το
δεν είναι μόνο για φέτο
θα συνεχίσω να στρίβω να πίνω
δε παίζει καπνός το πίνω και σκέτο
απλώς κατάλαβέ το χώνεψέ το
ρίμες παγωμένες ζαλισμένες μαστουρωμένες
δεν τις πιάνεις δεν μας φτάνεις
Υποχθόνιος Καταχθόνιος Μηδενιστής
Τυμβωρυχος και Χαρμάνης
μια πεντάδα που φέρνει ζαλάδα
σε κάθε της βήμα με κάθε της ρίμα
θα μάθει τα σκράτς και τρομάζει με ένα μπάπ
συχαινομαι το low bap
γουστάρω να κάνω ραπ
με το στυλ του δρόμου
και όχι με το στυλ του κόλου
όπως όλοι εσείς οι δήθεν MCs
που το παίζεται αντιχασίς
σας γαμάω όλους ευθύς ο Μηδενιστής
στη χώρα των καλύτερων Mcs
έχεις βρεθεί έχεις χαθεί έχεις κολλίσει
τα έχεις φτύσει τα έχεις παίξει δεν θα αντέξεις
στη χώρα των ΖΝ MCs μη μπλέξεις

Θανατερό πορτοκάλι στη καρδιά ξυράφι
σατανικές σκέψεις Κατσούλα και Δημητροκάλη
εύγευστο στη καρδιά μου πάλι χτυπάει σα ζάλη
στο κεφάλι ποιος δημιούργησε το χάλι αυτό
Active member Ημισκουμπρια Active member
και Ημισκουμπρια Active member Ημισκουμπρια
είσαστε βρώμικοι σαν άντερα και οι δυό
και όχι καθαροί σα να 'σασται μυαλό
και νοείται με κακό να μολύνεται αυτούς που προωθειτε
σα να ναι το επόμενο σκατό που κυκλοφορείτε
βάλε μπροστά τους Nevma μετα τον Dreez συν τους Βαβυλωνα
πίσω τους πoιους θα βρείς
τα δάκρυα στα μάγουλα έχουν σχηματίσει λούκι
σαν την εικοσημία κυνηγάν όλοι το στούκι
μη το πέρνεται για χώσιμο είναι απλά ένα χαστούκι
είναι απλά ένα χαστούκι
από τον Λυτρωτή που μιλά-μιλά
όχι δειλά-δειλά
ήρθα να διώξω μέσα από το μυαλό σας τον Σατανά

Ζωντανοί Νεκροί - 2 Ξαδέρφια

2 ξαδερφια μεταξυ τους συμφωνησανε,
τα βρηκανε και ειπανε να 'κονομησουνε,
κανονισαν' τα λεφτα μισα-μισα,
και απ' το εμπορευμα να μην πιουνε ουτε μια μυτια,
το βραδυ εκεινο στις 9, συναντησαν τον τυπα-πα,
σε ενα restaurant και καλα για να φαν',
ενα απ' τα δυο ξαδερφια αντιδρουσε νευρικα,
γιατι κατω απ' το τραπεζι παιζαν' κοκα και λεφτα,
χερι με χερι καπως χοντρο το νταλαβερι,
σαν να διναν' το αλατι και να παιρναν' το πιπερι,τελικα
σπασανε το βραχο 2 κιλα,
και πεσανε και οι δυο τους με τα μουτρα στην δουλεια,
βγαινανε στα clubs ειχαν πολλες γνωριμιες,
κυριως πλουσιοπαιδα και ωραιες κυριες,
που για κοκες κανουν πιπες,
μα στην δουλεια αυτη δεν γινονται αυτα, δεν χαριζουν μυτιες, yaw
μα ο μικρος ο ξαδερφος ηταν μαλακας ελαφρως,
γαμησε την bizna, ηταν πιτα,
πιπωνε μουνια στις τουαλετες ως αργα,
την ειχε δει και καλα,γιατι κρατουσε λεφτα, αλλα,
ενα πρωι, ενα ωραιο πρωι,
καθισαν' στο τραπεζι για να κανουν εκκαθαριση,
βαλανε κατω stuff και λεφτα,
ο μικρος ειχε μπει μεσα για τα καλα,
παθαν' ζημια,τσακωθηκανε το διαλυσαν' εκει,
πηρε ο καθενας οτι του αντιστοιχει και τωρα solo,
και αυτο παιζει πολυ μεγαλο ρολο,
δωσ' μου 2 τετραμετρα ακομα και τελειωνω,
ο μεγαλος απεκτησε μεγαλους αντιπαλους,
και τον δωσαν' καρφωτη, τωρα ειναι στην στενη,
ο μικρος ηπιε ολη την κοκα μοναχος,
απο υπερβολικες μυτιες τωρα ειναι νεκρος,
η ιστορια αυτη ειναι φτιαχτη,
μα απο τις πραγματικες δεν απεχει πολυ,
πολλοι πεθανανε πολλοι ειναι φυλακη,
καποιοι αντεξαν ομως οχι για πολυ

μια ιστορια για λιγο χρημα
η απληστια ειναι θανασιμη αμαρτια
δε παιζει ρολο ποιος ειναι θυμα
πεθανανε πολλοι κι ας ξερανε το κριμα (πες μου τι θα γινει ρε?)
μια ιστορια για λιγο χρημα
η απληστια ειναι θανασιμη αμαρτια (yo, καταλαβατε?)
δε παιζει ρολο ποιος ειναι θυμα (κρατα καθαρο τ' ονομα σου)
πεθανανε πολλοι κι ας ξερανε το κριμα (μπορεις, εχεις τη δυναμη)
(χρησιμοποιησε το μυαλο σου αυτο ειναι το μονο σιγουρο, το μυαλο σου θα σε ταισει)
μια ιστορια για λιγο χρημα (κανε οτι καταλαβαινεις)
η απληστια ειναι θανασιμη αμαρτια (οταν πεινας οταν θες να φας το μυαλο σου ρε)
δε παιζει ρολο ποιος ειναι θυμα (κρατα καθαρη τη γειτονια σου)
πεθανανε πολλοι κι ας ξερανε το κριμα (yo,yo,yo,yo,yo..)

Bong Da City - Manson

E.Π
Καίνε το σπίτι μου συνανθρωπε τι με κοιτας
σιχαθηκα τον ιδιο τον πλανητη μου και σας
απο τη φύση μου νομάς
όπου γης και πατρης με drugs βγάλε τη μάσκα που φοράς
σταμάτα να με κυνηγας,κωλομπατσε μη με τραβάς
έχω την τάση την τάση να κάνω μπραφ
ξεκινάω μόλις ακούσω απ τ' ακουστικά το τσαφ
λέγεται ραπ και είμαι εθυσμένος σ' αυτο οπως το παιρνω
με πιο πολλα ψυχολογικα από το δημιουργό του daffy duck
ειμαι νεκρος και χορεύω βλάκα τράβα στο deka dance
μόλις γεννιέμαι πεθαίνω, παίρνω στο λαιμό μου τους φανς
είμαι το δέντρο και έχω εχθρό μου το τσιμέντο
προσπαθώ να επιβιώσω κάθε μέρα απ' όλους σας
διαφέρω, θαρρώ εγώ λεφτά μου δε σας θέλω
ούτε θαμμένο μες τη γη χωρίς κάποιο που δε ξέρω
κάθε τόσο στα σκουπίδια βλέπω κάποιο πεινασμένο
και έναν μπάτσο να κρατάει κάτι σαν κάποιο που ξέρω
ΜΑΝΙ
μέσα από τη παγωνιά
τα μάτια μου δεν βλέπουν λεπτομέρειες
και καταλήγω να πατώ τυφλά, με
παρακολουθούν μέσα από κάμερες
και φθηνά κινητά είναι η Αθήνα
μυτρα μεταλλαγμένη από πόρνη που γαμιέται σε βιτρίνα
τώρα πια δεν αισθάνομαι
αυτοκτονώ μέσα στο τμήμα
να το 'χουν οι βλαχόμπατσοι καδένα
στο λαιμό τους για ένα μήνα
ώσπου να απλώσουνε τη στάχτη μου στη μνήμα
περιφέρομαι μέσα από τα στενά
σα να 'μαι φάντασμα και χαρακώνω
πόνο δίνω, πίνω δηλώνω στοίχο
και σπίτια σας στοιχειώνω τη νύχτα φτύνω το γρίφο
τη μέρα προσπαθούν να τον λύσουν
σε μεθυσμένους η τυπική λογική σου περιμένει
έχουνε πρωταιρεοτητα το συναίσθημα
καταραμένοι σε ένα οργανωμένο έγκλημα
μένω σαν έγκαυμα στη μνήμη τους
είναι πρώτο συμπέρασμα
σφίγγουν οι μύες
όταν χαραμίζομαι με χημείες
γιατί μη με ρωτήσεις φίλε μου 'χουν τελειώσει οι δικαιολογίες
και επίσης έχεις κάθε λόγο για να με μισήσεις
είμαι κάτω απ'τη πανσέληνο
πίνω κουτόχορτο και πέφτω κάτω στο χώμα σα τραπουλόχαρτο
και όσο το σώμα μου πονάει το μυαλό μου ταξιδεύει
εκείνος ο πόνος που με μαγεύει,εκείνος ο πόνος που με μαγεύει
κάτω απτα αστέρια, μέσα σε νύχτες που πληγώνουν
έχεις εντύπωση πως φοβάμαι τα αντίποινα
δεν έχεις ιδέα, δεν έχεις ιδέα
δεν έχεις νιώσει τους δαίμονες να πνίγουν τον λαιμό σου και μιλάς
είμαστε μόνοι μας κουφάλες, στο περιβάλλον σας ακάλεστοι
bdc , XΑ , με λένε Μάνι ,Ε.Π στο στομάχι σας για το 2010
ειν η Αθήνα ...

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Ερχόμαστε Και Αλλάζετε - Βήτα Πεις

Ασαρκος
σε λιγο θα μου πειτε πως ειμαι,σε λιγο θα μου πειτε πως ειμαι..

Γερο(??)παραξενος,
καποιοι νοσταλγουν εποχες,
ενω δεν πηγαν μπροστα,
κολλημενοι στο χτες.
Ειναι κατι σαν τους ερωτες,
ερχονται και περνανε,
με τις αναμνησεις καποιοι γελανε,
καποιοι πονανε.
Και να με λοιπον,
να γραφω στιχους,
με πιανω και παλι.
Μη εκμεταλευσιμο,
προϊον ξεπροβαλλει.
Τα ονειρα σας για εταιριες,
που δινουν φραγκα,
τα κανανε κι αυτοι,
που τα παρατησαν για παντα.
Οι πιο πολλοι απο εσας,
υποστηριζετε ανοιχτα,
οτι το σκηνικο ηταν καλυτερο,
πιο παλια,παρ ολα αυτα,
τους πιο πολλους δεν σας ειχα δει πουθενα,
και δεν ειχα προβλημα,
στα ματια εβλεπα παντα καλα.
Μην κρυβομαστε πισω απ το δαχτυλο μας,
το αληθινο περναει κριση,
χασαμε και εναν δικο μας.
Ποιοι το κρατανε ψηλα??
ΟΙ ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ.
Και δεν χασαμε λεπτο,
συνεχιζουμε λογο μοδας.
Ετσι πειτε παρασυρομενοι απο το κυμα της,
προσβαλετε εμας,
να νιωσετε ενα ιχνος δυναμης,
μα που κευβοσαστε μαγκες,
εκπροσωπηστε το,
βαρεθητε σε δυο χρονια και παρατηστε το.
Ασαρκος μιλαει απο ανωτερο επιπεδο,
βητα πεις η ομαδα πεταει,
σε καθε γηπεδο.

Ρεφραιν
Οι καλαμιες απο τον καμπο,
επιστρεψαν και ειναι μονες,
οκτω πουτανες ειπατε,
αλλα φορανε κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.
Οι ΒΠ(βου που)επιστρεψανε στον δρομο με τις ωρες,
οκτω πουτανες ειπατε αλλα φοραν κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.

Λαμπρος
Για πια κουλτουρα μιλας?
για ποια φαση μιλας?
για ποια ενοτητα μιλας?
συνεχιζεις να μιλας?
το κακο ειναι οτι η μπαλα,
παιρνει και εμας,
το καλο ειναι,
οτι ολη η φαση,
τα χει με εμας.
Εγω φταιω,
το παιρνω πανω μου,
εισαστε ενταξει?
δεν καταφερατε να κανετε,
τη φαση φαση.
Την κουλτουρα σας πολλοι,
οτι χωρισατε σε ταξη.
Ποιος απο εσας θα κραξει,
Ποιος και τι θα πει?
Οι πιο πολλοι απο εσας τωρα,
σερβιρουν RnB,
εγω διαχωρισα την θεση,
μου απ την πρωτη στιγμη,
δεν περιμενω τη διαλυση για να χω αφορμη.
Το προβλημα ολης της Ελλαδας,
εχει Β και ενα Π.
Δεδομενο ξεκινησα να λεω,
δεν περιμενω το τραινο,
δεν μπαινω στο βαγονι διχως φρενο,
εμενω σε αποψεις που εχουμε,
στο παραμενω(???)
η φαση θα με υπομηννει(???)
οσο εγω θα επιμενω

Ρεφραιν
Οι καλαμιες απο τον καμπο,
επιστρεψαν και ειναι μονες,
οκτω πουτανες ειπατε,
αλλα φορανε κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.
Οι ΒΠ(βου που)επιστρεψανε στον δρομο με τις ωρες,
οκτω πουτανες ειπατε αλλα φοραν κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.

Hatemost
Ειναι ντροπη μαγκα,
να κανεις το μαλακα,
την μουσικη αυτη δεν την κανω για φραγκα.
Ομως λαθη,ενταξει σιγουρα εχω κανει,
μα οχι σε αυτην την μουσικη που τεινει να πεθανει.
Το εξελισω,μ'ακους?τροπους να μιλισω εχω,
δεν ειναι ντροπη οντως βρεθηκες πιο πισω,
θα σε αγγιξω,
και τα ματια θα σου ανοιξω,
μην αγχωνεσαι αδερφε,
εγω ειμαι εδω να σε ξυπνησω.
Μιλας για φραγκα,
που τα δες αυτα?
Μαγκα τα φραγκα,
δουλευοντας βγαινουν παντα.
Δεν φοραω στη πλατη σταμπα,
ξηγημενος παντα,
εκπροσοπωντας την ομαδα,
κραταω λογοτυπο φωτια σε ολη την Ελλαδα,
μαγκα μα παντα,
συμπλεγμα,ρυθμος και ζαλαδα,
κακος αν βρεθεις εκτος δεν νιωθεις την λαβα,
παιδι πυρος εχω πισω μου πουτανα.
Καπως ετσι παει το πραμα,
εφοσον σε εχουν δεσει,
δεν υπαρχεις στην αλανα,
δεν υπαρχεις για μενα ταμα
βασιζομαι στο ????

Ρεφραιν
Οι καλαμιες απο τον καμπο,
επιστρεψαν και ειναι μονες,
οκτω πουτανες ειπατε,
αλλα φορανε κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.
Οι ΒΠ(βου που)επιστρεψανε στον δρομο με τις ωρες,
οκτω πουτανες ειπατε αλλα φοραν κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.

FFC - Κάποιου Οκτώβρη Την Αυγή

Λόγια περάσαν σιωπηλά
μιλώντας μόνο με μια ματιά
κρατώντας με τόσο σφιχτά
σα να ήταν η τελευταία μας φορά
πόσο σ' αγάπησα εκεί
κάποιου Οκτώβρη το πρωί
σ' ένα παγκάκι παγωμένο
ενώ γύρω έπεφτε βροχή
ριγώ στο πρώτο σου φιλί
σα να ήμουνα μικρό παιδί
έμαθα να ξαναγεννιέμαι
από τη δικιά σου την πνοή
σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
κάποτε κάναμε όνειρα μαζί
κάτω από του φεγγαριού το φως
και των κυμάτων τη μουσική
θυμάμαι τότε μου είχες πει
ας μην τέλειωνε αυτή η στιγμή
και άφησα το μυαλό μου να χαθεί
ακόμα να περιπλανηθεί
μα είσαι σαν το κακό κρασί
που φέρνει ζαλάδα το πρωί
υπάρχουν φορές που νοιώθω λύπη
κι άλλες που νιώθω οργή

Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ' εκεί
θα 'μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

Ο χρόνος λένε κλείνει την πληγή
είτε μεγάλη, είτε μικρή
κι ώσπου το φως ξαναφανεί
θα διώξει όσα ζήσαμε μαζί
πόσα πρέπει να θυμάμαι
πόσα πρέπει να ξεχάσεις
εσύ να περνάς συνέχεια φάσεις
ν' αλλάζεις συνήθειες και πράξεις
να περιμένω να το ξεπεράσεις
μέσα απ’ αρρωστημένες καταστάσεις
ίσως έπρεπε ν' αλλάξω
ίσως ήταν γραφτό ν' αλλάξεις
μ' αυτοί που είχαν φανταστεί
χάθηκαν όπως εκείνη η βροχή
ζήσε μια άλλη εποχή
σε κάποιου Οκτώβρη την Αυγή
θα τη φυλάω πάντα εκεί
σαν την πιο πολύτιμη στιγμή
και θα τη φέρνω στη ζωή
όποτε έχει κάτι να μου πει
για να μη νιώθω μοναχός
κι όσο περνάει ο καιρός
θα τη φροντίζω διαρκώς
από κείνου του φεγγαριού το φως

Τώρα ξέρω πως η αγάπη διαρκεί
όσο κάνει η λάμψη να χαθεί
από το βλέμμα και στο τέρμα
δεν είμαστε πια εγώ κι εσύ
και πόσο αξίζουν τελικά
η αρχή η σπίθα η φωτιά
η γιορτή πληγή και η χαρά
τα σ' αγαπώ στα σκοτεινά
σαν τα όνειρα τα εφηβικά
οι σκέψεις γυρίζουνε ξανά
τα βράδια είναι παγερά
συνήθισα όμως να ζω με αυτά
οι αναμνήσεις μπαίνουν σε τροχιά
γελάν και κλαίνε σαν παιδιά
τρέχουν κοντά τους δυνατά
για να νιώσω πιο μόνος μου μετά
σ' είχα παρομοιάσει μια φορά
σαν όαση στην ερημιά
πάντα θα σημαίνεις για μένα πολλά
πάντα τα σημάδια σου θα 'ναι νωπά
πάντα θα σε ψάχνω σε πρωινά σαν κι αυτά
πάντα θα σε ζητάω άθελά μου κρυφά
ο ήλιος ανατέλλει μα λάμπει θολά
όσο τα όνειρά μου παραμένουν νεκρά

Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ' εκεί
θα 'μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

Στο παρελθόν
πόσο σ' αγάπησα εκεί
στο παρελθόν
σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
στο παρελθόν
θα σε φυλάω πάντα εκεί
στο παρελθόν
κάποιου Οκτώβρη την αυγή

Στο παρελθόν...

FFC - Το Ημερολόγιο

λίγο μετά τα μεσάνυχτα και τα μάτια μου παραμένουν ακόμα ορθάνοιχτα, συναισθήματα ανάμεικτα
μα και μπερδεμένα, τα όνειρά μου 3 μέτρα κάτω απ τη γη μοιάζουν να είναι θαμμένα , χωμένα, κρυμμένα απομονωμένα μακριά από μένα
έχουν θαφτεί κι αυτά μαζί με όσα ελπίζω, νομίζω πως ξεφεύγω, νομίζω πως αρχίζω
να τρελαίνομαι, να παρασέρνομαι, νομίζεις πως με βλέπεις όμως δε φαίνομαι μέσα μου φλέγομαι, νιώθω να καίγομαι
κι έρχομαι πάλι με στίχους που πέφτουν σα λαιμητόμο, κόβουν στη μέση κάθε σκέψη και ανατρέπουν κάθε νόμο
γιατί στον τρόμο, σε ανύποπτο χρόνο, μπροστά στο θρόνο της απόγνωσης αντικρίζεις το φθόνο, άσε με μόνο
μπροστά στον καθρέφτη ένα είδωλο αντικατοπτρίζω
μοιάζει με το δικό μου όμως τώρα πια δεν το γνωρίζω
κι έτσι λοιπόν τελειώνοντας καταλαβαίνεις κι εσύ, πως κάπως έτσι είναι το ημερολόγιο ενός τρελού mc

είναι το ημερολόγιο ενός τρελού mc, το ημερολόγιο ενός τρελού mc, είναι το ημερολόγιο ενός τρελού mc
όποια σελίδα κι αν γυρίσεις κάτι θα χει να σου πει

καθώς οι νύχτες περνάνε φωνές μου γελάνε, μορφές που δεν υπάρχουνε ξανά με κοιτάνε κι οι ενοχές με χτυπάνε
τα λάθη με κυνηγάνε, οι μέρες γίνονται εχθροί καθώς τα χρόνια περνάνε και οι στιγμές με γελάνε
οι ώρες δε σταματάνε κι όλα γυρίζουν γύρω μου σαν κάτι τώρα κι αυτά να ζητάνε κι έτσι θυμάμαι,
κάπου στο βάθος του μυαλού μου,
το πρόσωπο του αληθινού διαβολικού κακού εαυτού μου
αυτό της σκοτεινής πλευράς, που σπάνια κοιτάς, ίσως γιατί σε τρομάζει κάθε φορά που το συναντάς
είναι το ημερολόγιο ενός τρελού mc, άλλη μια σελίδα τελειώνει καθώς φτάνει το πρωί.

Άσαρκος - Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων

Κάθε φορά που χάνομαι.. μέσα σε σκέψεις… τρελαίνομαι..
Όχι πως με ενοχλεί… όχι…
Απλά στο χαρτί ξεσπάω…

Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία…
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου..
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
Κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφήξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι…

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Αφήνω τόπο σ’αγαπώ στην άκρη μεγάλωσα με αξίες
Όσοι με θέλουνε και δίνουν αγάπη κάθονται δίπλα μου για να περάσουμε δυσκολίες
Να μαζέψουμε δυνάμεις, να πεθάνουν οι φοβίες
Γυρεύω έρωτα, καυτές αγκαλιές, φιλιά…
Μην μου γαμάτε την καρδιά είμαι παιδί ακόμα…
Οι φίλοι μου που νοιάζονται αληθινά είναι λίγοι κι έχω χαρεί μαζί τους κάθε πιώμα
Κάθε βόλτα στην Αθήνα, κάθε γκολ, κάθε ρίμα κάθε συμβουλή που πήρα κι έδωσα σε κάθε βήμα…
Είμαι ο Χρήστος κι εγώ τα λέω χύμα κι αν με προδώσατε, σκεφτείτε το είναι κρίμα…

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι δεν με σέβονται σαν άνθρωπο
Άσε τους βήτα πεις και τον άσαρκο
Έχουν την έννοια οικογένεια και σημαία
Όχι την πατρίδα μου γαμώ την νεολαία
Που έχει χαθεί σε διευθύνσεις ηλεκτρονικές
Ανθρώπινες φαγωμένες μηχανές καταντήσατε
Ό,τι σιχαθήκατε γίνατε…
Κάπου χαθήκατε τον γυρισμό δεν βρήκατε
Αναρωτιέμαι πρέπει να στεναχωριέμαι;
Έχω πληγές από σας και δεν ξεχνιέμαι
Μωρό μου χάθηκες, φίλε μου χάθηκες…
Ό,τι νιώθω γράφω συγνώμη μα δεν κρατιέμαι

«αυτό το κομμάτι, ηχογραφήθηκε σε δύσκολες ημέρες… ξέρω ποιοι άνθρωπο είναι δίπλα μου, τους σέβομαι, τους αγαπώ τους εκτιμώ και αυτοί επίσης… οι υπόλοιποι πούλο…»

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι...

40 Ώρες Πριν - Bήτα Πεις

«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας.
Διακόπτουμε τη ροή του προγράμματος για να σας μεταδώσουμε ότι εντός 40 ωρών ο πλανήτης σας θα έχει καταστραφεί εξαιτίας βροχής κομητών που θα πέσουν στο βόριο ημισφαίριο της γης, αφανίζοντας κάθε ίχνος ζωής και ύλης μετατρέποντας τα πάντα σε αστρική σκόνη.
Τίποτα δεν μπορεί να αποφευχθεί»

(Hatemost): 40 ώρες απομένουν τελική μορφή πλανήτης υπό εξαφάνιση οσμές πανικού και φόβου πριν την διάλυση.
Μένει ελάχιστος χρόνος ζωής τι να κάνω;
Βιάζομαι, τρέχω, αναζητάω πολλά πριν πεθάνω
Ένα στερνό «σ’αγαπώ» με την οικογένεια
Βγαίνω Βεΐκου ευχέρεια καθυστέρησης δεν υπάρχει
Ένα γλυκόπικρο φιλί στο μέτωπο έχει μείνει απ’τα χείλια των γονιών πού καταλήγει;
Η ζωή μου τελικά μόνος να τρέχω βιαστικά δρόμος νεκρός οι νόμοι πέφτουν ριζικά
Σε μια γωνιά στον καφενέ τα γερόντια τη βρίσκουν λαϊκά για τελευταία φορά φυσικά
Υπάρχει φόβος, άγχος, πόνος, σταρχιδισμός και θάρρος
Η κοπελιά μακριά κι αυτό είναι εις βάρος
Κοίτα τον πλανήτη που ζούμε είναι μεγάλος κάνε κάτι να ζήσεις καυτές τις τελευταίες σου στιγμές
Κάποτε λέγαμε γάμησε το χθες…
Κάποτε λέγαμε ζήσε το σήμερα, μάλλον σωστές οι διδαχές
Γυρνάω στα μέρη που έζησα τις παιδικές στιγμές
Τρέχει ο ιδρώτας σου ή κλαις;
Μέρη πανικόβλητα χωρίς μπατσικά κι εμπλοκές
Κάποιοι το δέχτηκαν κι άλλοι ψάχνουν για συμβουλές
Μαζικές κραυγές μάλλον ζητάν σώες φωλιές
Τίποτα δεν γίνεται ζήσε αυτό που θες
Θέλω να δω γνωστούς
Θέλω να γυρίσω μέρη
Ο θάνατος μυρίζει και προκλητικά ανεβαίνει
30 ώρες κι η γη μας αργοπεθαίνει είναι ανούσιο να ψάχνεις μια λύση που να συμφέρει
Κάπου ψηλά θέλω να καταλήξω, να δω, να νιώσω τη γαλήνη πριν οριστικά σβήσω
Θέλω ν’αγγίξω την κοπέλα μου κρατάω σφιχτά τη γροθιά πάνω απ’την καρδιά γι'αυτή που αγαπώ πάντα μες την τρέλα που χορεύει γύρω μου σκέψεις και προς τους φίλους μου
Θυμίζω τα όνειρά μας τελικώς μέσα από τους στίχους μου
Το μόνο απίστευτο hate,μόνο αγάπη μας ενώνει, αγάπη τώρα που ο πλανήτης γίνεται σκόνη
25 ώρες ακόμη απ’το βουνό ψηλά έχω αράξει η κατάρα δεν θα διστάσει φτάνουν λίγες ώρες το μυαλό μου ταξιδεύει αιώνες πίσω σκέφτομαι το γκρίζο και χαίρομαι που θα σβήσω

(Άσαρκος): 20 ώρες στα ρολόγια οι δείκτες κινούνται σαν τους ανθρώπους πανικόβλητοι
Συντέλεια, κλάματα, αγκαλιές και φιλιά στην οικογένεια
Άρωμα θανάτου στον πλανήτη κι οι νόμοι πεθαίνουν
Τα χρονικά περιθώρια λιγοστεύουν
Νιώθω στην καρδιά ένα αγκάθι, γαμώτο
Τώρα ο λαός κατάφερε να δει αγάπη
Να θυμηθεί πως υπάρχει μέσα του κάτι
Νιώθω στα μάτια μου δάκρυα ο φόβος έχει γίνει αναπνοή μας
Τώρα ο τρόμος ζωντανεύει στη ψυχή μας
Οι θρησκείες πέθαναν, πού χάθηκε ο Θεός σας;
Δεν μένει καθόλου χρόνος για προσευχές, έχει κολλήσει ο εγκέφαλός σας
Παντού πέφτει σιωπή
Ένας δένει στο λαιμό του σκοινί κι αυτοκτονεί
Άλλος οπλίζει το όπλο και πυροβολεί δόξα πατρί απέναντί μου τα μυαλά του χυμένα στο δάπεδο χλωμή φωνή μου. Μια ντουζίνα ώρες έχουνε μείνει για τη ζωή μου, στο τηλέφωνό μου λαμβάνω μήνυμα απ’το μωρό μου
Τελευταία συνάντηση παντού σημάδια πόνου τέλος για το ανθρώπινο γένος τώρα κανείς δεν είναι ξένος
Ανοιχτές οι φυλακές να βγει κάθε σεσημασμένος
Δεν υπάρχουν ενοχές, κυνήγι για φράγκα
Μόνο πληγές κι απογοήτευση
Η κυβέρνηση συνάντηση με την αντιπολίτευση
Αλάνια να τα πίνουνε με όργανα της τάξης
Εχθροί να σου ζητάνε μαζί τους να αράξεις
Γάμησέ τα βρίσκω ένα μπουκάλι τεκίλα καυτή Αθήνα πόσο αγάπησα τον τόπο που ζω μαζί του θα χαθώ
6 ώρες μόνο τα αδέρφια πρέπει να δω, όσους αγάπησαν τον Χρήστο για όσους έβαλα το χέρι στη φωτιά και πήρα ρίσκο τελευταίο αντίο, λόγια δεν βρίσκω να πω, κουβέντες για να δείξω σεβασμό σε κάθε δεύτερο λεπτό που χω ζήσει με πιάνει κρίση, αρχίζει να ενεργεί το μεθύσι, νιώθω τη γη να θέλει να πανηγυρίσει για την άσχημη συμπεριφορά προς αυτή από κεφάλια με πυρηνικά βέλη που την πληγώσαμε γιατί ρε πούστη όλα να τελειώσουνε σε λίγο, φοβάμαι, αράζω μόνος μου, μια ματιά στα χέρια και τα μάτια μου κλείνω σκύβω και πιάνω λίγο χώμα, κρατάω αυτό που πάτησα και με ‘κανε να κρατηθώ συνάντησα λοιπόν αυτό που μόνο εγώ πιστεύω αγγίζω τη μορφή του, μ'αγκαλιάζει και πεθαίνω…

(Φορτσάτος): 5 ώρες μέχρι να χαθεί ο πλανήτης αν υπάρχεις Θεέ μου μην με εγκαταλείπεις
Σου λέω αγγίξαμε τα όρια της φρίκης
Γάμησέ τα Πάρη τρέχα να ξεφύγεις
Λοιπόν, ξεκινάω από το σπίτι μετά από δυο μέρες ξενύχτι γυρνάω στο δρόμο σαν αγρίμι κοιτάζω γύρω μου να δω τι έχει απομείνει
Περπατώ μονάχος κι ο αέρας που ανασαίνω με πνίγει
Πανικόβλητος ο κόσμος κι όπου φύγει φύγει, διαφυγή δεν παίζει η αυτοκτονία επείγει
Καθώς περνά ο χρόνος μόνο φόβος αιωρείται στην ατμόσφαιρα τρομοκρατημένα όλα τα πρόσωπα
Βρέθηκα στη Βείκου κομματιασμένος μαζί με ένα μπουκάλι κρασί να μου κρατάει συντροφιά μέχρι το τέλος δεδομένος ο αφανισμός για το ανθρώπινο γένος
Διασυρμός, ένας τρελός ανοίγει μια βαλίτσα με λεφτά και τη φουντώνει καθώς παίρνει φωτιά πέφτει στα γόνατα κι αρχίζει να γελά μάλλον κατάλαβε ο χρόνος πως τελειώνει
2 ώρες πριν να γίνουμε όλοι σκόνη
Αράζω να φουμάρω ένα τσιγάρο οι σκέψεις τρέχουνε με χίλια στο μυαλό μάγκα κοντεύω να σαλτάρω δεν ξέρω τι συμβαίνει προσπαθώ να με καλμάρω
Μπροστά μου ακριβώς ένα ζευγάρι από γερόντια κάθονται αγκαλιά και νοσταλγούνε τα παλιά
Πάω για τηλεφώνημα πρέπει να ακούσω για τελευταία φορά τη γυναίκα που με ‘φερε στον κόσμο πραγματικά
Μια ώρα πριν να γίνουμε όλοι παρελθόν μοιάζει ψέμα κρατάω το μυαλό μου άδειο ζω για το παρόν
Μοιάζει ψέμα γύρω μου φωνές παιδικές, κραυγές προσπερνώ ατρόμητος τρομαγμένες φάτσες μες τις γειτονιές
Δυστυχώς έφτασε η ώρα, σκοτεινιάζει ο ουρανός μένω ακίνητος και βλέπω την απειλή να μας πλησιάζει έχει τη μορφή του σατανά πέφτω στα γόνατα και

Για τους οπαδούς - Βήτα Πεις

Έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια(έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια). Από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια(από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια). Αθάνατο(Αξέχαστο), Αξέχαστο(Αθάνατο)(2x). Με στίχους για να βλέπεις και στίχους για να τ’ακούς. Για τους Οπαδούς(2x).

(Άσαρκος): Λάβετε θέσεις εντός κολάσεως χωρίς ανέσεις. 455 βαθμοί Κελσίου κι επιθέσεις. Βήτα Πεις, δεν τους γαμάς οπότε να μη το πεις. Μετά από μας το χάος, μετά το χάος εσείς. (Φορτσάτος): Κάναμε diss αναιδείς wannabes κι ήταν θέμα χρόνου να πέσετε. Βήτα Πεις ξαναγύρισε, μέσα τους βαθιά το ξέραν όλοι. Ένας δρόμος, μια πόλη, είμαστε 7 και μόνοι(δεν μας σταματάν). (Λάμπρος): Δίνουμε αφορμές να μιλάν. Οι απειλές που εκτοξεύουνε δεν μας αγγίζουν καν. Το γνωρίζουν, δεν έχουν αρχίδια για να μιλήσουν. Είναι για τους οπαδούς κι όλα τα στόματα να κλείσουν. (Hatemost): Θα λυγίσουν όσοι τολμήσουν και προσπαθήσουν να μας αντιμετωπίσουν. Φωτιά θ’αφήσουν κι όσοι πιστοί θελήσουν στην κόλαση των ρυθμών θα μας συναντήσουν.

Έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια(έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια). Από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια(από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια). Αθάνατο(Αξέχαστο), Αξέχαστο(Αθάνατο)(2x). Με στίχους για να βλέπεις και στίχους για να τ’ακούς. Για τους Οπαδούς(2x).

Κρατάμε φλόγα μάγκα, όχι φράγκα. Για τους οπαδούς που το κρατάνε στην Ελλάδα. Έχει να λέει η ομάδα, θα’χει για πάντα. Βήτα Πεις κορυφή, αλήθεια ίσον λάβα. Απ’το πρώτο μας βήμα νεκροί δεν πέσαμε. Δεν ξεχαστήκαμε, οι δαίμονες επιστρέψαμε. Μετά το δεύτερο βήμα μείναμε μόνοι μας. Τρίτο κύμα για τους οπαδούς, ιδού η γνώμη μας. Από μας για σας, κερασμένο γεια μας. Είναι ταλέντο το ταπεραμέντο της ομάδας. Κατά μας οι πιο πολλοί μα μερικοί κοντά μας. Μείνετε συντονισμένοι στην συχνότητά μας.

Έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια(έτοιμοι λοιπόν για την ΒΠ περιπέτεια). Από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια(από την κορυφή με αγάπη και αξιοπρέπεια). Αθάνατο(Αξέχαστο), Αξέχαστο(Αθάνατο)(2x). Με στίχους για να βλέπεις και στίχους για να τ’ακούς. Για τους Οπαδούς(2x).

(Άσαρκος): Οι πένες ωρίμασαν…πλέον. (Hatemost): Το να κυλήσω τα χαρτιά μου μένει η απόλαυση, την μουσική μας μάγκα φέρνω πιο κοντά σου. Κι έτσι τίποτα, με τίποτα δεν θα φιμώσουν το στόμα που τους πονά (ταυτόχρονα στο background: Βήτα Πεις εν έτει 2005-2006. Μετά σίγουρα θα'ρθει κάτι καινούριο. Για τους Οπαδούς).

Είναι μάχιμο γράψιμο, κράξιμο, άσεμνο, έτοιμο, ένοπλο, ένοχο, υπεύθυνο, ώριμο, γνώριμο, μόνιμα πρόβλημα, χτύπημα, ξύπνημα, κίνημα με μήνυμα(4x).

(Hatemost): Έτοιμος να πιαστείς, έτοιμος πάλι για να τραγουδήσεις, να εκφραστείς, να κάτσεις να γράψεις και να δεις τι αξίζεις, να σκεφτείς…υπάρχουν χιλιάδες στ’ αυτόματα βγάζουν απόψεις ναι κι’απόψεις ναι το θέμα είναι ποια απ’αυτά θ’ανεχθείς. (Άσαρκος): Ήρθα να δώσω πάλι μηνύματα, βασικά λίγο φως μες στην νύχτα. Να νιώσουμε δυνατοί, κανονικά. Πάνε οι καιροί που αναπαυτήκαμε στην μήτρα. Δεν έχει παραμύθι πριν την καληνύχτα. Έχει κάθε μέρα μάχη σ’όλη την πατρίδα. Κάθε σελίδα μας μοιάζει και με λεπίδα. Μας χαρακτηρίσανε μέχρι και Λεωνίδα. (Hatemost): Πρέπει να πειστείς ότι μπορείς να σταθείς στα πόδια σου και να μην κλειστείς στο κλουβί που θα εγκλωβιστείς. Πρέπει να σταθείς ασπίδα ενάντια στην κίνηση. Τα μάτια σου ανοιχτά να είναι όταν βαδίζεις. (Άσαρκος): Τα ναρκωτικά να μείνουνε μακριά μας. Πάντα σωστοί κι οι φίλοι πάντα κοντά μας. Σεβασμός σε γονείς και κάτι άλλο, νους υγιής εν σώματι υγιή. Δεν υπερβάλλω, ακόμα δεν ησύχασα καθόλου. Η νεολαία πηγαίνει κατά διαόλου. Μ’ενοχλεί που δεν έχουν λόγο να πολεμάνε και δεν την ψάχνουν και δεν ξυπνάνε.

Είναι μάχιμο γράψιμο, κράξιμο, άσεμνο, έτοιμο, ένοπλο, ένοχο, υπεύθυνο ώριμο, γνώριμο, μόνιμα πρόβλημα, χτύπημα, ξύπνημα, κίνημα με μήνυμα(4x)

Εντός έδρας - Βήτα Πεις

(Hatemost): Ανίκητος και πάντα πρώτος κι ωστόσο συνεπής απέναντι σ'ένα κοινό που θέλει να' μαι ειλικρινής. Οι πόρτες αν ανοίξουν το γήπεδο θα γεμίσει και θα δεις χούλιγκανς που ονομάζονται Βήτα Πεις. Η λυρική σκηνή μας θυμίζει τρομοκρατία, μ'ενα κόσμο που πετά ψηλά γεμάτο εμπειρία. Μόνιμα στηρίζει ένα καυτό κοινό μαλάκες και όχι πρόβατα. Πορεία στον ουρανό δίχως πρόβλημα. Δίχως φόβο με φράση και μάχη μ'αντισώματα. Εμείς και ο κόσμος καταρρίπτουμε ονόματα. Παίζουνε raps, λυρική καταιγίδα. 8 φανταστικοί κι οι 300 του Λεωνίδα. Φλεγόμενα stages, φλεγόμενα μαγαζιά, φλεγόμενες γροθιές από την ΒΠ στρατιά κι έτσι ελπίδες για την αναγέννηση δώσαμε. Μουσικές επιστήμες στον κόσμο που αυτοί πληγώσανε.

Τα live μας πάντοτε γεμίζουν με μυαλά. Οπαδούς που έχουν άποψη, γλέντι που δεν θα δουν μιλιά. Τα live τους διασκορπίσμενη διαδήλωση. Στίχοι για ακροατές πρόβατα, δίχως εκτίμηση. Στα live μας κλασσική επίθεση με πάθος, αυθεντική σφραγίδα μουσικής γι'αυτό το κράτος. Τα live τους δεν θυμίζουν κάποια απειλή , θυμίζουν άρρωστες τρίχες με το όνομα ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΟΙ.

(Λάμπρος): Ξυπνάτε ρε, φωνάξανε στον κόσμο τους να σηκωθεί. Μ'αυτό το κόσμο εγώ δεν θέλω να'χω επαφή. Κρατήστε τον, καμένος είναι ο όχλος σας και σβήστε τον. Στα live τους το εισητήριο φαίνεται ακριβό. Ψίθυροι στην είσοδο για 1-2 ευρώ. Χασμουριέται το κοινό, βαριέται το προσωπικό του μαγαζιού. Βλάκες θα'χουν πάντα και παντού. Στα live, τα LP τους και σε όλο τους το crew. Χειροκροτήστε τους, η απόλυτη ξεφτίλα μεγαλείο τους. Το παίζουνε μπαμπάδες μα με τόσα εισητήρια τρώνε δάχτυλο απ'το νονό κι απ'το θείο τους. Με τόσα εισητήρια τρώνε δάχτυλο απ'το θείο τους. Είναι αστείο, δεν γράφουνε ιστορία και το παίζουνε μουσείο. Το live τους θυμίζει ένα πορνείο. Οίκος ανοχής αυτοί κι οπαδοί τους. Μικρόφωνα, καλώδια, όλο το μαγαζί τους. ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΟΙ(4x)

Τα live μας πάντοτε γεμίζουν με μυαλά. Οπαδούς που έχουν άποψη, γλέντι που δεν θα δουν μιλιά. Τα live τους διασκορπίσμενη διαδήλωση. Στίχοι για ακροατές πρόβατα, δίχως εκτίμηση. Στα live μας κλασσική επίθεση με πάθος, αυθεντική σφραγίδα μουσικής γι'αυτό το κράτος. Τα live τους δεν θυμίζουν κάποια απειλή , θυμίζουν άρρωστες τρίχες με το όνομα ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΟΙ

Ταυτισμένος Λάθος (feat. Neon) - Καλημέρα

Καινούργια μέρα ξεχάσαμε τ’ απλά
Αληθινό χαμόγελο για να πάρω μπροστά
Aρκούμε στο συγνώμη και ξεχνάω τα χθεσινά
Eγώ το λέω χάρισμά που δε θυμάμαι και πολλά
Ξεχνάω προβλήματα
Που ‘μαθα να ζω μαζί μ’ αυτά
Συνήθως τ’ αντιμετόπιζα με σφηγμένη τη γροθιά
Είχα ρωτήματα
Πως γιατί σε μένα όλ’ αυτά
Μια νέα μέρα, μια νέα μέρα ξεκινά

Δίνεις και παίρνεις
Δουλεύεις πετυχαίνεις
Μην απογοητεύεις κάτι για κάποιον σημαίνεις
Λέγε αυτό που θέλεις μέσα αν το κρατάς βαραίνεις
Στα δύσκολα μη φεύγεις πόδια στους ώμους και τρέχεις
Μην κάνεις πως δεν ξέρεις (ναι)
Πως δεν καταλαβαίνεις (ναι)
Κουράστηκα να παίρνω ευθήνες για να μην τις έχεις (ναι)
Καμάρωσε πως μεγάλωσε ο παίκτης
Μα γάμησε το τ’ είν’ ακόμα μια φορά να βγω εγώ φταίχτης

Ξέρεις λίγα πράγματα
Φεύγεις αμα δεις πως δεν την παλεύεις ,
Προτιμότερο από το να επισκευτείς χώρο οστών συλλέκτης
Έχεις νεύρα που τα διοχετεύεις
Τίποτα απολύτως δεν πετυχαίνεις
Χειρότερα τα μπλέκεις ενώ δε θέλεις
Δε διαφέρεις και πολύ ξέρεις από ότι συχαινόσουνα
Βλέπεις μα αφού μίσος θα δώσεις, μίσος παίρνεις
Τις πηθανότητες λιγοστεύεις του να ΄σαι καλύτερα
Περίληψη για τ’ ότι επιφυλάσει η μέρα μου σήμερα

(ΡΕΦΡΑΙΝ)

Μπορεί…
Το ξέρω πως μπορεί
Να με έχεις δει
Γεμάτο νεύρα και στρες πολλά να έχεις σκευτεί
Έχω τα κάτω μου τη μία δεν ποιάνω γραμμή
Μα έχω τα πάνω μου την άλλη και κάνω γιορτή
Σου εξιγούμε για να μην παρεξιγούμε
Τι, έχουμε να πούμε
Εξαρτάται από το τι έχουμε πει
Πειράζει που μιλάω;
Αγάπη ζητάω
Κι αμα δε δίνω αυτό σημαίνει πως αγάπη αναζητάω
Έχω λόγους να ζητώ συγνώμη και τελευταία
Έχω τρόπους να αλλάζω γνώμη
Κάπου κολάω σε κάτι μα μου σκοτώνει
Τώρα μόνοι (μόνοι)
Χαμένος κερδισμένος πάντα κάποιος θα πληρώνει (αλήθεια)
Λυπάμαι που είδα μέρες να περνάνε
Μα περάσανε και εμπρός μας πάνε
Γιατί βροχή πίσω τη συναντάμε
Χαράζω εικόνες δρομολόγια
Ψηλά πετάμε, πετάμε, πετάμε…

Η ομάδα είναι μία - Βήτα Πεις

Βήτα Πεις, απόλυτοι, κάθετοι ναι, ανεξάρτητοι ναι, ασυγκράτητοι ναι. Όπως ήταν η ομάδα, η ομάδα είναι. Κάθε μονάδα πάθος. Η ομάδα είναι μία φίλε(2x).

(Λάμπρος): Έχω μια διάθεση να φτιάξω μία βόμβα. Να τη στείλω σε αυτούς και αυτές που το'δαν μόδα. Κατ'αρχάς κρατάμε ακόμα την κορώνα. Πιστέψαμε σε ντέρμπι μα το ματς ήτανε τσόντα. Μπαίνοντας στο γήπεδο αντικρίζω αντιπάλους, ακριβές μεταγραφές και οπαδούς σαν παπαγάλους. Στα επίσημα όλα τέλεια ακριβοπληρωμένα μα δεν υπολόγισαν ότι παίζω για την φανέλα. Μεταγραφές δεν γίνονται όσοι θέλουν όμως φεύγουν ή τους διώχνουμε άμα θέλουμε και άλλο δρόμο παίρνουν. Έπαιξα τους έτρεξα κι'ανέβασα τον πήχη. Στην Β' Εθνική τώρα θα ψάχνουνε για τύχη.
(Hatemost): Να τι τρέχω, απ'τον υπόγειο νότες σε ντόπες. Έβαλα σε τάξη τις ιδέες που ήταν σκόρπιες. Έβαλα στην κάννη σφαίρες, κόπιες μουσικές πρωτότυπες γροθιές. Σταυρωμένους με πρόκες καλλιτέχνες στην άκρη της πόλης θάψαμε κότες. Tην ώρα που στόματα κρίνουν απ'τις πολυθρόνες, την ώρα που οι DJ's στο club μιξάρουν Fifty και Lopez, hip hoppers έξω απ'τα μαγαζιά πυροδοτούν βόμβες. Είναι αυτοί όπως το πες οι "Βαράμε Πουτάνες". Οι Βήτα Πεις επιζώντες σε κόντρες. 90 λεπτά πριν την λήξη τα παράτησαν. Το κύπελλο κρατάει η ομάδα κι αντιδράσεις άρχισαν.

Βήτα Πεις, απόλυτοι, κάθετοι ναι, ανεξάρτητοι ναι, ασυγκράτητοι ναι. Όπως ήταν η ομάδα, η ομάδα είναι. Κάθε μονάδα πάθος. Η ομάδα είναι μία φίλε(2x).

(Άσαρκος): Βλάβες, δεν έχει βλάβες όπως σ'άλλες ομάδες. Και λόγια, λόγια για πιόνια. Να χάσω χρόνια για δεκάρες, ν'ακολουθώ την μόδα. Τώρα θέλω μπελάδες. Επίθεση πάλι απ'τους καπιτάλες σε κριτές, διαιτητές και διπλωμάτες, σε παίκτες ντοπέ, μαριονέτες κι οπαδούς πελάτες. Ποτέ το παιχνίδι σικέ με κόκκινες κάρτες. Κανείς δεν πρόκειται να σταματήσει τους Βήτα Πεις. Η ομάδα πετά και χαρίζει και πίσω δεν κάνει, κοντρολάρει και σουτάρει και σκοράρει και πανηγυρίζει. Το γήπεδο σε γιουχάρει και το παιχνίδι δεν γυρίζει. Μπαρούτι μυρίζει παίζουμε πάλι;
(Φορτσάτος): Λογοκρίνετε μας τα λεγώμενα, φίμωσε μας, πρόσαψε μας πως δεν έχουμε σέβας και στάυρωσε μας. Γίνε αντίπαλος υπαρκτός για μας. Απομόνωσε μας τετ α τετ αντιμετώπισε μας. Βήτα Πεις επιστροφή. Η ομάδα μάγκα σκάμε πάλι. Πιάστηκαν στον ύπνο, αφου το φέραμε βράδυ στο παραπέντε. Το δίνω κουφάλες σε χρόνο dt. Χώνεστε στα forums κι όλο λέτε λέτε λέτε. Δεύτε λάβετε φως, κλέφτε τα μάχιμα flows. Η ομάδα λος πετά ψηλά και φέτος. 8 μείον ένας, 8 κι ο Γέροντας σημαία. Βήτα Πεις ιδέα θα πεθάνει τελευταία.

Βήτα Πεις, απόλυτοι, κάθετοι ναι, ανεξάρτητοι ναι, ασυγκράτητοι ναι. Όπως ήταν η ομάδα, η ομάδα είναι. Κάθε μονάδα πάθος. Η ομάδα είναι μία φίλε(2x).

Η χρονιά των δρόμων - Βήτα Πεις

Κράτα με(κράτα με), μαζί σ'αυτό ποντάραμε. Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι'αυτό που είμαι αγάπα με. Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις(2x)
(Φορτσάτος): Εν έτει 2006 ο δρόμος έχει επιστρέψει. Η Αθήνα πάλι φλέγεται, το σχέδιο θα δουλέψει. Είναι ο Φ ο ρ τ σ α τ ο ς. Πανικός σε κάθε μας βήμα κι οι 7 μαζί. Γράφω στίχους, γράφω για τους λίγους. Γράφω ν'αφυπνίσω μυαλά και να ρίξω τοίχους. Γράφω, γράφω για τους οπαδούς που μας νιώθουνε on δίσκο. Όχι γι'αυτούς που μουρμουράνε τους στίχους, είναι ντροπή τους. Ακόμα οι πένες δίνουν χρώμα και ακόμα οι γροθιές πάνω υψώνονται συνέχεια στον αγώνα. Δεν σταμάτησε να εκφράζεται man δεν επαναπαύεται. Δέχτηκε χτυπήματα απ'όλους κι όμως δεν χάθηκε. Επίμονα μπροστά στα ονόματα έκανε βήματα. Η ομάδα μου πετά ψηλά αψηφώντας την βαρύτητα. Αν το γυρίσω πίσω…ίδια ομάδα, ίδιο έδαφος δεν έχει αλλάξει τίποτα. (Hatemost): Όμως θα μείνω, γι’αυτό δίνω φωτιά να δω λίγο πανικό όταν το στόμα ανοίγω. Μου’πες θέλεις στίχο και στ’αφήνω. Μου’πες θέλεις hip hop πα-ντο και εγώ hip hop σου δίνω. Raps απ’το 98 απόπειρες με raps, βινύλια, καυτό χορό και cans. 2006, φέτος η χρονιά των δρόμων. Για τους fans, one love απ’το στέκι των δαιμόνων. Οι εκπρόσωποι των δρόμων παρών, οι εκπρόσωποι των υπογείων γραμμών, των αγνών μουσικών υλικών. Hardcore hip hoppers, η τέχνη είναι στο on. Τα τέσσερα στοιχεία λάμπουν κι’αυτή τη σεζόν. Γι’αυτό με νιώθεις; σε νιώθω. Με νιώθεις; σε νιώθω. Με νιώθεις; οι πένες υπογράφουν Βήτα Πεις. Γράφω για τους οπαδούς και τους εκπρόσωπους. Γράφω, γεννάω τεχνικές που υπογράφω. (Άσαρκος): Ένα, ένα, δύο, τρία φωτιά στα κρύα. Ζωντανοί ακόμα, αναβάλλοντας την κηδεία. Να οι κόντρες επί σκηνής, Βήτα Πεις δίχως πρόβες. Με βόμβες προγραμματισμένες να σκάσουν όλες. Άκρως επικίνδυνη επίθεση, κίνδυνος θάνατος. Συνήθης ύποπτος κύριος Άσαρκος. Πάτα με, δεν μπορείς. Για πάντα δεν θα μπορείς. Κρίνω για να κρίνεις, αλλά δεν είσαι κριτής οπότε….

Κράτα με(κράτα με), μαζί σ'αυτό ποντάραμε. Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι'αυτό που είμαι αγάπα με. Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις(2x)

(Hatemost): Νιώθεις τον H a t e κι έτσι εφικτή θα’ναι η πρόσβαση στον πλανήτη μουσική. M o(o) s t (t). Hatemost πρίζα της ανάπτυξης MC’s. Πάλι στην πίεση τα μικρόφωνα ανοιχτά κρατάμε. Εκπρόσωποι μην κάνετε bite στυλς. Αν το δεις και δεν το σεβαστείς, οι πένες ωριμάσαν και φωνάζουν Βήτα Πεις. Ε ο κίνηση δίνω στον λαό μου λέω, δίνω κάτι νέο και πνέω κάθε φορά που ρέω. Κάθε στιγμή που η γέννηση στίχου αγγίζει το λαό, ακολουθεί ένα σχέδιο τοίχου. (Άσαρκος): Ανοίγουνε, πίνουνε, κλείνουνε μετά. Μαλακίες λένε στόματα ξημερώματα. Χάσανε τα πάντα παντοτινά. Ένα βράδυ το 97 πένα πήρες φωτιά κι από τό…τε φλεγόμενο. Τελειώνει ό…χι όποτε γράφει για να’χει στη μάχη λό…γο ξυράφι ο κύριος Μηχάνημα Φονικό. Κρίνομαι α…γενής, ντύνομαι ασεβής, γίνομαι…(Φορτσάτος): ένα με το στυλό όταν το γράφω, ένα με τους 7 όταν ηχογράφω, ένα με το beat, ένα με το μπάσο(μπράβο). Καίει λυρισμός όταν φτύνω, η αλήθεια ρέει σαν Montana sprey(όμορφος σαν τοίχος OFK). Πώς να μην δεις; πως; Μπροστά μας μοιάζεις μικρός. Ακολουθείς πλήθος, ακόμα μοιάζεις τυφλός. Επίσημος ήχος ΒΠ κάτω απ'το ημίφως. Ο ραψωδός γράφει κι ότι γράφω, γράφεις μήπως; Σκέφτηκες ποτέ να γράψεις κάτι δικό σου; Θα είναι μια εξαίσια έκπληξη για το κοινό σου. Τώρα που ξεκίνησε ξέρεις δεν σταματά. Η ομάδα έχει επιστρέψει, κόσμε άνοιξε αυτιά. Για τους οπαδούς ξανά φωτιά να πάρει ο Φορτσάτος. Βήτα Πεις μες στην καρδιά μου το’χω. Σε στιγμές πολέμου ναι τον λόγο κάνω όπλο. Πυρήνας δεν χαλάρωσε μαλάκες άντε γεια

Κάθε φορά που χάνομαι - Βήτα Πεις

Κράτα με(κράτα με), μαζί σ'αυτό ποντάραμε. Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι'αυτό που είμαι αγάπα με. Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις(2x)

(Φορτσάτος): Εν έτει 2006 ο δρόμος έχει επιστρέψει. Η Αθήνα πάλι φλέγεται, το σχέδιο θα δουλέψει. Είναι ο Φ ο ρ τ σ α τ ο ς. Πανικός σε κάθε μας βήμα κι οι 7 μαζί. Γράφω στίχους, γράφω για τους λίγους. Γράφω ν'αφυπνίσω μυαλά και να ρίξω τοίχους. Γράφω, γράφω για τους οπαδούς που μας νιώθουνε on δίσκο. Όχι γι'αυτούς που μουρμουράνε τους στίχους, είναι ντροπή τους. Ακόμα οι πένες δίνουν χρώμα και ακόμα οι γροθιές πάνω υψώνονται συνέχεια στον αγώνα. Δεν σταμάτησε να εκφράζεται man δεν επαναπαύεται. Δέχτηκε χτυπήματα απ'όλους κι όμως δεν χάθηκε. Επίμονα μπροστά στα ονόματα έκανε βήματα. Η ομάδα μου πετά ψηλά αψηφώντας την βαρύτητα. Αν το γυρίσω πίσω…ίδια ομάδα, ίδιο έδαφος δεν έχει αλλάξει τίποτα. (Hatemost): Όμως θα μείνω, γι’αυτό δίνω φωτιά να δω λίγο πανικό όταν το στόμα ανοίγω. Μου’πες θέλεις στίχο και στ’αφήνω. Μου’πες θέλεις hip hop πα-ντο και εγώ hip hop σου δίνω. Raps απ’το 98 απόπειρες με raps, βινύλια, καυτό χορό και cans. 2006, φέτος η χρονιά των δρόμων. Για τους fans, one love απ’το στέκι των δαιμόνων. Οι εκπρόσωποι των δρόμων παρών, οι εκπρόσωποι των υπογείων γραμμών, των αγνών μουσικών υλικών. Hardcore hip hoppers, η τέχνη είναι στο on. Τα τέσσερα στοιχεία λάμπουν κι’αυτή τη σεζόν. Γι’αυτό με νιώθεις; σε νιώθω. Με νιώθεις; σε νιώθω. Με νιώθεις; οι πένες υπογράφουν Βήτα Πεις. Γράφω για τους οπαδούς και τους εκπρόσωπους. Γράφω, γεννάω τεχνικές που υπογράφω. (Άσαρκος): Ένα, ένα, δύο, τρία φωτιά στα κρύα. Ζωντανοί ακόμα, αναβάλλοντας την κηδεία. Να οι κόντρες επί σκηνής, Βήτα Πεις δίχως πρόβες. Με βόμβες προγραμματισμένες να σκάσουν όλες. Άκρως επικίνδυνη επίθεση, κίνδυνος θάνατος. Συνήθης ύποπτος κύριος Άσαρκος. Πάτα με, δεν μπορείς. Για πάντα δεν θα μπορείς. Κρίνω για να κρίνεις, αλλά δεν είσαι κριτής οπότε….

Κράτα με(κράτα με), μαζί σ'αυτό ποντάραμε. Είμαι ακόμα αυτός που ήξερες, γι'αυτό που είμαι αγάπα με. Ζητάς εξέλιξη, πατάς στον δρόμο που οι πένες που κρατάς γράφουν Βήτα Πεις(2x)

(Hatemost): Νιώθεις τον H a t e κι έτσι εφικτή θα’ναι η πρόσβαση στον πλανήτη μουσική. M o(o) s t (t). Hatemost πρίζα της ανάπτυξης MC’s. Πάλι στην πίεση τα μικρόφωνα ανοιχτά κρατάμε. Εκπρόσωποι μην κάνετε bite στυλς. Αν το δεις και δεν το σεβαστείς, οι πένες ωριμάσαν και φωνάζουν Βήτα Πεις. Ε ο κίνηση δίνω στον λαό μου λέω, δίνω κάτι νέο και πνέω κάθε φορά που ρέω. Κάθε στιγμή που η γέννηση στίχου αγγίζει το λαό, ακολουθεί ένα σχέδιο τοίχου. (Άσαρκος): Ανοίγουνε, πίνουνε, κλείνουνε μετά. Μαλακίες λένε στόματα ξημερώματα. Χάσανε τα πάντα παντοτινά. Ένα βράδυ το 97 πένα πήρες φωτιά κι από τό…τε φλεγόμενο. Τελειώνει ό…χι όποτε γράφει για να’χει στη μάχη λό…γο ξυράφι ο κύριος Μηχάνημα Φονικό. Κρίνομαι α…γενής, ντύνομαι ασεβής, γίνομαι…(Φορτσάτος): ένα με το στυλό όταν το γράφω, ένα με τους 7 όταν ηχογράφω, ένα με το beat, ένα με το μπάσο(μπράβο). Καίει λυρισμός όταν φτύνω, η αλήθεια ρέει σαν Montana sprey(όμορφος σαν τοίχος OFK). Πώς να μην δεις; πως; Μπροστά μας μοιάζεις μικρός. Ακολουθείς πλήθος, ακόμα μοιάζεις τυφλός. Επίσημος ήχος ΒΠ κάτω απ'το ημίφως. Ο ραψωδός γράφει κι ότι γράφω, γράφεις μήπως; Σκέφτηκες ποτέ να γράψεις κάτι δικό σου; Θα είναι μια εξαίσια έκπληξη για το κοινό σου. Τώρα που ξεκίνησε ξέρεις δεν σταματά. Η ομάδα έχει επιστρέψει, κόσμε άνοιξε αυτιά. Για τους οπαδούς ξανά φωτιά να πάρει ο Φορτσάτος. Βήτα Πεις μες στην καρδιά μου το’χω. Σε στιγμές πολέμου ναι τον λόγο κάνω όπλο. Πυρήνας δεν χαλάρωσε μαλάκες άντε γεια

Ραψωδός Φιλόλογος (feat. Περιπλανώμενος) – Αυτό Που Ονειρεύομαι

Αυτό που ονειρεύομαι εγώ
Δεν είναι να ‘μαι υπουργός σε κάποιο γαλαζοπράσινο καθεστώς
Αυτό που ονειρεύομαι και ζω για να το προσπαθώ
Είναι να γίνoμαι καλύτερος άνθρωπος διαρκώς
Αυτό που ονειρεύομαι από μικρό παιδί
Είναι να μην ειμαι απλός περαστικός απ’ τη γη
Να κάνω κάτι απλο όχι μεγάλο το λιθαράκι μου να βάλω στο οικοδόμημα που λέγεται ζωή
Αυτό που ονειρεύομαι ‘γω δεν είναι σπίτια και χλιδές ούτε μία πανάκριβη Mercedes
Αυτό που ονειρεύομαι και τό ‘χω στόχο ιερό
Είναι ν’ αγγίξω με τους στίχους μου τους άκροατές
Αυτό που ονειρεύομαι από πιτσιρικάς
Είναι να σε δω με πάθος τη ζωή να κοιτάς
Μια σπίθα μόνο μες στη ματιά σου με σεβασμό στα όνειρά σου και σε όσα έχεις ορκιστεί ν’ αγαπάς
Ονειρεύομαι
Μα δεν αιθεροβατώ βατό ή δυσβατο το μονοπάτι μου ακολουθώ
Αρνούμαι να παραιτηθώ και τη μοίρα μου να δεχθώ
Όσο έχω χέρια και μυαλό με το στυλό θα πολεμώ
Για να μπορώ
Να ξέρω πως έφυγα προσπαθώντας
Για να ΄μαι περήφανος για να τα νοιάτα μου γερνώντας
Οι άνθρωποι που μ’ αγαπούν να πουν χαμογελώντας
Ο Ραψωδός Φιλόλογος έφυγε τραγουδώντας

Ονειρεύομαι
Ονειρεύομαι κάτι από παλιά
Τότε που ‘μασταν ακόμα παιδιά
Πριν ο χρόνος έρθει και σκλαβώσει για πάντα αυτά τα όνειρα που ήταν αθώα κι αληθινά
Ονειρεύομαι
Ονειρευομαι κάτι από μικρός τότε που ‘μουν ονειροπόλος τρελός
Αυτό που ονειρεύομαι από παιδάκι είναι να σταματήσει ο κόσμος μας να είναι κακός

Δεν ονειρεύομαι φήμη και φώτα
Δεν είμαι σα πρώτα
Δε θέλω να γευτώ τα λαμπερά γεγονότα
Μα θέλω ν’ αφεθώ στης μουσικής μου τη νότα
Του λαβυρίνθου ν ‘αντικρίσω της εξόδου την πόρτα
Δεν ψάχνω δεσμίδες κρίμα το να ‘χω δεσμά
Δε θέλω σκλάβος να ‘μαι σε υλικά αγαθά
Μα να ‘μαι εντάξει με μένα για να κοιμάμε καλά
Να μη δειλιάζω μπροστά της, στη ζωή που περνά
Να τρίξω τα θεμέλια της κοινωνίας, ναι!
Τη ρίμα που ‘χω ως διαυλο επικοινωνιας, γιε
Στην επανάσταση του στίχου μου να σε μυησω
Να ‘χω δίπλα μου και κάποιον άλλο, σα πολεμήσω
Ονειρεύομαι απλά να μην κάνω πίσω
Και το γόρδιο δεσμό της φυλακής μας να λύσω
Δίχως σπαθί, μ’ επιμονή και με ξυράφι φωνή
Ονειρεύμαι αντίσταση στην υποταγή
Να μη με βγάλει ψεύτη ο χρόνος
Μην είμαι μόνος
γονος στης αμφισβήτισης επόμενος ο πόνος
Κι όπως ο τόνος ανεβαίνει για να γίνει ο φόνος απ’ τ’ αντιπάλου τις φλέβες να πνιγεί στο αίμα ο δρόμος
Δρόμος της φυγής απ’ τα στενα της ντροπής
Που κάποιοι άλλοι σ’ αναγκάσαν να διαβείς να τους πεις
Κι αυτό που ονειρεύομαι μαχόμενος θα βρω την έξοδο μου
Ραπάροντας στο ονειρό μου…

Ονειρεύομαι
Ονειρεύομαι κάτι από παλιά
Τότε που ‘μασταν ακόμα παιδιά
Πριν ο χρόνος έρθει και σκλαβώσει για πάντα αυτά τα όνειρα που ήταν αθώα κι αληθινά
Ονειρεύομαι
Ονειρευομαι κάτι από μικρός τότε που ‘μουν ονειροπόλος τρελός
Αυτό που ονειρεύομαι από παιδάκι είναι να σταματήσει ο κόσμος μας να είναι κακός
(x2)

Πανόπτικον - Βήτα Πεις

(Φορτσάτος): Πίσω απ’τη μάζα, σπάω τα δεσμά, ανοίγω μάτια. Πίσω από την ήσυχη Ελλάδα, δραπετεύω από την αλήθεια που μου δείξαν, από το πανόπτικον που χρόνια με κρατήσαν. Δεν αρκέστηκα στους γρίφους, δεν δέθηκα μαζί τους. Είμαι απ’τους 7 σπασμένους κρίκους. Ανάπηρο με θέλαν, έτσι με δασκαλεύαν πατριώτη, να πέσω στην σημαία. Εκεί μ’οδεύαν. Να μην κοιτώ, να μην μιλώ, να μην πετώ, να μην αισθάνομαι, να’μαι φυτό. Κοινωνία ώρα μηδέν, καλή έχουνε ύπνωση. Μας βραχυκυκλώσαν στο look καμιά αντίδραση. Φόβος, νόμος, τάφος, κράτος, νέφος, έθνος, ζωντανός, τέλος.

(Άσαρκος): Πάτησες play, σημαίνει πως η τηλεόραση έκλεισε. Έχτισε η Ελλάδα όνειρα, μετά τα γκρέμισε. Μ’ομοφυλόφυλα πρότυπα η μήτρα γέμισε. Μια μήτρα που’χει χρόνια σαπίσει τη χώρα γέμισε με λύσεις όχι για προβλήματα. Δίνοντας απαντήσεις όχι για δικές μας ερωτήσεις. Είναι κύκλωμα, σύστημα, οργανωμένο έγκλημα η τρέλα. Όπως και να’χει δεν μπορείς να δεις την ταμπέλα. Κι έτσι η μόδα αποφασίζει τι σ’αρέσει. Σε καταγράφουν κάμερες γιατί αλλάζεις θέση. Ακούνε την φωνή σου μαλάκα μη βγάζεις λέξη. Ακόμα κι η σιωπή σου διαβάζεται από την σκέψη. Για μέ…να ο στρατιώτης που δεν πήρε όρκο. Δεν τους νοιάζει να χαθεί ένα παιδί, μα να μην χαθεί το όπλο. Κρύα όλα ελληνικά νεκροταφεία. Τώρα η δολοφονία βαφτίζεται αυτοκτονία. Είναι τάφος κράτος, με νόμο και τρόμο, είναι λάθος και νιώθω έτοιμος όχι γεμάτος.

(Φορτσάτος): Agh ναι. Με κρατήσανε για χρόνια κλεισμένο στην φυλακή της παραπλάνησης γι’αυτό έχασα έδαφος. Πέσαν τα τείχη και τώρα αρνούμαι να συμβιβαστώ. Αστοχήσατε, βαδίζω ανεξέλεγκτος. Μου’χαν κρύψει το φεγγάρι. Για χρόνια με φυλακίσανε στην άγνοια, γι’αυτό έχασα έδαφος. Πέσαν τα τείχη και απ’τη μάζα σου διαφέρω. Το πανόπτικον απέτυχε, βαδίζω ανεξέλεγκτος.

Ό,τι νιώθω γράφω - Βήτα Πεις

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το'χετε. Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε. Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου. Την Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου. Χαμένος, χαμένος σ'έναν πλανήτη μουσικής μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος. Σ'ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος(2x).

(Άσαρκος): Ενώ το βλέπω να ζωντανεύει, πεθαίνει πάλι. Ενώ το βλέπω να βγαίνει σαν το φεγγάρι, πέφτει πάλι το γαμημένο σκοτάδι. Χαμηλά πηγαίνουν όλοι, στο μυαλό τους αιώνιο βράδυ. Ζωντανεύει, εγκλωβίζει το σκεπτικό τους. Παλεύει να νικήσει αυτό που προσπαθεί με νύχια και δόντια να εκφράσει. Το στυλό τους τώρα νεκρό. Εδώ και χρόνια βλέπω μαριονέτες σαν άγγελους κόλασης. Το μόνο φως που λαμβάνουν αυτό της τηλεόρασης. Δεν περιμένω να νιώθετε αυτό που νιώθω. Αφού δεν ξέρετε στ'αλήθεια ποιον έχετε βάλει στόχο. Γυρνάτε μες τα κανάλια δίχως να'χετε κάνει το λόγο σας όπλο σ'αυτό τον τόπο. Πέφτουν οι μάσκες, γράφω το νιώθω. Βλέπω μόνο του τον εαυτό μου, το χρήμα, το χρόνο, κάποια όνειρα, κάποιο δικό μου πρόβλημα. Ο στίχος γίνεται λάβα στην παγωμένη Ελλάδα. Να νιώσετε λίγο πόνο πρέπει, μήπως και γράψετε κάτι που να μ'αγγίξει. Μια σελίδα στο διαδίκτυο την φάση μας προσπαθεί να στηρίξει προβάλλοντας κώλους, φασίστες, φλώρους, νταβατζήδες. Αυτή είναι η φάση σε περίπτωση που δεν είδες. Μαλάκα γράφω γιατί νιώθω και δεν γράφω ποτέ μου για πλάκα. Το όνομα μου Α, πληρώνω για να το'χετε. Ένα μόνο μένει πλέον. Το να με νιώθετε. Με νιώθετε;

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το'χετε. Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε. Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου. Την Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου. Χαμένος, χαμένος σ'έναν πλανήτη μουσικής μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος. Σ'ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος.

(Λάμπρος): Τι κι αν φύγαν κάποια φράγκα για ν'ακούσετε αυτό; Τι κι αν ξέρω ότι απ'τη φάση δεν θα πληρωθώ; Ένα λιθαράκι βάζουμε για να γίνει ενιαίο και γι'αυτούς που δεν πουλήσαν, τίποτα δεν είν' τυχαίο. Για όσους προβληθήκαν στα FM και στα κανάλια, τους βλέπεις κι έχουν μείνει στων δισκογραφικών τα συρτάρια. Τώρα τα clubs γεμίσανε με μπαντάνες και φαρδιά. Τώρα της μόδας έγιναν τα άδεια μαγαζιά. Αστείοι είμαστε όλοι μας που φτάσαμε ως εδώ. Κι οι πιο αστείοι από μας βρίσκονται κάπου εδώ τριγύρω. Γύρω γύρω όλοι και στην μέση μία πίτα. Και το φλουρί κατάπιανε απ'την πολύ την πείνα. Προσπάθεια, ενότητα, καμιά δικαιολογία. Οι 8 φανταστικοί προσφέρουνε την τριλογία. Ό,τι νιώθω γράφω και θα γράφω όπως θέλω. Ή το κάνουμε όπως νιώθουμε ή το κάνουμε μπουρδέλο. (Hatemost): Βλέπω όλοι περιμένουνε τζάμπα δουλειές. Με νιώθουν άραγε; Έτσι φαίνεται, έτσι πρέπει κολλητέ. Τρία cd's πληρωμένα από την τσέπη τους. Μέσα απ'την καρδιά μου το'κανα για σένα τ'ακούς; Πρέπει να δώσεις για να πάρεις ο κανόνας. Πρέπει να υποστηρίξεις και συ να μην συνεχιστεί ο χειμώνας, γιατί δεν θα δεις ποτέ σου εξέλιξη. Δεν θα δεις ποτέ σου την ανόρθωση και φλόγα καυτή.

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το'χετε. Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε. Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου. Την Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου. Χαμένος, χαμένος σ'έναν πλανήτη μουσικής μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος. Σ'ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος(2x)

Όταν γράφω - Βήτα Πεις

Το στόμα μου πομπός. Κάνω τραγούδι το καθετί που νιώθω. Κι ότι νιώθω βγαίνει ευτυχώς. Κοιτάω μπροστά, βλέπω τον τόπο δεν δείχνει νεκρός. Δείχνει κουρασμένος λίγο μα είναι ζωντανός. Χαμηλών budget καλά κοιτάν να τ'αποπλανήσουν. Χαμηλών τόνων φωνές, οι φωνές που δεν θα σβήσουν. Οι φωνές που τα μυαλά θα ξυπνήσουν ή θα το προσπαθήσουν. Γίνονται φλόγα σ'έναν ρυθμό να σε ξεναγήσουν. Πέτα ψηλά τις στιγμές που το θέλεις μάγκα μπορείς. Με πιστεύεις; Μαζί μου ν'ανέβεις κι όταν κατέβεις να τους πεις βγήκα με τους Βήτα Πεις. Πες, ξέρουν να σέβονται γι'αυτό δεν τους ανέχονται. Βλέπω επιθέσεις που έρχονται και χτυπάνε, μα δεν πονάν, δεν καταστρέφουνε, κακώς μιλάν. Επίδειξη ικανότητας με αίτιο την αφύπνιση. Βήματα μπροστά μαζί με τον λαό.

Γιατί όταν γράφω, υπάρχω, χάνομαι μες στον ρυθμό. Όταν γράφω γίνομαι φιάλη που βγάζει χρώμα και βάφω. Μου δίνεις αφορμές μουσική. Γιατί όταν γράφω, πλάθω εικόνες σε τύπους δίνω και θα'ρθω πιο κοντά σε σένα για να μάθω ότι όταν γράφω μου δίνεις αφορμές μουσική.

Δεν ψάχνω μίσος, δεν αποσκοπώ στην διάλυση man. Δεν θέλω να θίξω, δεν θέλω να τραβήξω πλήθος. Θέλω να μυήσω ακροατές κι εκπρόσωπους να χειροκροτάνε την εξέλιξη μέσα σε ρυθμούς. Πάλι γράφω, σκέφτομαι τ'ακούς; προβλήματα υπάρχουνε χιλιάδες μα ψάχνουμε τη λύση τους. Οι καρδιές του πλανήτη είναι κλειδωμένες σπίτι τους, πληγωμένες γι'αυτό δεν ψάχνουν πλέον για δεσμούς. Δίνω αφορμές να γελάσουν, να κάνουν επαφές, να βγάλουν φτερά να πετάξουν, τον ρυθμό να πιάσουν να χορέψουν, να μπουν όλοι σε κατάσταση έκστασης. Η μπότα γροθιά και το snare χαστούκι αφύπνισης. Δύναμη το beat, το κεφάλι πάνω και κάτω πηγαίνει, agh, με τρελαίνει η κίνηση στο beat. Οι μάζες των ανθρώπων να κοιτάξουνε ψηλά. Εκεί υπάρχει το studio που γράφουμε παιδιά.

Γιατί όταν γράφω, υπάρχω, χάνομαι μες στον ρυθμό. Όταν γράφω γίνομαι φιάλη που βγάζει χρώμα και βάφω. Μου δίνεις αφορμές μουσική. Γιατί όταν γράφω, πλάθω εικόνες σε τύπους δίνω και θα'ρθω πιο κοντά σε σένα για να μάθω ότι όταν γράφω μου δίνεις αφορμές μουσική.

Γιατί όταν γράφω, γράφω για να γίνω καλύτερος. Σεβασμός υπάρχει κι επιστρέφω δριμύτερος. Ανεπίσημος ογκόλιθος, εύθυμος κι όχι μίζερος. Κι εσύ...ίσως ή όχι να μην κρατηθείτε φίλε μου, ίσως να φανήκαμε ασεβείς μπροστά σου μάγκα, ίσως να την είδες βασιλιάς και συ λιγάκι. Μήπως κάνω λάθος; δεν νομίζω φίλος. Βλέπεις τρέχουμε δουλειές και το σκήπτρο κρατάμε ακόμη. Είμαστε μόνοι δίχως να΄χουμε νταβά να πληρώνει και σε καμιά περίπτωση φλώροι το στόμα μας κλειστό δεν θα μείνει. Την πόλη κρατάμε μες στο ρυθμό

Πέστε κάτω με στυλ - Βήτα Πεις

Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans.
Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans.

Πρώτο πικάντικο στυλ να γευτείς,
πρώτη γεύση να πάρεις και τζούρα για να χαθείς.
Να σιχαθείς τους μαλάκες που ακολουθείς,
έλα σε μας αλλιώς μαλάκα θα τιμωρηθείς.
Το στυλ μας περιπέτεια με super εφέ,
με τρομοκράτες να σερβίρουνε σε μας τον καφέ.
Και φτάνοντας τόσο ψηλά που δεν θα φτάσεις ποτέ,τιποτένιε δεν θα σε παρεξηγώ,Αθήνα ολέ.
Είναι το στυλ σου αποτυχία με κλεμμένους ρυθμούς,
με οπαδούς πουτάνας γιούς και στιχάκια για τους νεκρούς
Με καριόληδες που το' δανε μόδα και στήνουν κώλο.
Με τσιράκια που' χουν δείξει υποταγή σε αρχηγούς.
Reality flow,να δίνω show,τραβώ την περόνη,
μην το πουλάς γιατί ο ραπας δεν είναι πόρνη.
Εμπορικό το κάνουν οι φλώροι δίχως αρχίδια,
στο επόμενο cd τους,περίπου θα ακούς τα ίδια.
Η λυρική σκηνή μας θυμίζει τρομοκρατία,
αντίθετα η συναυλία σας κωμωδία.
Μικροφωνίζετε στα 10 λεπτά ένα πεντάλεπτο,
στην γκόμενα σας τριαντάφυλλο και εγώ πεντάφυλλο.
Χρόνια πολλά,γιορτάζουν όσοι μας ακούνε,
ανεβήκανε ψηλά και απ'τον στίχο θα κρατηθούνε.
Κάντε κύκλο γύρω γύρω,το μπάφο γυρνά τριγύρω.
Είναι φίνο και με λίγα λόγια μάγκα σε διασύρω.

Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans.
Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crαsh test με fans.

Άριστα κουπλέ με βηματισμό
μπας και πιάσετε λιγάκι ρυθμό χτυπώ-ντας
Αρχή χωρίς φινάλε,είσαι πιο μικρός μεγάλε.
Το φέραμε γι'αυτούς που το ζητάνε,ΒΠ
έχω τον έλεγχο,κλέβωντας την πράξη απ'τον ένοχο.
Δίνω το επίσημο,μη αντιμετωπήσιμο,
πάρε την ανάσα του Άσα,και καλοπέρνα
Πες μου την αλήθεια για σένα και άσε το ψέμα.
Βάλε στην παλάμη σου πένα και πιάσε θέμα.
Δεν κυνηγάω δόξα,λεφτά,ούτε το στέμμα.
Δεν με νοιάζει,η πένα μου κράζει και θα δουλέψει,φίλε
Κάτσε,άκου και σκάσε,σε μάθανε έτσι να μην βλέπεις
τι γίνεται,να μην ακούς τι παίζει.
Απλά δεν έχεις άποψη,γι'αυτό δεν παίρνεις θέση.
Ενώ η μουσική βιομηχανία παίρνει θέση,
ενώ το rap δεν έχει να πει ούτε μια λέξη.
Βλέπεις εμείς δεν έχουμε βυζιά,μουνότρυπες
δεν κάνουμε χρυσά cd's.Στήνετε κώλο για θέση.
Άλλος το παίζει χασικλής δίχως να πίνει μαύρο,
άλλος το παίζει bro και περιμένει μπράβο,
άλλος την είδε μεγάλος,μα είναι μικρός.
Έχει λεφτά,μιλάει για φτώχεια,το παίζει και αναρχικός.

Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps,ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans.
Πέστε κάτω με στυλ,
στην φάση Άσαρκος ο Γολιάθ
νεκρός ο Δαβίδ,ρίμες extreme,extra large παντελόνια
και raps, ΒΠ team σκάει το tanks
για crash test με fans(3x)

Φονικό μηχάνημα - Βήτα Πεις

Φονικό μηχάνημα, φονικό μηχάνημα, φονικό μηχάνημα, φονικό μηχάνημα.

ΒΠ σημαίνει τελετή, πολεμική τέχνη για καλλιτεχνική πορεία, μαστούρα και μέθη. Φονικό μηχάνημα για κάθε συγκρότημα δίνω μάθημα. Γίνομαι πηγή γεμάτη δώρα με στυλ. Νυχτοπερπάτημα σε κάθε στενό το σπαθί σηκώνω, κόβω τον αέρα που'χετε πάρει κάθε φορά που χώνω. Μακάρι να'χατε κάτι να πείτε να'χατε μυαλό για να σκεφτείτε, να δείξετε κάποιο δρόμο. Γράφατε μα δίχως θέματα, πάτε χαριτωμένα μα πουθενά δεν φτάσατε, πουθενά τελικά. Χρόνια τώρα καταστάσεις, λόγια μόνο κι όχι πράξεις και χαμηλά ξεπέσατε, χαμηλά γενικά. ΒΠ, Αθάνατο και να το εμπεδώσετε. Όσοι το κράξατε καιρός να μετανιώσετε. Χάσαμε πολύτιμο χρόνο λόγω του πάθους. Δεν χειροκροτώ το παραμικρό δείγμα λάθους. Επικίνδυνος λοιπόν είναι ο τόπος που κατοικούμε. Το δίνουμε μουνόπανα δίχως να πληρωθούμε. Σεβασμό δεν απαιτούμε, υποταγή ζητάμε. Μάγκα λυπάμαι, κατρακυλάμε προς την κορυφή. Λυπάμαι μουνί. Είχα και θα'χω την τιμή να παραμένω βαρυσήμαντος ΡΤΜ, εγκλήματος αιτία. Το ζούμε λοιπόν με full αλητεία. Σβήνω τα κεριά στα μουσικά νεκροταφεία.

Τώρα το πένθος σας είναι γιορτή για μας. Είναι ο Άσαρκος απλά και περισσεύετε. Μην τα μπερδεύετε χάνετε μονομιάς, αφού δεν βρήκατε τον τρόπο για ν'ανέβετε. Ήρθε τ'Αθάνατο μετά την τελετή μας, το υπερσύγχρονο για κοινό με μυαλό. Το cd σας πάνω κάτω θα μοιάζει με το cd μας. Μουσικός παράδεισος με τον ρυθμό Θεό.

Κι αφού γεμίσαμε πουτάνες είναι καιρός να γαμήσουμε. Βρήκαμε ένα δρόμο δικό μας να περπατήσουμε. Και αφού για την ειρήνη θα'πρεπε να πολεμήσουμε, βρείτε μας τον κόσμο κι εμείς θα το κανονίσουμε. Σταματήστε τα ψέμματα μοιάζετε με πολιτικούς. Θέματα πολλά, πολλά κουπλέ για ραψωδούς. Είστε τυχεροί που το δίνουμε για θνητούς. Μιμείστε την σιωπή, γι'αυτό έχετε οπαδούς κουφούς. Αν ακούσετε πως έχει συναυλία ΒΠ, ελάτε μαζικά για μουσική, νταφού, κρασί. Μην περιμένετε να μπείτε τζαμπέ, τζαμπέ το cd. Κι όσοι γουστάρετε μια μάχη θα τα πούμε στην σκηνή. Απαραίτητο το κόκκινο χ, κλείσε το στόμα σου. Ξάπλωσε αναπαυτικά και άνοιξε τα πόδια σου. Γάμησα την κλίκα σου πούστη, χάνεις τα λόγια σου. Σ'αφήνω μόνο σου ν'ακολουθάς την μόδα σου. Θέλω να δω τον ιδρώτα σου, μα βλέπω λάθη. Ζωντανεύω τον πολιτισμό που βλάκα δεν υπάρχει και μετά επαναφορά στον πλανήτη Γη για την μάχη. Φέραμε τον λόγο χρυσάφι, πάρε τον μπούλο. Δεν θα σε χρειαστώ, έχω τον Σατανά για δούλο. Στην δουλειά σου delete, σε λίγο ΡΤΜ the trick. Τα πάντα χάνονται όταν οι Ραψωδοί ξεπετάγονται. Όσοι χώνονται απ'το φονικό μηχάνημα θανατώνονται.

Τώρα το πένθος σας είναι γιορτή για μας. Είναι ο Άσαρκος απλά και περισσεύετε. Μην τα μπερδεύετε χάνετε μονομιάς, αφού δεν βρήκατε τον τρόπο για ν'ανέβετε. Ήρθε τ'Αθάνατο μετά την τελετή μας, το υπερσύγχρονο για κοινό με μυαλό. Το cd σας πάνω κάτω θα μοιάζει με το cd μας. Μουσικός παράδεισος με τον ρυθμό Θεό.(x2)

Αναζήτηση