Παιδί Θαύμα - Μηνυμα ΙΙ

μεγαλωσα στη Νεα Ιωνια
σε μια συνοικια
με αλβανους, πακιστανους και καφενεια
χαρτομουτρα κι αλανια απ' την πλατεια
που βγαινουνε το βραδυ για αλητεια
ψαχνοντας για αφορμη
μα 'γω απο μικρος την ειχα ψαξει αλλιως
απ' της πλατειας τα παιδια ημουν διαφορετικος
αλλα χωμενος και αν με ψαξεις σε νταλαβερια που ασφαλως
αν το παιξεις εξυπνακιας καταληγεις νεκρος
ηξερα ομως κατι που δεν ηξεραν οι αλλοι
αυτοι πιναν το χορτο για να κανουνε κεφαλι
ενω εγω ειχα βρει τον τελειο συνδυασμο
στυλο για το χαρτι και κουτι για το μυαλο
παρολα αυτα καμια φορα πηγαινω στα παγκακια
εγω κολλαω τις ριμες κι αυτοι κολλαν χαρτακια
οι πιο πολλοι απ' οσους ξερω γινανε πρεζακια, γινανε πρεζακια