Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Eversor x ΛΕΞ - Ένα Αστέρι από Τσιμέντο


Με μάτια κατακκόνινα γυρνούσα τα χαράματα, φωτιά στα αγουροξυπνημένα μεροκάματα, δεν άκουγα όταν μου ελεγαν τράβα να μάθεις γράμματα, με φάγανε οι αλητοπαρέες και τα τρεχάματα, Τ.Γ.Κ ως το θάνατο ή έστω στα γεράματα, κοιτάω μια καταδίωξη ενώ φτιάχνω καφέ, βγάζεις βόλτα το σκυλί σου δεν γυρίζεις ποτέ, κυκλοφορούνε αναμεσά μας εξωγήινοι με μπλε , πλέον ετών 31, ποτέ κυριλέ, στην ουρά για ένα αύριο που δεν θα ρθει ποτέ, δε μπορεί, κάπου θα υπάρχει κι ένας κόσμος για μας, με ξηγημένα λόγια κι άσχημα τατουάζ, μέχρι τότε, το μόνο που 'χω είναι η προσωπικότητά μου, τα λέρωμενα ρούχα μου και τ΄ άπλυτα μαλλιά μου, δεν ξέρω τι κατάφερα μα χαίρεται η μαμά μου, όταν κάπου, κάποιος, κάποτε, τ΄ανάβει στην υγειά μου, τα παιδιά παίζουν κρυφτό στις τρύπες για το μετρό, και εγώ γύρο απ' τον λευκό να μην μπορώ να κρυφτώ, τι να μου πεις, τι να σου πω, κάτω απ΄τον γκρίζο ουρανό, κάνω μπαμ κι εξαφανίζομαι στο πρώτο αστικό,

Αναζήτηση