Dust Rhymes ft Flowjob ft Ψυχοδράμα 07 - Fuck The Police

Πισω απ'τα συννεφα που εσυ κινησαι παντα υπουλα
βγαλε την πανοπλια πετα τ'οπλο κ ελα παλεψε στη θυελλα
νυχτα που φουντωσε μ'ενα συνθημα, ενα κινημα και μια γροθια ολοι για το αδικημα
φωτια στα τμηματα φωτια στο κρατος σας που μισησα
ξυπνησαν για τους δολοφονους φονικα αισθηματα, σιγουρα παλι συντομα θα γινουμε προβληματα
για πονεμενους και αναισθητους το ταρακουνημα, και απεναντι μου θα'σαι
θα φωτισω την πολη να μην κοιμασαι ρουφιανε ερχονται τα χειροτερα
που ουτε καν φανταζεσαι η ανθρωπινη επανασταση θα'ρθει που θα ρημαξει την ταξη
στουπι φωτια και πεταγμα να καιγεστε σαν εντομα ενστολα τερατα
κουκουλοφοροι χωρις μασκες σας την επεσαν, ισως να μεθυσαν απο τη βια και τα χημικα
που μπασταρδοι τους εριξαν

Εδω ο φονος αποκαλειται παρεξηγηση μπατσε εισαι μπασταρδος και δε χωραει συζητηση
οργη και πονο και ενα "γιατι" γαμωτο μονο δε μπορω ν'ανασανω ισως να φταιει το δακρυγονο
σπερνεις φοβο ελληνικη τρομοκρατια βια και θανατο οπλιζεις καθε ψυχακια δολοφονο
αμετανοητοι αφου το συστημα τους δινει αλοθι δικαστες, δημοσιογραφοι, ρουφιανοι τους βγαζουν πλατη
φωτια στα τερατα βλεπεις τα προσωπα οσων ριχνουν καυτη λαβα στα τμηματα και κερατα
στο χωμα ή στα σιδερα χωνουν αθωους χωρις σκεψη στο ψαχνο πυροβολοντας καθε ελευθερη λεξη
και αφου μυρισε μπαρουτι τωρα σταχτη μηπως ετσι ξυπνησεις απο το ληθαργο ανθρωπακι
αυτη η σφαιρα βρηκε εμενα, εσενα και τα παιδια σου ενα δειγμα ειρηνης απο την δημοσια ταξη

ρεφρεν: Μεσ'απο μαυρες κραυγες της αληθειας μορφες σκοτεινες που σκοτωνουν το ψεμα
φερνω μνημες παλιες που ξυπνησαν φρικτες παρασερνω στου ανεμου την τρελα


Μετα τον κροτο εξεγερσης καμπανες σημαναν μεσα στον δρομο
σωμα με σωμα μαχες για τον αδικο φονο τα ματια δακρυα γεματα φοβο
δακρυγονο στη μορφη μου αποτυπωνω μονο οργη και πονο γαζωνω το συστημα
με χιλιες γροθιες που μοιαζουν πετρες και οχι με σφαιρες κοιτα ψηλα σκοτεινιασε
πολεμικες κραυγες διαβαλλονται καλλουν τα τυμπανα δυνατα φωναξτε δυνατα να μας
ακουσουνε μεχρι της γης τα περατα τα τερατα τα ξερατα μολοτοβ σ'ενα αστυνομευομενο
κρατος που η ταξη επιβαλλεται με τη βια η ελευθερια στραγγαλιζεται καθημερινα απο ανθρωπομορφα πλασματα κυκνεια ασματα μ'ανεξητιλο τροπο στην καρδια χαραγμενα για μια στιγμη τον χρονο σταματω
μπροστα σ'ενα ακομα παιδι που κειτεται νεκρο εκδικηση ζητω

Λογια βγαλμενα απ'ανασα χειμωνα και βλεμμα απο ψεμα ψαχνω εμενα να δωσω κουραγιο
σαν μορφες πλεον υπαρχω φορες γιναν τα ματια μας και ψαχνω οχι πια την αληθεια απο χιλια
η φλογα ημαστε γυρευουμε ξερεις φυτιλια και ετσι φταιμε γενια που οσο πληγωνεται σας καιμε
γενια πουο οσο στα γονατα να πεσει ευχομαι ολο το δακρυ μας να παρει θεση να γινει σκοινι
και απ'το λαιμο σας να σας δεσει στο κενο στ'ορκιζομαι ειναι το μονο πραγμα
που βλεπω στα ματια μου πλεον λογικο παιδι νεκρο γινομαστε φωνη και αλλο τοσο
δακρυ απ'τον ουρανο γινομαστε η ανασα σε καθε αποπνιγμο και ακρωτηριασμο ζηταμε
ποναμε ποναμε και οσο ποναμε, και οσο ποναμε γινομαστε σκυλι οπου δαγκωνει
το ατσαλι και το φιδι η σφαιρα στο κεφαλι καθε πουστη που δε νιωθει και παταει τη
σκανδαλη, ξερεις λυπαμαι.. ξερεις λυπαμαι..


Παιρνω μικροφωνο και γραφω απ'το δρομο
καθε δακρυ ας γινει σφαιρα για τον μπατσο δολοφονο
και τυλιγω με μαντιλι το μυαλο μου ξεσηκωνω
η φωνη μου ειναι μπουκαλι και βενζινη που καρφωνω
μες στα τμηματα σας, βηματα σας ΜΠΑΜ στα βηματα σας
μες στα σπιτια σας μπουρλοτο γκαζια στ'αυτοκινητα σας
 και για σας ηρθαμε και ημαστε οπλισμενοι μ'ενα μισος
που με θλιψη εχει μπλεχτει και μοιαζει ξιφος
σ'ενα πληθος ηχος ουρλιαχτων που σας τρομαζει αποτομα τα βραδια ειμαι η σκια του σκοταδιου μες
στα σκοταδια χανω λαδια ρε και εχω μανια
χτυπαμε απαρτια καμεν'ειναι σωστη η ελληνικη αστυνομια
για οσους πεσανε νεκροι απ'τα πυρα σας στη γωνια
βγαζω βια και απ'τα κτηρια πιο κρυα πανδαισια
προστασια θα τα σπαμε τμημα τμημα σ'επαρχια και αθηνα τωρα η μορφη μου πηρε σαρκα πηρε οστα και σκαει σαν βλημα ειναι αληθεια σας μισω απο μικρο παιδι στα στηθια μου βροχη νερο ποταμι στον καιρο που οταν
θα σας πνιξει οπου ζω το αιμα τρεχει και εχει ανοιξει σαν ηφαιστειο μια λαβα καψε καψε ολη τη ΓΑΔΑ
γιατι δεν προλαβες να ζησεις γιατι δεν προλαβες μικρε ουτε καν να τους μισησεις


ρεφρεν: Μεσ'απο μαυρες κραυγες της αληθειας μορφες σκοτεινες που σκοτωνουν το ψεμα
φερνω μνημες παλιες που ξυπνησαν φρικτες παρασερνω στου ανεμου την τρελα

Λόγος Απειλή - Θα Πω Στους Γύρω Μου

Δεν θέλω κόσμο να πληγώνω μα το κάνω άθελα μου.
Πίστεψε με έχω περάσει πολλά κύματα δικά μου.
Και αν θυμάσαι ξενερώνω για ό,τι έκανα το βράδυ,
ξημερώματα πνίγοντας με ιδρώτα τα παπλώματα.

Δεν θέλω να υποκρίνομαι, μαλάκας εγώ δεν γίνομαι.
Αλή8εια λέω πάντα γιατί πρώτα από με κρίνομαι
και τύψεις θα με δεις καλύτερα αν τα μάτια ανοίξεις,
βγαίνει κάρτα το συναίσθημα όσο και αν θες να το κρύψεις.

Μην με κοιτάς με αυτό το βλέμμα με κολλάς,
νιώθω το αίμα να παγώνει, είμαι θέμα σε ασπρόμαυρη οθόνη
που θολώνει και αργοσβήνει.
Φιγούρα μόνη που όλο πίνει για να απαλύνει λίγο το μοτίβο που έχει μέσα και όλο κρύβει.

Θέλω να φύγω να ανοίξω τα φτερά και να πετάξω προς τον ήλιο,
ώσπου να λιώσουν και αν με λυπάσαι ας ερχόσουν
γιατί η αγάπη δεν είναι λόγια. Θα μείνω εδώ για να δω από πάνω
το πόσο μικρός είναι ο κόσμος και αν ξενερώσω να πεθάνω.

Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δεν θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.

Άμα μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει,
αγκάλιασε με ποιο σφιχτά,
θέλω τα μάτια σου να μείνουν ανοιχτά.
Ένας στους δύο ίσον κάτι απ’ το τίποτα για χάρη μου.
Δεκάρα πια δεν δίνω να λυτρώσω το τομάρι μου.
Ξέρεις, ο πόθος δεν κρύβεται σε αριθμούς
και αν θα με χάσεις κλείσ' τα μάτια σου
Κει θα είμαι όταν με ακούς
και ας είμαι ένας στους πολλούς,
έχω καρδιά που ανήκει σε όλους.
Στην χαρίζω και άσε με να ψάχνω ρόλους.
Ούτε είμαι κάτι, ούτε παριστάνω,
απλά τον τελευταίο καιρό νιώθω το έδαφος να χάνω
και σας θέλω, σε θέλω δίπλα μου σας / σε παρακαλώ,
γιατί ο δρόμος που βαδίζω δεν με βγάζει σε καλό.
Κοιτάω την θάλασσα πυκνά μήπως και πνίξω τις σκοτούρες,
όμως δε ακούω πάντα να ξέρεις ότι μου λεν.
Ήμουν ο Χρήστος, για μερικούς ήμουν ο spo,
μα τώρα είμαι μια φιγούρα κάπου εκεί στον ουρανό

Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δεν θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.

Λόγος Απειλή - Όπως Πρώτα

Διαφοροποιώ τη θέση μου από μερικούς, μερικούς

Χαράμιζε το κεφάλι σου τρώγοντας κουπλε
εγώ δεν συμβαδίζω μαζί σου, γελάστε, κούκλε
γράφω ως τα μεσάνυχτα και τη βρίσκω με κουπλε
μειώνοντας σιγά σιγά των ψηλομυτων τουπέ
γράφω απλά τα πράγματα σημείωσε το
θυμάσαι που λεγες για κάτι yo και κάτι γκέτο
ξέχασε τα και ίσως με προσεγγίζεις λιγάκι
έτσι με θυμάμαι να είμαι από παιδάκι
γράφω με ότι κοινό τη μουσική για αντίδραση
χωρίς από τα ΜΜΕ να δέχομαι επίδραση
τορπίλες εκτοξεύω κατευθείαν απ’ την Κοζάνη
φέρνοντας συνεπώς όλο και πιο κοντά την κάνη
η μετριοφροσύνη πάνω απ’ όλα χεσ’ τα φώτα
Λόγος Απειλή πάντα ο ίδιος όπως πρώτα
στίχους παίρνω συνεχώς και τους δίνω στο πιάτο
φέρνοντας στα αυτιά σου το βρώμικο συνδικάτο

Μες’ στον ρυθμό χώνομαι χωρίς να ζητώ φώτα
Λόγος Απειλή πάντα ο ίδιος όπως πρώτα
νευρικά το χέρι μου κουνάω πάνω κάτω
φέρνοντας στα αυτιά σου το βρώμικο συνδικάτο (x2)

Ο ίδιος έμεινα, απέφυγα
γουρούνια ερωτεύτηκα
το ρυθμό παίρνω κλέφτικα
για ποσοστά χέστηκα
το Απέχεις έχω τώρα μέσα στην καρδιά μου
προσέχτηκα πηγαίνω στα επόμενα βήματα μου
στα πούστικα κινούμαστε αλλιώς πέρα δεν βγαίνουμε
μα πώς να μην τους κράζουμε αφού οι μαλάκες πληθαίνουνε
άλλος πουλάει μούρη με ένα σάπιο μηχανάκι
κι άλλος επειδή σέρνει δίπλα του ένα πουτανάκι
όσο εσείς καταναλώνεστε στα πιο χλιδάτα clubs
εμείς γυρνάμε στη πλατεία με ρετσίνες και με ραπς
για ψηλομύτων trendyδων μη μου πεις πως σου αρέσει
να ξέρεις πως δεν είναι RnB εμείς είμαστε λέτσοι
δεν φτιάχνω τη μουσική μου να αρέσει σε φλώρους
απαγορευμένο ραπ κάνω γαμώ τους αστυνόμους
σκέφτομαι ελεύθερα επειδή δεν φορώ γάζες
και θέλω τους πολιτικούς δεμένους πάν(ω)’ σε ράγες

Μες’ στον ρυθμό χώνομαι χωρίς να ζητώ φώτα
Λόγος Απειλή πάντα ο ίδιος όπως πρώτα
νευρικά το χέρι μου κουνάω πάνω κάτω
φέρνοντας στα αυτιά σου το βρώμικο συνδικάτο

Λόγος Απειλή - Είμαι Αυτό Που Γράφω

Απ'τα προβλήματα που έχω καθημερινά κατέληξα να πιάνω το στομάχι λόγω πόνου
Έσφαλα μα δίπλα σας θα είμαι και του χρόνου
Αν θέλετε θα μ'έχετε ...
Υπάρχουν αγκαλιές που θέλω να'ναι ανοιχτές όταν ζητάω
Όταν θα χάσω το παιχνίδι και για το σκυμένο μου κεφάλι κάτω μόνος θα χειροκροτάω
Με κέρινα φτερά πετάω δίχως όνειρα ...
Σκαλωμένος μόνιμα στο τρόπο επιβίωσης της διαφυγής απ'το κελί που περιβάλλει την προσωπικότητά μου
Σπάνια ανοίγομαι και μόνο στα χαρτιά μου
Έτσι πάντα ήμουν, δεν ήμουν χαμελαίων
Απέφευγα να δίνομαι στη μόδα των ωραίων
Και θα μου πεις εσύ "τί λέει αυτός τώρα?"
Λέει για τον πόνο του και του κεφαλιού μπόρα
Κι αν τύχει να τ'ακούσεις το κομμάτι
Ποτέ μη με ρωτήσεις γιατί το'γραψα το είδα σαν ανάγκη
Ήταν το μόνο φως που υπήρχε μέσα στο σκοτάδι
Δεν είμαι καλά αυτόν τον καιρό κι ας μην το δείχνω
Στο πάτωμα το βλέμμα κάτω ρίχνω και πίνω να ξεχάσω
Κουβέντα κάνω κι άμα θες να γράψω με τα εκ των εσω μου να τα'πα
Μα να'τα ... κανάτα με ρεαλισμό που καταπίνω μονορούφι
Κατάλαβα πως γύρισαν την πλάτη γίναν ρούφοι
Υποκριτές που παίζανε καλά μέσα στο έργο
Θαμπάδα στο χρυσάφι τους με τ' άστρο μου εκπέμπω
Και μη μου δείξεις ποτέ δρόμο να μάθω
Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω

Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω
Μόνος μου περπάτησα κάπου εδώ για να'ρθω
Κάτω το κεφάλι μου δε γύρεψα τις λάμψεις
Θα με γνωρίσεις λιγοστά μεσ'τα κομμάτια μου αν ψάξεις

Είδα τον κόσμο μου από δύο μάτια που με κοιτούσαν
Με θλίψη να στοχάζονται σε δάκρυα ξεσπούσαν
Ε ναι λοιπόν αυτός είμαι κι αν δε σ'αρέσω φύγε
Αν δεν σε αγάπησα θα το'νιωσες, αν όχι μείνε
Μάτια που δε χάσανε το χρώμα σου μιλάνε
Κοίταξε μεσ'τις κόρες κι αμα δεις πως σου γελάνε
Είναι αλήθεια ...
Έχω τη γροθιά μου στα στήθια αυτά μιλάνε
Δεν άλλαξα ρε πούστη μου γιατί όλοι το χτυπάνε ?
Ήμουν ευγενικός σε όλους σας παλιά θυμάμαι
Όσοι δε με εκτιμήσανε έτσι μαζί μας πάνε να τραβήξουνε το δρόμο τους πλάτη σε μένα
Όσα άτομα έχω ανάγκη είναι στα χέρια μετρημένα
Και δεν παύω ... Να κόβω να ράβω φόντο στο μαύρο
Να προσπαθώ να εξιλεώσω το κόκκινο με τον ταύρο
Από μικρός πήγαινα βόλτα μόνος μέσα στο σκοτάδι όταν είχα πρόβλημα
Κι από μικρός πάντοτε το ίδο όραμα - Υπνοβατούσα
Αναζητώντας έκφρασης τρόπο χύμα ξεσπούσα
Μεγάλωσα με άλλες ιδέες γι'αυτό κι η εικόνα που έχεις φτιάξει για μένα μάλλον ήταν ένα λάθος
Μου φέρεσαι καλά όμως με μισείς καταβάθως
Δεν έφταιξα εγώ γι'αυτό και δε θα κάνω κάτι
Αφού ποτέ σου δε με γνώρισες ... Κάτσε και ψάξε προσεκτικά κάθε κομμάτι


Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι αλλά είμαι αυτό που γράφω
Μόνος μου περπάτησα κάπου εδώ για να'ρθω
Κάτω το κεφάλι μου δε γύρεψα τις λάμψεις
Θα με γνωρίσεις λιγοστά μεσ'τα κομμάτια μου αν ψάξεις

Λόγος Απειλή - Έξω Απο Τα Δόντια

Καταλαβαίνεις τι σου λέω(?) πια σταματα
Παράτα με εμενα τραβα πνίξου με γραβάτα
Τό επιασες το νόημα καλε?
Μιλάς πίσω απο'μενα?
Άντε γαμήσου ρε στη τελική η πές μου τι
Ένα γεια μοναχα είχαμε άκου το μια καλή
Ο Χριστός πατάει στο χώμα
το καλάμι που του δώσανε το τσάκισε και το μπήξε μέσα στο στόμα
Όσων πούστηδων μίλησαν
Σε κανέναν δεν χρωστάω απλά χτυπάω όσους αντιμίλησαν
Όσους θέλουν να αποτύχω
γίαυτούς έχω κερασμένο
Τον παρακάτω στοίχο
Με νιώθουν όσοι νιώθω και ότι πω θα είναι λίγο για αυτούς
Τους έχω στην καρδια μου πιο πολύ και από αδερφούς
Είμαστε λίγοι οι πιο πολλοί χάθηκαν στους καπνούς
Γίαυτό μωρή καριολα κοίτα την δουλειά σου
Και άσε μας ήσυχους(x2)

Έξω απ'τα δόντια μιλάω πάντα
και αν δεν σαρέσει βλάκα
μην με ακούς
Καταλαβαίνεις?
(x2)

Βάλε ένα stop
Δεν κάνω για εσένα το hiphop
Πήρες γραμμή
Για κάποιους σαν εσένα έγινε ο Λόγος Απειλή
Κανε τσιμπούκια για να απασχολήσεις κάπως το βρωμόστομα σου
Θα μπορούσες να με κρίνεις μονο αν ήμουνα κοντά σου
Όμως τώρα
Πάρε τον παράλληλο δρόμο σου λέω προχωρα
Οι χίλιοι καλοί χώρεσαν εσύ μας περισσεύεις
Στήσε τον κόλο σου καλύτερα αν θέλεις να ανεβείς.
Δεν ξέρεις τι σκατά κουβαλάω μεσ'τά μυαλά
Δεν ξέρεις πρωτ'απόλα αν σε πάω
Σωστά?
Άσε με μεσ'τον κόσμο μου να χαρείς δεσποινίς
Πλύνε το στόμα σου με ιώδιο πριν για εμάς ξαναπείς

Έψιλον Χεις κωδικός
Και το pin για τους άσχετους άγνωστο
Το δίνουμε μονο στους καθαρόαιμους τσόγλανους
Που βρίσκονται μέσα στον κύκλο μας που ζούνε και πεθαίνουν απ τον στοίχο μας


Έξω απ'τα δόντια μιλάω πάντα
και αν δεν σαρέσει βλάκα
μην με ακούς
Καταλαβαίνεις?

Λόγος Απειλή - Παραμιλώ

Χαμένος πάλι ..μέσα στην αγκαλιά σου κρύα νύχτα κραιπάλη
με περιλούζει κι έχω πιο βαρύ κεφάλι αφού με τσούζει
αισθάνομαι πως πάγωσα και αυτού ζει το όνειρο
όχι μέσα στις βίλες και τα τζακούζι
να να να σου πω.. τυφλός γυρνώ για αγάπη κυνηγώ
όλα άλλαξαν πριν ακόμα κάπου λίγο φως να βρω
μα δεν πειράζει για μερικούς έξω τώρα χαράζει
ενώ για άλλους καταστρέφει την σοδειά τους το χαλάζι
αλληγορικά μιλάω λες και ποτέ σου με ένιωσες
και ντόμπρα που σου τα’ δωσα βρήκες τρόπο και με έλιωσες
μα πως αφήνω και με πνίγει αστικός
εφιάλτης υποκειμενικός ελάχιστα δυνατός
από τις πιο δύσκολες μέρες ήτανε φίλε κι αυτή
από αυτές που δεν τις απαλύνει καμιά προσευχή
τι στην ευχή σκατά και εγώ σκατά κι αυτή πες μου γιατί
να κάνω τον σταυρό μου αφού η λύση καθυστερεί
μα τι καιροί είναι αυτοί που ήρθανε
να γίνω ένα με αυτά που μισό όλοι κάπως μου ζητάνε
αυτός είμαι γαμώ προχωρώ μόνος μου γαμώ
και την κάθε μου δυσκολία βρίσκω τρόπο και περνώ
χαμογελώ όσο κι αν το πικρό χαμόγελο
κοκαλώνει μπροστά στο βλέμμα σου και μένει κάγκελο
όλα λεφτά λεφτά λεφτά και πάλι λεφτά
μας περιτριγυρίζουν όμως κάπου κάπως στα κλεφτά
βρίσκω τον χρόνο να ξεφύγω μακριά απ τα γεγονότα
Λόγος Απειλή πάντα ο ίδιος όπως πρώτα
δεν μπορώ να κρυφτώ δεν μπορώ κι ας το ζητάω
ώρες ώρες μετανιώνω που τα βράδια ξενυχτάω
για τα "γαμίδια" ψέματα σου και την υποκρισία
μα πως μπορείς εσύ ρε πούστη να μου μιλάς για φιλία
λογοκρισία δεν σηκώνω γράφω ότι μου κατέβει στο ξερό
πα παραμιλώ
και κατεβάζω χολή άσε για feeling κλάψε
man να μου μιλάς όπως αξίζω αλλιώς πάψε
ανατριχιάζω και μόνο που σκέφτομαι το αύριο
σε ποια αυλαία θα κλείσει το προσωπικό σενάριο
που γράφω νιώθω περίεργα τον κρύο τάφο
που με πλάκωσε θα μάθω αφού ο νους μου με παράτησε
μονάχο και απελπισμένο γενικά
δύσκολα τα πράγματα όπως ήρθαν τελικά

Λόγος Απειλή - Είδαν Τα Μάτια Μου

Είδαν τα μάτια μου πάρα πολλά καθώς ακολουθούν το ένστικτο
μες τα κομμάτια μου "παναπολα" για αλήθεια μιλώ

Είδα την βία να διαπράττεται μες την οικεία μου
να ψάχνω και να μην μπορώ να βρω την ησυχία μου
απαλό κόσμο νιώθω πως προέρχομαι γιατί
το δάκρυ μου ίσος να είναι διέξοδος προς εκεί
να μη ρωτήσεις ποτέ αν είμαι αυτός που σου δείχνω
αν θέλω αντάλλαγμα που στο σκοτάδι σου ανάβω λύχνο
είμαι ο Χρήστος αγάπη πίσω απ’ όλο το μίσος
συνήθως ο χτύπος μου τινάζει άνετα το στήθος
στα παγκάκια βγήκανε τα πιο ζεστά μου συναισθήματα
άναψα όπως κερί κρατά το φως στα μνήματα
βήματα και πατήματα στο πλάι σου σαφώς
να ξέρεις πως χωρίς εσένα παραμένω τυφλός
είδαν τα μάτια μου μαλάκες να snifaroune κόκκο
7 η ώρα δίπλα από παιδάκια στο δημοτικό
να τρέχω μαζί με 2 φίλους όπου να ναι να σωθώ
και από πίσω να μας παίρνει ένα περιπολικό
τον Παναγιώτη επιβάτη στο τελευταίο ταξίδι
και τα βράδια την σκιά μου να παραπατά απτό ξίδι
αν θυμηθείς το όνειρο μου να ξέρεις πως σε είδα εκεί
εγώ και εσύ μονάχη κλειδωμένη μέσα στην σιωπή
αφού τα πάντα μπορούν να τα πούνε μόνο 2 βλέμματα
το είδα πως με αγάπησες...δεν είναι ψέματα
τα πάντα μπορούν να τα πούνε μόνο 2 βλέμματα
το είδα πως σ’ αγάπησα...δεν είναι ψέματα

Είδα κάπως την ζωή μου να παίζεται σαν τον τζόγο
να κάνω λάθη να το μετανιώνω κι όμως τον λόγο
δεν βρίσκω που πουθενά και ακόμα δεν με συγχώρησα
πως είναι δυνατόν ρε γαμώτο πάλι απόρησα
με είδα...με σκυμμένο το κεφάλι κάτω
όλα γύρο μου καλά όμως εγώ να πιάνω πάτο
απογοήτευση στο πρόσωπο τον δικών μου ανθρώπων
και κατάρρευση σε μια στιγμή τον χιλιάδων μου κόπων
είδα καρέ καρέ όλες σου τις στιγμές απολαύσεις
και τα μυστικά που κρύβει η όψη τις 3ης όρασης
είδα τον διάολο στον ύπνο μου να μου αποστέλλει μήνυμα
και το άλλο πρωινό να με καταπίνει το δίλημμα
γαμώ παρατηρητής στο ίδιο έργο
και παρόλο που με κούρασε παραμένω δεν φεύγω
βλέπω mc’s πρόβατα ζήτουλες κορυφής
να πνίγονται σε μια κουταλιά νερό τι άλλο να πεις
είδα τον ρατσισμό να προωθούν μες τα σχολεία
να σου δίνουνε τα 1002 σκατά για μια παιδεία
που εκπληρώνει την νέα ταξί πραγμάτων χωρίς άρνηση
να παίζουν οι φτωχοί με τα φράγκα σε μάχη άνιση
το είδα να φλέγεται μια ολόκληρη πατρίδα
εξαιτίας ενός άρθρου μες σε μια εφημερίδα
το είδα αδερφέ ξύπνα απ τα μεσάνυχτα
κράτησε τα μάτια σου όσο μπορείς ορθάνοιχτα

Λόγος Απειλή - Απο Τους Δρόμους

Από τους δρόμους με αγάπη
Χυμα υλικο μοιραζουμε
CD χερι με χερι
χωρις δέκαρα να βγάζουμε
Λόγος Απειλη
πολλοί πουτανας γιοι με κραζουνε
χωρις και πανω απ'ολα
απο ρυθμο να σκαμπάζουνε
Γεμιζουν τα χαρτια τους
με μαλακιες και ψεμματα
οι δηθεν γκανγκστεραδες
hey σιγα τα αιματα
Ηρθανε τα αγρια
να διωξουνε τα ημερα
στην κορυφη θ' ανεβεις
του αγιου Πουτσου ανημερα
το ξερεις, Απεχεις
μικροφωνου πολεμος
αν εχετε ορεξεις
ρε 'σεις battle MCs με τις πολλες ατακες
τα στοματα σας γάλερες
και τα δικα μας βάρκες
Πνιγεστε μεσα σε κυμματα ρυθμου
capishe οι λιγοι ειναι λιγοι
ομως κι ενα ειναι γαμησι
κι εσυ ψηλε που εχεις
μεσ'την τσεπη σου στιλετο
βαλ'το καπως αλλιως
και οπου βρεις παρκαρε το

Απ' τους δρόμους με αγαπη
στελνουμε το υλικο μας
καθε ενα μας κομματι
γραφει τον προορισμο μας (x2)

Από τον Χρήστο στον Χρήστο
καθυστερημενα, Λογος Απειλη θα πεις σκανκ 31
εξελιξη σε αλλα επιπεδα
βρωμικος στιχος σε χλιδατα
κυματα ρυθμου χτυπαει σε καρδιες
κανοντας ντου
εψιλον who
απεχεις crew
πισω απο συνεφα καπνου γυρναμε _____
σε φοντο γκρίζου ουρανου
με το κουπλε στο ημιφως
χωρις να θελω να 'μαι αυτος που
ακους και χτυπας το κεφαλι σου στο τοιχο
Πως να με καταλαβεις αφου γραφεις τετοιο στιχο
για να ριξεις τις πουτανεσ που σε περιτριγυρζουν
Πασαρω τα κομματια μου σε ατομα που αξιζουν
χωρις να θελω φημη η δοξα μεσα στο δρομο
Ασε το στεμμα μεσ' τον κωλο σου
και πυρπολω το θρόνο
υψωνωντας το γοητρο για 'μενα 'μενα μονο
Υφαλος στη πορεία σου
στα βαθεια να βουλιαξεις
Λογος Απειλη Κοζανι CITY για να κραξεις

Λόγος Απειλή - Δυστυχώς για μερικούς

ρεφραιν

Δυστυχώς για μερικούς οι Άλφα Πεις είναι κωλόπαιδα
βιάζουνε στο μέτρο μοντέρνα κολεγιόπαιδα
τη γαμημένη κουλτούρα πιάνουμε απ'το λαιμό
σ'αντίθεση με σας που το κρατάτε ζωντανό

(Κουπλέ πρώτο)
Βάλε το ραπ σου μέσα στο κώλο σου και άντε χάσου
βραχυκύκλωμα απέχεις στα σάπια κύτταρά σου,ετοιμάσου
Λόγος Απειλή πόρνη κοντά σου,πήγαινε πιο πέρα και κάνε τα κουνήματά σου
mcs κατέληξαν να παίρνουνε θέσεις
σε hummers και cadillacs με κυριλέ ανέσεις
σκέψεις πνίγονται στα τριπάκια και βλέπεις
κολλημένε λιώνεις τα μάτια μου καθώς πέφτεις
σκόνη καλούμε τα κίνητρα σου μαλά-
κα κοίτα βήματα καταπάνω σου επιθετικά βγήκα τελειωμένη μου σενιορίτα
λιώσε στην πίπα ως το crew σου να γίνει κλίκα
Ποιος το περίμενε,ποιος μα ποιος
Αναμένει φως,ποιος ποταπός,σαφός,καυτός,λυρικός μπάσταρδος
Είσαι συνεπώς,σφυροκόπημα μέχρι ο ρυθμός να γίνει δημιουργικός.

ρεφραιν

(κουπλέ 2)

Γράφεις ραπ
Ακόμα πιο ντόπα και από το κρακ
Μα δίπλα από το nickname σου γράφουμε fuck
Βούλωσέ το μπάσταρδε και έλα για casting thriller
Απέδειξε με τρόπο ποιος είναι ο serial killer
Σίγουρα το πρότυπό σου είναι Η Τζένα Τζέιμσον
Και προτιμάς από τις ρίμες standar playstation
Να παίζεις μουνόπανο,παίξε μου,χάσε
Έλα να δεις που αράζουμε και σπάσε
Μας ζάλισες με τον έρωτα πως το’χεις ζωντανό
Και μεις στο σνομπάρουμε το’σουμε απ’το λαιμό
(χαχαχαχαχαχαχαχα!)
Νομίζεις πως σε παίρνω και πολύ στα σοβαρά;
Πιτσιρίκια που κατέβηκαν από άλλο διάστημα
Βλέπουνε στο ύπνο τη μάπα τους σε κατάστημα
Μα έλεος,ποιος θα τους πει πως δεν αξίζουν μία;
Πάντα στα τετράδιά τους θα παίζει πανωλεθρία

Λόγος Απειλή - Βρώμικη Εκδοχή

Είναι η πιο βρώμικη εκδοχή προκαλώ
Μάτια που χάσανε το χρώμα τους με τον καιρό
Μάχη έδινα και μάχη θα δίνω σωστό
Προσπαθώ να δώσω ερέθισμα σε κάθε οργανισμό(x2)

Απ'τον υπόγειο για σένα παρ'το,καθηλωμένα όλα τα βλέμματα να κοιτάνε κάτω
Φλόγας αναζωπύρωση,στείρωση σε μπάσταρδους
Να μην εξαπλωθεί πλέον η βρώμικη φαμίλια
Σε ντόπα μπίτια θα με δεις να χώνομαι με χίλια
Ενεργοποιώ πρώτα μυαλό μετά καρφιά,απέχω μίλια μακριά από τα κάλπικα μοτίβα
που στήσανε για να δέσουνε το πνεύμα μ'αλυσίδα
Μέσα στην υσηχία τους σκάω χειροβομβίδα
Έγινα μαύρο πρόβατο που έφαγε το κοπάδι
Κυρήσσουμε επανάσταση μόλις πέσει σκοτάδι
Αφήνοντας το στίχο μας στον τοίχο για σημάδι
Πουτάνας γιοι αφήνουνε για πόζα μόνο αλφάδι
Το ξέρω και έβαλα να ξεκινήσει πάλη
Σκότεινα σύννεφα κόλαση επίγεια
Σε πνίγει,κάθε σου λάθος κίνηση στο γκρεμό καταλήγει
Είμαστε λίγοι δεν πειράζει,κέρβερος που οργιάζει
που αναζητά έξοδο προς τα έξω να
ξεχυθεί και να
καταπιεί όποιον αντισταθεί
από τους άλλους,όχι απλά μάλλιασε η γλώσσα μου,έβγαλε κάλους
όμως άρρωστοι,δεν καταλάβατε ακόμη την αξία του πάθους
γι'αυτό και ξεψυχήσατε μες στο μισθό του κράτους

Είναι η πιο βρώμικη εκδοχή προκαλώ
Μάτια που χάσανε το χρώμα τους με τον καιρό
Μάχη έδινα και μάχη θα δίνω σωστό
Προσπαθώ να δώσω ερέθισμα σε κάθε οργανισμό(x2)

Λόγος Απειλή - Μακριά σας

Μην με ταυτίζετε...μην με ταυτίζετε γαμώτο....2006...Λόγος Απειλή


Μην με ταυτίζετε ρε πούστη μου με όλους αυτούς
εγώ δεν ζω για έναν καφέ και δεν γλύφω πολιτικούς
για κοινωνική καταξίωση ,
λες και αν θα πας σε κλαμπ θα διώξεις από πάνω σου την εξαθλίωση
Είσαι μαλάκας,αυτό έχω μονάχα να σου πω
όλη η ζωή σου μια εικόνα,ένα ντούμπλο φορητό
που κάνει τα πάντα για να τραβήξει τα βλέμματα
και συνήθως αραδιάζει ένα κάρο ψέματα
δεν σας έχω ανάγκη,γαμώτο,μακριά φύγετε
και μόνο που ρουφάτε οξυγόνο αυτό πνίγεται
περνώ και τώρα καλά με λίγα δίπλα άτομα
να μην μου τάζετε στο κρύο το πιο ζεστό πάπλωμα
γιατί να ψοφήσω θα προτιμήσω σίγουρα με σας
δεν με αγγίζουν ούτε λίγο τα μυαλά που κουβαλάς
Απέχεις,ναιιιιιι,αναμφισβήτητα
μακριά από σας πάντα θα αναπτύσσω ταχύτητα



Ρεφραίν Χ2
Μακριά σας πορευόμουνα και θα πορεύομαι
ποτέ σας δεν θα πνίξετε αυτό που ονειρεύομαι
ποτέ σας, δεν με φοβήσαν καν οι ματιές σας
ποτέ δεν θα'μαι άποικος στις κωλογειτονιές σας


-Τι λέει φίλε πώς τα πας,όλα καλά?
-Με σένα απέναντί μου βλάκα πώς να μου πάνε καλά?
-Γιατί ρε φίλε μου μιλάς σαν να'μαι φίδι?
-και φίδι είσαι μπάσταρδο και διπρόσωπο αρχίδι

γι'αυτό τέλος,επαφές κοπήκανε πια, τέλος
σπρώχνω για να σώσω τον εαυτό μου απ'το έλος
πάλι καλά που όταν ζητάω σε κάποιον βρίσκω το στήριγμα
να'ναι δίπλα και στα δύσκολα χωρίς Κινέζου σφύριγμα
μα τέσπα,έτσι όπως με έκανα δεν σπα
ω, με τίποτα, βάζω το χέρι μου στην φλόγα
τέσπα το θέλω και απομακρύνομαι
στα αρχίδια μου ούτως ή άλλως από σας δεν κρίνομαι
τα όνειρά μου μένουνε καρφωμένα στην γη
και όλες οι απαντήσεις κρύβονται στην νεκρική σιγή
να μη μου μιλάς,ναι,να μην σπαταλάς
άδικα τον χρόνο σου,δεν είμαι πια με σας


Ρεφραίν Χ3
Μακριά σας πορευόμουνα και θα πορεύομαι
ποτέ σας δεν θα πνίξετε αυτό που ονειρεύομαι
ποτέ σας, δεν με φοβήσαν καν οι ματιές σας
ποτέ δεν θα'μαι άποικος στις κωλογειτονιές σας

Λόγος Απειλή - Πιστόλι Στον Κρόταφο

Μην περιμένεις στο cd μου ν'ακούσεις για ασφαλίτες
καλό λόγο έχω μόνο για τον δρόμο αλήτες
γι'αυτούς που ήταν δίπλα μου όταν ήρθαν κρύες νύχτες
γι'αυτούς που ό,τι κάνανε δεν ύψωσαν τις μύτες
Λόγος Απειλή έβαλε μπρος και, τρελέ,πιάσε με νε
κουπλέ, που ήρθανε να παίζουνε σε πάρκα,μόνο για τσακάλια
αφήνω,την καρδιά μου δίνω ,σε αυτούς που ξέρουνε τον Γκάλια
αν μ'έκραξες,αν πίσω από την πλάτη μ'έθαψες θ'ακούσεις και για σένα
μερόνυχτα σπατάλησα τώρα ηχογραφημένα
πάρτα,ψευτοαδερφέ,πέτα τη μάσκα
Στο πάτωμα,απότομα,τ'άτομα που'χες στην άκρη
υψώσανε την πειρατική σημαία στον χάρτη
την αλήθεια δεν την βρήκα σε κανά κομμάτι
σου,όσο κι αν έψαξα,αλήθεια λεν'αυτοί,αυτοί που με'καναν και έκλαψα
αυτοί που είδανε τα μάτια τους τον θάνατο
εκεί που έπεφτε νεκρό το κάθε αθάνατο
στοιχειό που ξέχασε πίσω ο χρόνος
παρόλο που είμαστε λίγοι,δεν κινούμαι μόνος


Ρεφραίν Χ2
Το ύφος μου πιστόλι στον κρόταφο και όταν μπω
3-2-1 τότε εκπυρσοκροτώ
σε cd πειρατικό,το εξαπλώνουμε ωμό
ναρκωτικό πολυτελείας για όποιον έχω στο πλευρό


Στον, κρόταφο πιστόλι απ'την πόλη που ξεχάσανε στην άκρη,
κομμάτι του Χρήστου,μάγκα, PLP για ελλειπή μυαλά
κα-τα-ντά κυνικό,κα-τά κά-ποιο τρόπο
το ύφος μου,ο χτύπος μου ένα με την μπότα
το ξίφος μου,ο στίχος μου γεμίζει κάθε νότα
γκρεμίζοντας τείχη και άμα τύχει να τα πούμε από κοντά
θα καταλάβεις ότι εκπροσωπώ αυτά που λέω σωστά
πολύ απλά,παίζουν φορές πολλές μέσα και θα το δεις
το βρώμικο συνδικάτο κατακερματίζει τους mcz της κορυφής
βάζουμε λιθαράκι στην φάση της επαρχίας
μοιράζοντας χέρι-χέρι cd πολυτελείας
ναρκωτικό,θέλω φίλους να τ'ακούν,όχι κανένα κοινό
απ'την αρχή αυτό σκοπό είχα και πάντα
να δίνω τα κομμάτια μου χωρίς να θέλω φράγκα

Ρεφραίν Χ2
Το ύφος μου πιστόλι στον κρόταφο και όταν μπω
3-2-1 τότε εκπυρσοκροτώ
σε cd πειρατικό,το εξαπλώνουμε ωμό
ναρκωτικό πολυτελείας για όποιον έχω στο πλευρό

Λόγος Απειλή - Δεν Έχετε Τον Θεό Σας

Refrain:
Αλητικο ραπ κανουμε bombing στα αυτιά σας,
επαρχιώτικο κ ωμό λαδώστε τα μυαλά σας,
να το γκρεμισετε εχετε σκοπο στο ξερό σας
μα τελικα πουτάνες δεν έχετε τον Θεό σας.

Καταντατε κόπανοι με ριμα τόνου κόπανοι,
λερα ηχος στα βελουδινα αυτια σας παντα αυτό κανει/
αυτοκαταστροφη σε mcs καταστροφη από στροφη
σε raps που δεν παιζει να γραψεις κ ν’ ακουσεις,διαστροφη/
φερνω σε κυματα ηχητικα inferno,
κοιτα πως την κλικα σου με τους δικούς μου παίρνω/
υποτονικα φωνητικα ξεχυθηκαν ανηθικα ζητηστε τα
μηπως κ τα χωριατικα τετραστιχα
βαλλουν στη θεση τους καπελα αναποδα
που τα βαλλαν τετραποδα κ ξαφνικα γινανε μορτες/
για σας πουτανας γιοι θα είναι παντα κλειστες πορτες
κ βαλτε στο νιονιο σας πως δεν δημιουργειτε ντοπες.

Refrain:
Αλητικο ραπ κανουμε bombing στα αυτιά σας,
επαρχιώτικο κ ωμό λαδώστε τα μυαλά σας,
να το γκρεμισετε εχετε σκοπο στο ξερό σας
μα τελικα πουτάνες δεν έχετε τον Θεό σας.(x2)

Ειδα πως το κλεισα πως το χα σε ποτηρι κ το χυσα
μα ακομα πιο πολύ το κεφαλι μου ποτησα με αδρεναλινη,
να μεινει κατι γαμηδι παλευω
κ σαγηνευω το ρυθμο να χανομαι εκει γυρευω/
Λογος Α,υπομονη κανε μεχρι τα
μικροφωνα να αντικρυσεις πια φλεγομενα/
ειδα τους γαματους ραπερ σαν καμια γκομενα
να μπαινουνε σε πεδια που τα ‘νε κατεχόμενα
κ λακισαν, παιξανε με παθος μα την πατησαν,
επαρχιωτικα κινηματα πισω τους αφησαν/
χωρις πολλα πολλα μιλω κ η γλωσσα μου κυλα
σε μονοπατια σκοτεινα που ζουμε καθημερινα/
ασε τους μαλακες να νομιζουνε,ψωνιστηκαν
μοναχα επειδη στην πορεια τους παω αντιθετα/
δεν θελω να εχω με αυτους καμια επαφη
τα λεμε ονειροπωλοι όταν γυρισετε στη γη….

Τα λεμε βλακες όταν επιστρεψετε στη γη,τα λεμε,
ισως να πεσετε απο τα συννεφα με αυτά που θα δειτε
αλλα αυτή είναι η πραγματικοτητα τι να κανουμε,ξυπνηστε ηλιθιοι !

Refrain:
Αλητικο ραπ κανουμε bombing στα αυτιά σας,
επαρχιώτικο κ ωμό λαδώστε τα μυαλά σας,
να το γκρεμισετε εχετε σκοπο στο ξερό σας
μα τελικα πουτάνες δεν έχετε τον Θεό σας.(x2)

Λόγος Απειλή - Ας με πούνε τρελό

Ρεφ.:
Όταν πρωί ξυμερώνει θέλω τον ήλιο να δω,
να βγω και να τραγουδίσω το ο,τι θέλω να πω,
με λίγο χρώμα να βάψω τι βλέπω γυρω μουντό,
εγώ θα κάνω ο,τι θέλω και ας με πούνε τρελό.

Κουπλέ
Είμαι χαρούμενος, μην ρωτίσεις το γιατί
κάτσε πάρε ένα ποτήρι και χάσου στη μουσική.
Δώσε ένταση και πήδα πάνω-κάτω σα χαζός,
τα προβλήματα τριγύρω μα παραμένω τρελός,
δεν τα βλέπω σήμερα καθόλου φίλε οχι.
Νιώθω λιακάδα κι ας έξω ρίχνει ψιλοβρόχη.
Είμαι με' στον πυρετό της καλοπέρασης σαν να 'τυχα το λοτο
δεν αξίζει το ναμη γελώ γαμώτο.
Αρκετά όσο χαλάστηκα μεγάλε
ήρθε κάπου η στιγμή για να προκύξει το φινάλε,
να γίνω λίγο ανέμελος όπως ήμουνα παλιά.
Να πιάσω τη ρουφιάνα τη ζωή απ' τα μαλλιά.
Γελώ σαν τον ληστή που έχει τινάξει μόλις μπάνκα.
σαν να 'δωσαν μπαγλαμα σε ένα ρεμπέτι-μάγκα
να παίξει το σκοπό που γουστάρω να ακούσω τώρα.
ΕΛΑ ΞΕΚΟΛΛΑ ΜΗΝ ΚΟΛΛΑΣ, ΓΕΛΑ, ΠΡΟΧΩΡΑ.

Ρεφ.

Λόγος Απειλή - Κάποιος Μου Πε

καποιος μου πε να προσεχω
μα καποιος αλλος μου πε να βγαζω οση τρελα εχω
καποιος μου πε να μην τρεχω
ομως καποιος αλλος μου πε να βιαστω γιατι πολυ χρονο δεν εχω
εγω προτιμησα ν' απεχω

καποια μου πε να προσεχω
μα καποια αλλη μου πε να βγαζω οση τρελα εχω
καποια μου πε να μην τρεχω
ομως καποια αλλη μου πε να βιαστω γιατι πολυ χρονο δεν εχω
εγω προτιμησα ν' απεχω

καποιος τωρα ξεκιναει ενω ο αλλος εφτασε
καποιος κοιταξε και ξινισε μα καποιος αλλος γελασε
καποιος θα εκανε οτι περνα απτο χερι του για φραγκα
καποιος θα φεροταν σαν μαλακας για να τον εχουνε μαγκα
καποιος πινει και γουσταρει με αλκοολ
καποιος αλλος δεν μπορει χωρις της Κυριακης τα γκολ
καποιος οταν βλεπει ομορφη γυναικα κανει τουμπες
ενω καποιος πηγε κατι να της πει και ειπε αρλουμπες
καποιος απτα δανια φρικαρε και αυτοκτονησε
ενω καποιος ειπε κοψε τις μαλακιες και στο τονισε
καποιος δεν μπορει να αποχωριστει τα λουλουδια απτα μπουζουκια
οπως καποιος δεν κοβει απο τα σουτια
καποιος ειναι τερμα ηρεμος μα χαρις τα κουμπια
καποιος αλλος εχει ραγισμενη καρδια και νταλκα
καποιος εχει χασει την ζωη απο το πλανο
κι αλλος θελει μια σταση εδω σαν τον Μητροπανο

καποιος μου πε να προσεχω
μα καποιος αλλος μου πε να βγαζω οση τρελα εχω
καποιος μου πε να μην τρεχω
ομως καποιος αλλος μου πε να βιαστω γιατι πολυ χρονο δεν εχω
εγω προτιμησα ν' απεχω

καποια μου πε να προσεχω
μα καποια αλλη μου πε να βγαζω οση τρελα εχω
καποια μου πε να μην τρεχω
ομως καποια αλλη μου πε να βιαστω γιατι πολυ χρονο δεν εχω
εγω προτιμησα ν' απεχω

καποια γεννηθηκε πουτανα απο την κουνια
ενω καποια δεν μπορει να βαδισει χωρις τακουνια
καποια το να λεει λογια συνεχεια εχει φετιχ
ομως καποια αλλη κλινει το στομα δεν βγαζει κιχ
καποια αναμεσα στα ποδια εχει βαλει καγκελοπορτα
ενω καποια βγαζει το βρακι της απο την εξωπορτα
καποια πλασαρει σαγαπω μοναχα σαπια
και καποια την επιασε ενας μαγκας και μετα εκανε την παπια
καποια την βρισκει με κραγιον
ενω καποια εχει βιτσιο να ναι η καμερα στο ον
καποια αλλη βρεθηκε μικρη στην βιοπαλη
ομως καποια ειναι κοκκαλο απο κοκα,μαυρο χαλι
ειναι καποια που ηταν ασχετη μα μπηκε σε δουλεια
δεν επιανε πουλια στον αερα μα των αφεντικων καλα
καποια γερασε στα 30
ενω καποια στα 40 δεν εχει παει με αντρα...

καποιος μου πε να προσεχω
μα καποιος αλλος μου πε να βγαζω οση τρελα εχω
καποιος μου πε να μην τρεχω
ομως καποιος αλλος μου πε να βιαστω γιατι πολυ χρονο δεν εχω
εγω προτιμησα ν' απεχω

καποια μου πε να προσεχω
μα καποια αλλη μου πε να βγαζω οση τρελα εχω
καποια μου πε να μην τρεχω
ομως καποια αλλη μου πε να βιαστω γιατι πολυ χρονο δεν εχω
εγω προτιμησα ν' απεχω

Λόγος Απειλή - Άποψή Μου

1o couple

Στον κοσμο των μικρων εισαι τοσο μεγαλος
οσο αισθανεσαι παρολο που ανοιγει η γη και χανεσε
στα εγκατα ειδα τι τρεχει σε ενα καρε και πλεον εμαθα
οτι ηταν να παθω πια το επαθα
με λογια εχω χορτασει πολυ που πια το βαρεθηκα
εχω αφησει κιολας να αφεθω αφου καιρο αφεθηκα
στην στρατα και οπου βγαλει ο καθενας μας ειναι πυρηνας ετοιμος να εκραγει κανεις δεν αμφιβαλει
στην ουσια πεφτουνε στρεφουν να λαβουνε οτι δεν βρησκουν σημασια
στα ουρανια και ψαχνουν ηρεμια στο υπεδαφος
αν μπεις στο παιχνιδι θα σαι πολυ τυχερος
αν αποκομισεις κατι και βγεις εξω ανεπαφος
γιατι εσφηξαν τα πραγματα σαν πετρες συμπλιγαδες
και ειναι δυσκολα
μονος εισαι μονος αναμφιβολα
για αυτο κανε το κοματι σου και πετα το οπου να νε
εγω το χανω οταν ξυπναω και το βρισκω οταν κοιμαμαι


2ο couple

Πρωσοπικα δεν εχω ιδεα για οτι θεα δινω χωρο
να ανοιχτει μπας καταλαβω αν ειναι ασχημη η ωραια
ειναι ρισκο και το ξερω
ομος παντα ακροβατο στο ακρογυαλι του γκρεμου ψαχνωντας αν τα καταφερω η αν πεσω
και συμπερανα πως εχο ταυτιστει με οτιδηποτε εκφραζεται με λογια εκ των εσω
ειναι μεσω οχι συγκρισης μα αντιληψης και κρισης
γνωριμο ειναι κατι απτην την στιγμη που θα το αντικρησεις
αποψη μου σκαει σαν και την ζεστη λογικη μου
μα στα κομματια ουτος η αλλος δεν την επερνα μαζι μου ποτε
πια η αγαπη καλυπτεται με εφε
και αν την βρεις να εχεις τον νου σου μην πεταξει αδερφε
η ολοκληρωση του κυκλου κλινει με ενα χαμογελο στα κλεφτα
ειμαι χαρουμενος και ας μην εχω λεφτα
αφου τα βροντιξα και διαλεξα τον δρομο που πιγαινω
κανω πως καταλαβα και ας μην καταλαβαινω.

Λόγος Απειλή - Ήμουν εκεί

Πέθαναν όμορφες στιγμές και γεννήθηκαν αναμνήσεις ήμουν εκεί και ήσουν εκεί θα μου λείψεις είμαι απ’ τους τύπους που ότι αισθάνονται το λένε όταν γελάν γελάν με πάθος μα όταν πονάνε κλαίνε.

Ήσουνα δίπλα στις στιγμές που τα είδα σκούρα θυμάμαι όπως και όνειρα που πέταξαν πριν μάθω που πάνε σαν πέτρα μέσα στο γιαλό πήγα να χάσω τον Χρήστο ανοίγω πάλι το παράθυρο να φύγω δεν με βρίσκω σε δωμάτια που πέθαναν εικόνες τι να λένε είναι άθλια χιτώνες δεν καλύπτουν ούτε πνίγουν την ντροπή ποια και οι κανόνες φέρνουν την ανατροπή χάνω την μπάλα και ας μην μπορώ να φέρω βόλτα την ζωή μου θέλω κι άλλα να γεμίσω με εμπειρίες την σάκα έχω καιρό που ξες σταμάτησα να παίρνω στην πλάκα κάθε λεπτό ότι με αγάπησε το έχω για θεό μου ψάχνω ακόμα μες σε δρόμους για να βρω το εγώ μου μα έχω χάσει την πυξίδα σκιεγραφώ το μονοπάτι μου ανάλογα με αυτά που έχω ακούσει και ότι είδα στην πορεία πέρασαν όμορφες ημέρες μα και άλλες που πνιγήκαν μέσα στην κακοκαιρία.

Πέθαναν όμορφες στιγμές και γεννήθηκαν αναμνήσεις ήμουν εκεί και ήσουν εκεί θα μου λείψεις είμαι απ’ τους τύπους που ότι αισθάνονται το λένε όταν γελάν γελάν με πάθος μα όταν πονάνε κλαίνε.

Πολλές φορές καταρχήν είναι που τα θυμάμαι γιατί τα άσχημα περνάνε μα τα όμορφα θυμίζουν και πονάνε την καρδία και τον νου αναζητώ τρόπο να ζήσω αυτά που πέρασαν παντού όμως παντού βρίσκω αδιέξοδο μπήκα άθελα μου στο τρυπάκι μα κατέληξα να ψάχνω στον λαβύρινθο την έξοδο να φύγω να ξεφύγω για λίγο γαμώτο λίγο να’ ρθουν πίσω όσοι φύγαν να τους πω το σ’ αγαπώ δεν καταλήγω σε μια άκρη πόνος και δάκρυ μονάχα λίγες photo όμως δεν μου λένε κάτι και δεν πιστεύω πως υπάρχει άνθρωπος που δεν λησμόνησε κάτι που έζησε πίσω στον χρόνο ικετεύω να γυρίσουν γεγονότα που μου χάραξαν πορεία με αγάπη μα και πόνο σας περιμένω να το ξέρετε δεν φύγατε να ‘στε καλά και να γελάτε όπου πήγατε.

Πέθαναν όμορφες στιγμές και γεννήθηκαν αναμνήσεις ήμουν εκεί και ήσουν εκεί θα μου λείψεις είμαι απ’ τους τύπους που ότι αισθάνονται το λένε όταν γελάν γελάν με πάθος μα όταν πονάνε κλαίνε.

Λόγος Απειλή - Να Πάνε Να Γαμηθούν

Ρεφραίν
Πεινάνε και πάνε και θέλουν να με φάνε δεν παίζει τους κρυμένους παίχτες να βρουν.....να πάνε να γαμηθουν
Από απέχεις....να πάνε να γαμηθούν,από κικλίς...να πάνε να γαμηθούν,από τους ΧΟΥ...να πάνε να γαμηθούν
ναι μπινέδες...να πάνε να γαμηθούν

Στίγμα νεολαίος κουπλε
Τώρα δεν νομίζω να πιστεύεις πως πηγαίνω σε εφ σι το μυαλό μου τρώει κόλλιμα Κοζάνη Μεσσινία
το μυαλό σου δεν το πιάνει απειλή ο λόγος και παραμένω αλάνι...
θυληκα σάπια σιχάθηκα και τώρα τα αποφεύγω όπως στο δρόμο όταν βλέπω τα κωλάδικα
τα παιδάκια δεν παίζουν στην αλάνα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα
που αυτή είναι η πίστα που πιτσιρικάδες wireless αναπνέουν μόνο με maquintos και vista
αγόρια που αποφεύγουν τα κορίτσια και πέζουνε παιχνίδια στο pc λες και έχουν λύσσα..
συμφεροντολόγοι όλοι οι πολιτικοί πού σκοτώνουνε τη μανα τους για το χαρτί
αναπόφευκτο σημάδι που είναι πάνω σου σαφώς έρχετε πόλεμος πιτσιρικα και φόραγε το κράνος....ΧΟΥ

Ρεφραίν
Πεινάνε και πάνε και θέλουν να με φάνε δεν παίζει τους κρυμένους παίχτες να βρουν.....να πάνε να γαμηθουν
Από απέχεις....να πάνε να γαμηθούν,από κικλίς...να πάνε να γαμηθούν,από τους ΧΟΥ...να πάνε να γαμηθούν
ναι μπινέδες...να πάνε να γαμηθούν


Λόγος απειλή κουπλέ
Δώσε μου κρασί και άνοιξε τη βανα σπάσε απέχεις πρώτο πράμα και πιες το χωρίς τζιβάνα μανα μα να δω
υλικό να με βγάλει από τη χαρμάνα κανά ραπ καλώς τα χρόνια κανα κι'αμα μόνο κλάμα τανα τι?
πουτάνα ταμα δράμα χαααααααααα...
νοπανεύεται κλασικά στααα μουσικά κύματα που δινούμε εμεις χαλαρά σπαααα..
κόκκαλο ο ρυθμός μας μόνιμα δεν είμαι από αυτούς που θα δινα σελίδες ονοματεπώνυμα
και αν έχουνε αντίληψη χάλια για με τα ακους φαντάσου τι θα νιώθαν να ξεραν την γνώμη μου για αυτούς..
ανοίκω στους επώνυμους αλκοολικούς και με κους κους δεν έχω σχέσεις έχω crews πίσω από την πλάτη
με διαθέσεις που θα σε κάνουν να πέσεις χαμηλά όταν μιλά που τα νίβω βαλε τουμπεκα γιατί τα λόγια τους χάσαν μου μιάζουν όπως μου μιάζατε στην εμφάνιση το στιλ μας ιποτονικό στη ζούγκλα σας και είδος προς εξαφάνιση..

Ρεφραίν
Πεινάνε και πάνε και θέλουν να με φάνε δεν παίζει τους κρυμένους παίχτες να βρουν.....να πάνε να γαμηθουν
Από απέχεις....να πάνε να γαμηθούν,από κικλίς...να πάνε να γαμηθούν,από τους ΧΟΥ...να πάνε να γαμηθούν
ναι μπινέδες...να πάνε να γαμηθούν

Λόγος Απειλή - Κομμένη η Πλάκα

Λογια λακωνικα, και beats σαν αγχνωνη
ηχος κανονικα που τους MCs σκοτωνει
ασ' το μικροφωνο, η παρτο σπαστο βλακα
εδω μιλαμε εμεις και πια κομμενη η πλακα

Δρομος μακρυς και τα σοκακια του πολυτιμα σαν κρυσταλλο
Μοιαζεις φρεγατα που βουλιαξε μπρος στον υφαλο
Απεχεις, σαν γαρυφαλλο το στυλ σου και μας κακτος De Facto
γιατι μ αγκαθια με γεμισανε οσοι λακο προσπαθουσαν να μου σκαψουν
Κι ας δεν μπηκα, εχω τη γλωσσα μου κεντρι σα σφηκα να νιωσεις τη γλυκα
δρομο βρηκα να ξεφυγω, λιγο χρονο δως μου λιγο να σβησω τη δαδα
φερνοντας στους αχρηστους MCs χιονοστιβαδα
Κι ας ελπιζαν για λιακαδα και ουρανο με αστερια
χερια εχω να πιανω ενα μικροφωνο και να σβηνω ποζερια
που θαρρουν οτι στα Beats-cuts ειναι αθλια, μαγευουν
αποψη προσωπικη μου 3 λαλουν και 2 χωρευουν
σιχαμενοι ειστε προβλεψιμοι ομως και το
"Δεν ειναι αυτο που νομιζεις" του συζυγου στη γυναικα για ερωμενη
γαμω, φερνω το χαμο σαν τυφωνα μα, λυρικο? (πω πω !) οπλισα την κανη και ξερουν,πυροβολώ

Λογια λακωνικα, και beats σαν αγχνωνη
ηχος κανονικα που τους MCs σκοτωνει
ασ' το μικροφωνο, η παρτο σπαστο βλακα
εδω μιλαμε εμεις και πια κομμενη η πλακα (x2)


Νιωσε το ρυθμο, πω! Χτυπω το ξερό των MCs
πριν να σου πω οτι πετω ριμες μεσα απο φλογα
θα δεις θα πεις με diss εμεις στις Miss που
πιανουν μικροφωνα, στελνουμε ευθυς στην πιστη, ΥΟ
Ποτε δεν μιλω για να πω κατι το μουφα στο σκηνικο
κυνικο που χανομαι, παραπατω και δεν πιανομαι
πρωτα οτι γραφω αισθανομαι,
Ειμαι απ αυτους που σε δευτερα σκανε και φτανω, ναι
για ενα λογο απο σας, δωσ' μου λογο που μιλας
καλυτερ' απο το να χωνεις ριμες να μασας
Σας περιμενει η κασα
απλα να παρω ανασα, παιρνω το μικροφωνο και δεν το κανω πασα
πασα ιδεα εχω χασει για την παστα σου
Μια μαντρα αρχιδια εχουμε παρε φορα και κλαστa
Δεν πειραζει, ειμαι σαν τον Σινι Καμικαζι
η γλωσσα μου σαν αλογο πανω απ το beat καλπαζει
Σπαζει τα νευρα μου καθε ντεμεκ αλανι, κι αφου δεν το βουλωνει
το πνιγω μεσ' το μελανι...

Λογια λακωνικα, και beats σαν αγχνωνη
ηχος κανονικα που τους MCs σκοτωνει
ασ' το μικροφωνο, η παρτο σπαστο βλακα
εδω μιλαμε εμεις και πια κομμενη η πλακα

ΔΠΘ - Η Γενιά Του Boom Bap

απλά μιλάω, τι είναι αυτό που δη καταλαβαίνεις? για μου
έλα και πες μου,το πρόβλημα μου λες ότι δη μπορώ να ελένξω τις αναπνοές μου
μα αντί να κοιτάξεις πίσω από τα λόγια μου εσύ κρέμεσαι απτής λέξης
μα να θυμάσαι μπάσταρδε αν έχεις αντοχές να την παλέψεις
βλέπω ότι είσαι ακόμα παιδί και θέλεις να παίξεις
με κάτι που δεν είναι παιχνίδι, θέλει να έχεις τσαγανό άμα και μπλέξεις
γάμα τα show και τις συνεντεύξεις
το θέμα έινια ποιος? ποιος θα επιλέξεις
να είσαι όταν κίνησε
αν είσαι αληθινός αν προσποιείσαι
και αν είσαι σε φάση να μάθεις αντρίκεια να αμύνεσαι
να αντεπιτίθεσαι, μπαρό στον λόγο σου όταν απευθύνεσαι
μα βλέπω είσαι αφελείς, νόμιζες κέρδισες την εμπιστοσύνη μου και εκτίθεσαι
εύκολα πείθεσαι, μέγα λάθος το να ανοίγεσαι
σε παρακαλώ, μην μου πεις ότι την έχω δει mc και σε προκαλώ
δεν είδα ως τώρα τίποτα καλο και δίνο πίσω
το μισος καμμένος ίσος, καμμένος όχι
σε κάτι γειτονιές που οι άνθρωποι ζουν σαν τα ποντίκια και αλληλοτρώγονται εφόσον υπάρχουν λόγοι
οπλίσανε τα χερια μας και από το μυαλό αποσύρθηκαν οι στόχοι
μπλεγμένι στην αποχη
και ενώ το κάφριρικι είναι νομος είναι νομος και νομος σιωπής
επικρατεί , δηλαδή δη μπορεί το κάθε μουνί  να βγει και ότι θέλει για σένα να πει
είναι ντροπή, μπορεί κάπου να κοπεί
μπορεί να θαφτεί και να μην βρεθεί ποτε ξανά
είχες κάτι χρονια να μα δεις και νόμιζες πως πέθανα
ήμουνα πιο πονηρεμένος και στην έκανα και σε ξέκανα
κάποτε τρέχαμε σε όλη την πολύ πιτσιρίκια απένταρα
αίμα και δάκρυ κιλά κάτω απτά βλέφαρα
ότι πληρώνεις παίρνεις και ότι έδινα
πρώτα από όλους το checkara
είμαι δίστροφος σαν χαρακτήρας και πριν προσκαλέσω κάποιον αδερφό στο group τον τέσταρα
είδα πουτάνες που για τους mcs πέφταν στα 4
περνιόσουνα για ξύπνιος ? σου την έφερα
εγώ την μουσική μου σαν πουτάνα rnb δεν έσυρα
σε κοσμικά μπουρδέλα.
πατάμε 2010 , 26 ετών και κουβαλάω ακόμα την ίδια ακόλαστη τρελα
σαν οπαδός που ζει για την φανέλα
και δουλεύω στον πυρήνα
το μαύρο λούκι εκπέμπω από την ρόδο στην αθηνα
αυστηρός ακατάλληλο για κάθε τσιρίκα πίλια για κάθε κηφήνα
κάθε πέρσι και καλύτερα τι και αν στους δρόμους τώρα πέφτει πίνα
τι να σου πω ? το καθημερινό πρόγραμμα ήτανε λίγο πεινα για να βγάλουμε τα extra
το κάνει ένα παιδί και η καρδια σκληρή σαν πετρα
εκγλιματικό σκεπτικό με μπέσα
υπήρξες μονο εφόσον ήσουνα σε κάθε ενέργεια μέσα
η φιλοσοφία, τότε ήταν η γενιά του boom μπαρ
τώρα πιάνει και μικρόφονο κάθε λ και πριν το τέλος μας ζητάει τα ρέστα
τώρα θέλω να είναι όλοι μέσα , όλοι θέλουν να έχουν λόγο
ανεξάρτητα αν υπάρχει ταλέντο αν υπάρχει αγάπη
χαρτί more να σκάει δη είναι ανάγκη να πείτε και κάτι
έτσι το rap στο δυο χιλιάδες κάτι έγινε απάτη

Ψυχοδράμα 07 - Γρίζα Πολιτεία

(Αλλοπρόσσαλλος)
καμμένη γη μετά το πέρασμα του μαύρου δράκου
το μέρος που άλλοτε ξεχείλιζε ζωή, κοιτάς τώρα τοπίο θανάτου
το χειρότερο όνειρο που είδαν ποτέ τώρα σ'επισκέπτεται
κάτω από στολές κι άστρα κρύβεται, ανθρώπου μορφή πήρε
πίσω από έδρανα καβατζωμένος να επιβάλλεται ύπουλα για
ψυχολογικό πόλεμο εκπαιδευμένος άριστα μα
τα εδάφη που όλοι στεκόμαστε σείονται
η ατμόσφαιρα μαρτυρά τη ψευτιά
η καρδιά κι ο νους μας πάλι όπως ποτέ άλλοτε κάτι κάποιοι ψυλιάζονται
κι άλλοι πρέφα το διάβολο πήραν
ξέρουν πως ανθρώπινα πάθη φωλιάζει
κι ανάλογα μεταλλάσσεται
κάθε από μέταλλο, όπλα, χρήμα μ'αίμα βαμμένο
γεννά καταστολής μέσα με προσωπικό κι υπηρέτες
νεκρές συνειδήσεις, αφέντες κι άντρες
ο δράκος διψά για ψυχές κι ειδικά για αυτές που είναι αμόλυντες
κατατάσσομαι στον υπόγειο σταθμό
μας αποκαλούν αλλιώς άγρυπνες οντότητες
χωμένοι σ' αβύσσους που φως δε φτάνει
σε κορυφές που η έλλειψη οξυγόνου ίσως να τρελάνει
μικρόφωνο κρατώ σαν φακό μες στο άπλετο σκότος
για το επόμενο βήμα μου το ελάχιστο φως
πάσχει απ'το φαινόμενο domino, μείνουμε όλοι εκτός
ανέλπιδος ρεαλισμός κι όποιος ποζάρει είναι περιττός
τώρα απ'τη λυρική μου κάνει να κείτεται νεκρός...

(Άυλος)
χαμένοι νόμοι, ενοποίηση, κόσμος φθοράς
σκοτώνει μια γενιά που άνθισε μέσα στην ύπνωση
αγχόνη που σφιχτά τυλίγει το λαιμό
στοιχειωμένα χαλάσματα και tethra
μάστιγα, λιωμένη κόλαση σ'ένα κουτάλι
σφαίρα χωμένη στη θαλάμη
πανικός, πλεκτάνη, μια φορά μονάχα φτάνει
πούστης, μπάσταρδος κι αλάνι
σε τρελό χορό, σκόνη, κυνήγι δράκου
φόβος, όλεθρος, θανατικές ποινές μπροστά στο πέρασμα
φωνές που σε καλούν μες στη διάσπαση
ηρεμιστικών ακόρεστη κατάπωση
ωδή στη νεκρανάσταση, φιάλες αίμα, άσπρες κόρες
γάγγραινα, πληγές, σάπιες επάνω σε ψυχές
αϋλες μορφές και ανασήσταση
στη διαστροφή φονιάδες μέσα στα καλντερίμια
ένα στρες, εικόνες βίας
εναρμονισμός στο κόσμο των δαιμόνων
όραμα εκτός συνόρων, ψύχωση
μικρόφωνα και υπογραφές στη σιωπηλή εξέγερση
ενέσιμη ουσία, ξένη μες στη γκρίζα πολιτεία,
ξένη μες στη γκρίζα πολιτεία, ξένη μες στη γκρίζα πολιτεία...

(Δ.Π.Θ)
ζωή φυτρώνει μέσα απ'το άψυχο τσιμέντο μόνη
προκαλώντας πόνο ψάχνοντας το αντίδοτο που το σκοτώνει
μόνο φόνοι, μέσα από χέρι που χαρτιά διπλώνει
μα τι να πεις για κάποιον άνθρωπο που ακόμα και την ίδια του μάνα σπρώχνει
ρε στο κάτω-κάτω βρώμικοι είμαστε όλοι
μέσα στην βρώμικη πόλη, κινούμενη ασθένεια
μισάνθρωποι ζουν βολεμένοι σαν κώλοι καβατζωμένοι
αν έχεις κομμάτι μυαλό μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει
παραμένω εκείνος που απ'τα λάθη του ακόμα μαθαίνει
κάθε βήμα που με πάει προς τα πίσω ίσον μια ακόμα μέρα χαμένη
εδώ που ο δυνατός επικρατεί, βλέποντας τον αδύναμο να πεθαίνει
έχω τόσα πολλά να σκεφτώ για μένα
κι επιπλέον ε να δω πως θα κρατήσω ψυχραιμία
'βαλαν το λυκο να φυλάει τα πρόβατα στη χώρα μου
τον λένε αστυνομία, με χρώματα μπλε
εξαπλώνεται σα γαμημένη επιδημία
χαρακτηριστικό της εποχής είναι η αλαζονία
βουτιά στη παρακμή κάθε λανθασμένη πορεία
γκρία κτίρια, επήρεια, διαδρομές με διπλοχτυπημένα εισητήρια
ένα στα δεκα εκατομμύρια ίσον τίποτα
κι οπωσδήποτε μουλωχτοί που κινούνται ύποπτα
παντού γύρω μας αξιοπρέπειας καρκίνωμα
το αφήνω, μα θα σκάσω μύτη κάποια στιγμή εκρεμμεί ξεπλήρωμα
με νόμους που δεν αναγράφονται πουθενά εξοικειωμένοι
σε στενά που συχνά θυμίζουν λαβύρινθο χωμένοι
είναι το μη αναμενόμενο, γρίφος γι'αυτόν που δεν το περιμένει
μην αφήσεις να γίνει αντιληπτό λοιπόν πως το χέρι σου τρέμει και φοβάσαι
χωλένει κάθε κίνησή σου, παύεις να λειτουργείς, δεν θυμάσαι
εξαπατάσαι, κάποτε κάπου χάθηκες, μα τώρα να 'σαι και πάλι
το στρες προσπαθείς να αποβάλλεις, μέσα απ'τη κρεπάλη τυφλό κήρυγμα
δε ψάχνω στήριγμα, μου φτάνει που έχω πάνω απ'ολα εμένα,
πάνω απ'ολα εσένα, πάνω απ'τα κεφάλια μας υψώνονται πολυόροφα
ασφυκτικά στιβαγμένα το φως δε περνάει
κάτω απ'τις στέγες τους δρόμους το σκοτάδι κρατάει
ασήμαντος σα να 'σουνα σκουπίδι αν βρεθείς κατω το πλήθος σε πατάει αλήπητα
και προσπερνά δίχως καν να κοιτάει πίσω
κι ίσως να μην επιθυμίσω κάποια πρόσωπα
που θέλω απ'τη μνήμη να σβήσω
στην ηχορύπανση διαρκώς τα νεύρα σπάνε
θλιμμένα βλέμματα που κρεμασμένα απ'τις σκαλωσιές μας κοιτάνε
μοιάζουν πουλιά που χρόνια τώρα φυλακισμένα έχουν ξεχάσει να πετάνε
ψάχνοντας αγάπη εδώ που ζεις χάνεις το χρόνο σου
στα δύσκολα καταλαβαίνεις πως πάντα είσαι μόνος σου
εσύ και το άχρωμο τοπίο σου, εσύ, ο εαυτός σου κι η ψεύτικη εικόνα σου
πριν ξαπλώσεις μες το φορείο σου..

Βόρεια Αστέρια - Πεντάδα

Ρεφραίν
Η πεντάδα που δεν ακουμπάς, η πεντάδα που ζηλεύεις. Παρ'την
Όσο γράφει τόσο τραγουδάς. Από την Σαλόνικα μ'αγάπη (x2)

Ζήνων
Όσο γυρνάμε ακόμα, ακόμα όσο τα σπάμε.
Ακόμα γράφουμε εμπειρίες και χαρτάκια κολλάμε.
Ξέρω τα χρόνια περνάνε μα άδεια μυαλά κουβαλάμε.
Σε δυσκολίες δεν λακίζουμε γροθιά προχωράμε ναι.
Μαζευτήκανε πολλά και θέλω να τα βγάλω
Έχω ένα βάρος μέσα μου. Μπα δεν τ'απο- δεν τ'αποβάλλω.
Θέλω να πω για την αγάπη να μείνει στον κόσμο κάτι.
Βαρέθηκα τις κόντρες μα όχι και την μάχη.
Αν χρειαστεί μπροστά σου θα μας δεις.
Η σημαία μας περήφανη και πάλι κυμματίζει.
Το ταλέντο μας μεσ'τα χαλάσματά σας ξεχωρίζει.
Το αστέρι μας, το πλάνο μας, η δίψα μας, η καύλα μας μιλάν για μας.
Στ'αρχίδια μας η γνώμη σας, η φάση σας, τα φράγκα σας.
Εμάς ποτέ αυτά δεν άγγιξαν.
Είδα τις γλώσσες σας να έρχονται κοντά μας, μα τα πόδια μας τις πάτησαν.
Κάποιοι το πούλησαν φθηνά το ξέρω, μα δεν το αγάπησαν.
Τα Αστέρια λάμπουνε, δεν έσβησαν, εκνεύρισαν κι αυτή είναι ουσία μας.
Θέλεις απόδειξη? Έλα σε συναυλία μας.

Ρεφραίν
Η πεντάδα που δεν ακουμπάς, η πεντάδα που ζηλεύεις. Παρ'την
Όσο γράφει τόσο τραγουδάς. Από την Σαλόνικα μ'αγάπη (x2)

Μικρός Κλέφτης
Ο νέος δίσκος μας, μουσικός οίστρος μας.
Πάλι στη φόρα όπως χρόνια τώρα.
Είναι το ραπ μάγκα στην καρδιά μόνιμος χτύπος μας.
Είναι απ'τη μια παράδεισος, απ'την άλλη πανδώρα.
Δεν μπορείς να το σταματήσεις. Λύθηκε κι από τότε προκαλεί δονήσεις.
Τρομοκρατεί σαν την αστυνομία με διαφορά πως τ'αγαπάνε από την πλευρά τη μία κι είναι αλητεία.
Είναι πανέμορφο σαν την πόλη που μας μεγάλωσε και μας προίκισε με σοφία.
Άνεση και πόρωση, στυλ, ευφυία. Οι ίδιοι που το μίσησαν είναι χαλκομανία.
Έχει μία ακόμα ευκαιρία και θα'χει όσο η καρδιά μου χτυπά με μανία.
Όσο θα αισθάνομαι το beat σ'όλα τα κύτταρα θα ζω το σήμερα, μάγκα θα ζω για τα καλύτερα.
Θα φτύνω μ'ειλικρίνεια. Λόγος μου, λόγος Πιλ και 24 καράτια.
Πολλαπλασιάζω επί 7 τα δυο μου μάτια. Γύρω μου και γύρω σου κοράκια.
Πρόσεχε το φίλο σου, η Σκανδαλο-πεντάδα.

Ρεφραίν
Η πεντάδα που δεν ακουμπάς, η πεντάδα που ζηλεύεις. Πάρ'την.
Όσο γράφει τόσο τραγουδάς. Από την Σαλόνικα μ'αγάπη (x2)

Jamal
Απόλυτο ή αλλιώς σκληροπυρηνικό. Πολλά υποσχόμενο, εξελισσόμενο και ωμό.
Πάντα κεφάλι γεμάτο κάθε νύχτα που περνάει. Η ομάδα που στα σκοτεινά συνήθως τριγυρνάει.
Δύο-τζάδες αυτοί που ξεχωρίζουν ανάμεσα σε χιλιάδες. Οι πιο φανατικοί και μπάσταρδοι hardcore-ραπάδες.
Πατάμε σε βρωμό-μπιτα όταν γράφουμε παπάδες. Γυμνώνουμε την ραπ αλήθεια στους πιτσιρικάδες.
Σημαιοφόροι της τρίτης εποχής του ραπ στην Ελλάδα, η Σκανδαλο-πεντάδα.
Χωρέσαμε το skill και την γνώση σε μια αράδα. Έτσι παίζει μπάλα μάγκα η Βορ. Ας αρμάδα.
Πασάραμε την ντόπα απλόχερα στον λαό, γι'αυτό και τα μαγαζιά μας γεμίσαν τίγκα κοινό.
Όσο λοιπόν ο κόσμος θα ανεβάζει παλμούς, θα τα σπάμε για αλάνια που ανάβουνε πυρσούς.
Στην γωνιά, δυτικά, κέντρο, ανατολικά, Φάληρο, Τούμπα, Καλαμαριά.
Η Νύφη του Θερμαϊκού θα σηκώνει χέρια ψηλά όσο εμείς θα προωθούμε βρώμικα σκηνικά.

Ταυτισμένος Λάθος ft. Neon, DJ The Boy - Πως Συμβαίνει

Νιον:
Σαν τυφωνας που κατεδαφιζει πολεις
εισβαλω στο παιχνιδι για να ανταλλαξω εφ'ολης
της υλης
αναφερομαι με ακρως μπατλ στορις
και οι πολεμιστες τους πεφτουνε την βλεπανε τσακ νορις
τωρα τελος ο καθε παλμος μοιαζει με τσουναμι
και οι παλμοι μου αυξανονται σιγα-σιγα πιοιος με πειανει
πεφτω πανω στο μπιτ με ειδικες δυναμεις
και το ισοπεδωνω με δικο μου τροπο πειανεις(πειανεις)

Ταφ.Λαθος:
Ξεκιναει η αποσυνθεση
ειδηση
παρτο ποσα
ακοινων επιθεση επιπληξη για
καθε ενα πρωταρη
και ενο το μπιτ γ(κ)ρουπαρει
αποτυπωνω πανω του κατι που οποιοσδηποτε δεν μπορει να κανει
γι'αυτο και κανε μου την χαρη
οταν η σκεψη γινεται στοιχος
και ο στοιχος λογος
ολος ο κοσμος κουνιεται
αν ειναι να μπέις στο δρομο μας
ξερεις δεν θα βγεις
οτι πεις
γυρναει σε σενα ευθης
να δεις πως οντως δεν ξεχνιεται......
Δε μπορει αυτο να συμβαινει
σερνει κλικες γδερνει
καθε πρωτυπο σου παιρνει
παραμαζωμα και μπενει
δε μενει να χτυπα το γκρουπ σου μελι
και να φερνει πρωτοτυπο χρονο για καθε σου απολαυση εν'τελει

Νιον:
Αμα το δεις
μη μου πεις εχω αδικο
οταν κανω ντιλς με στιλς ειναι ανεπαναλυπτο
ειναι ασταματητο
οταν αναβει το
στιχουργικο μου wild style
με τα σαπει μου

Ταφ Λαθος

Λενε οσα περνει ο ανεμος
ακομα ακαταμαχητος
ταυτισμενος λαθος απεχω απ'την λεξη ευτραπελος
μεσα της συμβατικος
με οποιον πιστευεις πως ειναι θαυμαστικος
μαθε πως ετων 17 μπροστα τους εχωνα ανετος

Νιον

Μετα σ'αφηνω να καταλαβεις τι παιζει
δεν παιζει????
γι'αυτο καιι βγαινετε απο τη μεση
ειναι απιστευτο
σκαμε και σου λυνουμε το μυστικο
γι'αυτο δωσε βαση οταν δινω το αποκλειστικο

Ταφ.Λαθος

Και αν θες απαντα
μα δε νομιζω πως μπορεις εφοσον ειν'αλλα
τα ακουσματα μας απεχουν απ'αυτα που ακους συχνα τα..,
πραγματα δεν φενονται ετσι οπως ειναι
παρατα-τα
προκαλουμαι πονο διχως ιχνος οικτου παρ' αυτα

Νιον:
Ειναι θεμα χρονου για να σκασει
μετραω αντιστροφα και φτανουμε στην πρωτη πραξη
λοιπον ενταξει
το λιγο καπου εδω
γιατι μονο κανα δυο
εχουν κατι να πουν απ'τη φαση
γαμα αυτους που φενονται πια λαμψη
αυτη θα βλεπουν μονο σκοταδι και θα τρων λασπη...

Ταφ.Λαθος:
Προσπαθω να το νιωσω
μπορω
δυνατο το ρυθμο
και απαντω
μεσα απ'αυτο τον αντιπαλο
ανικανω αφηνω
καθε πρωταγωνιστη δινω
δεν περνω και σερνω(σερνω)
πονεμενη η ψυχη μου και δεν παριστανω
φιμωνω και φτυνω
δεν θελω να γινω
οτι κραζω και κρινω
οπως κανουνε καποιοι
εγω θελω να μεινω στην ακρη
μα καποτε υπαρχει
μυριζει απο χιλιομετρα καλοστυμενη απατη

Δ.Π.Θ. - Άνευ Προσανατολισμού Γενιά

Σκοτεινές διαδρομές...ΨΔ 07! Άνευ προσανατολισμου γενιά...
ταξιδεύοντας απ' το ναδίρ στο ζενιθ, εικονικά σφάλματα
παιχνίδια ενός μυαλού που πάει στην τρέλα κάνοντας άλματα
κάποιοι ξέμειναν, κάποιοι ξεχασμένοι στον κόσμο των ζωντανών
καταδικασμένοι τυχοδιώκτες φόβων πίσω από τραγούδια αλκοολικών κρυμμένοι
υπάρχουν κόσμοι ζωντανοί και κόσμοι πεθαμένοι
πέρα απ' τις 5 μου αισθήσεις όλη η ψυχραιμία μου μοιάζει ξένη
μην πατήσεις στον κόσμο των ξένων, μην πατήσεις
κάτι κυλάει μεσ' τις σκιές της νύχτας αναζητώντας μύθους κι απαντήσεις
κατοικώντας σε κλειστοφοβικές κι εσωστρεφείς συνειδείσεις
υπάρχουν κάποιοι που μας κοιτάνε πίσω από δέντρων χαραμάδες
πρόσωπα απ' το παρελθον μα τώρα ψυχικοί φυγάδες κόσμων
ζώντας ανάμεσα μας τα μάτια μας διαπερνούν απαρατήρητα
μόνο και μόνον για το παρών στοιχειώνοντας κάθε πολίτη
ο κόσμος τρέχει συνεχώς μπροστά μ' αυτοί μένουν ακίνητοι χρόνια σαν αγάλματα
αναζητώντας καταφύγιο σ' ερειπωμένα κτήρια κι άστεγα χαλάσματα
απο μικρός είχα πιστέψει στα φαντάσματα
είναι χλωμοί και σιωπηλοί επισκέπτες
εισβάλλοντας τρέφονται τα όνειρά μας εφιάλτες παρτίδες μ' αθάνατους παίχτες
ακολουθώντας ένα υπόγειο με μαρμάρινα σκαλοπάτια
ένα δάχτυλο αχνογραφεί στη σκόνη που 'χει πνίξει τα πλήκτρα με σκοτεινά κομμάτια
περιμένω! Μέσα στ' αχανές Έρεβος να πνιγώ, φώτα χλωμά πάνω από ξύλινες κορνίζες
αραχνόκοσμος σε μέγεθος φωλιάς, υπερτροφικής πανφάγας κάμπιας κουκούλι
κατασκευασμένο απο δέρμα και μυς, σαν ανθρώπινο σκιάχτρο
ένα παιδί που βίωσε 5 ολόκληρα λεπτά την νεκροφάνεια κείτεται στην ξεκοιλιασμένη πολυθρόνα
τα μάτια των νεκρών είναι γεμάτα χειμώνα.. γι' αυτό μας φαίνονται λευκά...

Ορθολογιστές - Παιδιά Της Ίδιας Μητέρας

SXO:
Όταν βραδιάζω μέσα μου πεθαίνει το φεγγάρι,
Για να διαλύω τις σκιές - να 'χω αγνό σκοτάδι,
Όταν βραδιάζω μέσα μου μια θάλασσα ξυπνάει,
Που σαν πειρατικού πανί όπου θέλει με πάει,
Κι αλήθεια: σαν του μωρού παιδιού το νου πετάω,
Και προσεγγίζω εύκολα ό,τι αγαπάω,
Φροντίζω τα όνειρά μου δάκρυα να τα ποτίζω,
Κι όσο βλαστίζουνε αυτά και γω μαζί ανθίζω,
Όταν βραδιάζω μέσα μου φωτίζω ηρεμία,
Μελωδική απόδραση απ' την οχλαγωγία,
Σαν σκανδαλιάρικο παιδί μες στο μαύρο κουρνιάζω,
Και (το) απολαμβάνω αφάνταστα μέσα του σαν βουλιάζω.
"Κι είν' η καρδιά μου πονεμένη από τα φώτα, από τα πρόστυχα χρώματα αυτής της πόλης.
Κακοποιημένη γυναίκα μοιάζει η νύχτα: ετοιμοθάνατη - φορέας αστικής πανώλης."

Ρεφρέν:
Από το φως στο σκοτάδι,
Απ' τον Απόλλωνα ως τον Άδη,
Παιδιά της ίδιας μητέρας - θα μας ενώνει για πάντα ο Ορφέας.
(x2)

ΤΝΤ:
Όταν χαράζει μέσα μου κάθε λέξη γίνεται πρόταση,
Και κάθε προβληματισμός μου μια απόφαση,
Όταν χαράζει χωρίς λόγο - χωρίς πρόφαση,
Παλιές εικόνες κάνουν στην καρδιά μου απόβαση,
Γεμίζω συναισθήματα καθώς γεννιέται ο Ήλιος,
Όπως γεμίζω δάκρυα με την απουσία,
Και θέλω να τον κοιτάζω στα μάτια σαν φίλος,
Κι αν τυφλωθώ - θα 'ναι γιατί η φιλία θυσία,
Όταν χαράζει: η σκέψη μου τυρβάζει,
Σαν πιτσιρίκι που για να φάει η μαμά το φωνάζει,
Κι αυτό σ' αλλόκοτα μέρη,
Ταξιδεύει και ξέρει,
Πως όπου (κι αν) καταλήξει καρπούς θα του αποφέρει,
"Κι είν' η καρδιά μου πονεμένη απ' το σκοτάδι, από τα σκοτεινά χρώματα αυτής της πόλης.
Κακοποιημένη γυναίκα μοιάζει η μέρα: ετοιμοθάνατη - φορέας αστικής πανώλης."

Ρεφρέν:
Από το φως στο σκοτάδι,
Απ' τον Απόλλωνα ως τον Άδη,
Παιδιά της ίδιας μητέρας - θα μας ενώνει για πάντα ο Ορφέας.
(x2)

Ορθολογιστές - Νιώσε Μάτωσε

SXO:
Είναι τέτοιες οι στιγμές: που σνομπάρουν το χαρτί,
Κάποιος πηδάει από ψηλά κι αυτοκτονεί,
Στο πουθενά μια μάνα: λιώνει με μορφίνη τα παιδιά της - μην ξυπνήσουν,
Κάποιον αθώο κρέμασαν για να τον τιμωρήσουν,
Για τα παιδιά του δρόμου που περνάς και δεν κοιτάς,
Τα πάντα είναι πόνος - μη μιλάς,
Το χέρι που δε δίνεις κοψ' το: δίνει ελπίδα,
Το χέρι σου προσφέρει μίσος - φόρα παρτίδα,
Δυο μάτια σε κοιτάνε κι έχουν: μάτια αλήθεια,
Που σε ταρακουνάει - σπάει κομμάτια τη συνήθεια,
Αδιαφόρησε - ψήφησε στα reality αποχώρηση,
Την Κυριακή: μπορείς να κλάψεις για συγχώρεση,
Είναι το μόνο που μπορώ να σου πω: δείξε αγάπη - έτσι για το καλό,
Δώσ' τους αξία!
Αλλιώς σηκώστε τείχη για φυλακές,
Σηκώστε κι άλλα τείχη για να χτίσετε ψυχιατρεία.

Ρεφρέν:
Νιώσε - μάτωσε γι' αυτά που θέλεις κι αγαπάς,
Γιατί χανόμαστ' αδερφέ μου (γιατί χανόμαστε) - χανόμαστε,
Αγάπη είναι σε παιδάκια να μιλάς μα δε μιλάς,
Δεν αγαπάμε ή απλά ξεχνιόμαστε;
(x2)

TNT:
Μοιάζει με θρίλερ,
Και καθημερινά το συναντώ στο Ιράκ: δολοφονούνε γυναικόπαιδα οι Αμερικάνοι,
Ψάχνουνε λέει για πυρηνικό εξοπλισμό ενώ όλοι γνωρίζουν πως το πετρέλαιο πια δε φτάνει,
Στην Ανατολή δικάζουν γυναίκες γιατί αμάρτησαν,
Ήτανε άρρωστες και γούσταραν να τις βιάζουν,
Μωρά παιδιά προτού γεννηθούνε καταδικάστηκαν για να πεθάνουν από τον ιό που όλοι τρομάζουν,
Μα ούτε που θα συγκινήσει τη μιζέρια σου,
Όλα είναι ξένα όσο δεν μπουν μεσ' στη ζωή σου,
Ευχαριστώ να λες για τη λαμπρή καριέρα σου,
Και στο ζητιάνο στα φανάρια: "Άντε γαμήσου!",
Όταν περνάς απ' την Ομόνοια και μυρίζεις θάνατο λυπάσαι,
Κι όμως τα βράδια μια χαρά κοιμάσαι,
Ψάχνεις τον έρωτα της ζωής σου σε sites παράνομα μα,
Καταδικάζεις την πορνογραφία επώνυμα,
Δέξου που φτάσαμε - και φτάσαμε γιατί έφταιγες και συ,
Μη μένεις στην ευχή όταν ένα αστέρι αυτοκτονεί,
Κι όταν πεθαίνει κάποιος μην κλαις μπροστά στην κορνίζα,
Τα χέρια σου σφίξε αλλιώς κοψ' τα από τη ρίζα.

Ρεφρέν:
Νιώσε - μάτωσε γι' αυτά που θέλεις κι αγαπάς,
Γιατί χανόμαστ' αδερφέ μου (γιατί χανόμαστε) - χανόμαστε,
Αγάπη είναι σε παιδάκια να μιλάς μα δε μιλάς,
Δεν αγαπάμε ή απλά ξεχνιόμαστε;
(x2)

Ορθολογιστές - Οι Στιγμές Μου

SXO:
Είμαι εγώ, γνωρίζω ποιος είμαι κι είμαι καλά,
είμαι ο Σχίζο από Ορθολογιστές , πατάω γερά
πάνω σε μπότες και ταμπούρα απομνημονεύοντάς τα,
σκορπάω κομμάτια της ψυχής μου : έλα και πιασ' τα
εγώ δεν είμαι ποίητης, δε θέλω παράσημα
μοναχικό στοιχείο, σε μία πόλη φάντασμα,
φλέρταρα τη θλίψη και με κέρναγε αντοχή,
για μένα ο δρόμος ήταν η μόνη μου επιλογή.
δεν ήταν θέμα άποψης, ούτε και επανάστασης
και προφανώς δε καμαρώνω για όλο αυτό όπως εσείς,
είχα προβλήματα και τρέξιμο από μικρός
δούλευα σαν το πούστη κι απ'την κούραση έπεφτα νεκρός.
είμαι αραγμένος στο σταθμό , δεν περιμένω
κούνισα το μαντήλι, στο τελευταίο μου τρένο
το να μπορώ να τριγυρνάω, μόνο με νοιάζει
γιατί ξέρω ότι η πέτρα που κυλάει δε χορταριάζει.
Μες στο μυαλό μου υπάρχει μόνο μία ρήση ,
ότι άμα δε πηδήξεις τη ζωή θα σε πηδήξει κι εγώ
διαλέγω πλευρά και σπάω το μπουκάλι ,
ξημέρωσε πια και λέω καλημέρα Μιχάλη.

Ρεφρέν:
Είναι φορές... που τριγυρνάω...
Είναι φορές.. (που το χρόνο) σταματάω...

ΤΝΤ:
Με το κεφάλι στραμμένο στον ουρανό,
ακόμα περπατάω νομίζω σε γνώριμα μέρη
λακούβες και ανώμαλα λοφάκια προσπερνώ,
ρώτα καθένα από αυτά και θα σου πεί (ότι) με ξέρει
μαθαίνουμε απ' τα λάθη μας, σοφότεροι γινόμαστε
μα σκέφτομαι πολλές φορές να κάνω τα ίδια λάθη,
είναι η σύγχυση ή το πάθος που όλοι αρνιόμαστε ε?
πολλές φορές με αναζήτησα στο χάρτη.
Και ξέρεις λύση δε βρήκα αλλιώς δε θα 'γραφα,
συγχώρεσέ με αν σ' αγγίζω έστω και λίγο
γιατί αν σ' αγγίζω θα νιώθεις τον πόνο που δεν άντεχα
να 'μαι μόνος κάποια στιγμή μόνος να μείνω
χωρίς τους φίλους και χωρίς την οικογένεια,
πραγματικά τρομάζω με αυτή τη σκέψη
είμαι απ' αυτούς που σέβονται την κάθε έννοια,
απ' τους ρομαντικούς ποιητές που δε θέλουν στέψη.
Ρεφρέν:
Είναι φορές... που τριγυρνάω...
Είναι φορές.. (που το χρόνο) σταματάω...

115)Ορθολογιστές - Όσο Κάτι Μας Ενώνει

Βία , ανεργία , παιδεία , εξουσία , ξενοφοβία , τρομοκρατία , αδικία , δημοκρατία

SXO:
Προσπαθούν να επιφέρουν την καταστολή σε καθε ανήσυχη, επαναστατημένη ψυχή
γεμίσαν τα έδρανα μας δεξιοί , σα ζώα σε κοπάδι παμε όλοι για σφαγή
καμία αλλαγή , διαφθορά διαχρονική , πατάμε σε κόκκινο χώμα που από το αίμα έχει βαφτεί
στην οδό Μεσολογγίου το κράτος τρομοκρατεί ,κι οι Έλληνες πολιτικοί σπουδάζουν υποκρίτικη
αχόρταγη χρήση δακρυγόνων και χημικών στα μπλοκ πορείας για καταστολή των μαθητών
οι χρυσαυγήτες δίνουν το παρόν , κρυμμένοι πισω απ' τις γραμμές των αστυνομικών
Ψήφισέ τους , κι ας κάψαν την Ελλάδα ολη εμπρός σου , αρκεί να να έχεις βίσμα εσύ για τον διορισμό σου
ούτως ή άλλως αν το πρόβλημα λύση δε βρει , δε θ' αργήσει έξω από την πόρτα σου να ρθεί

Ρεφρέν:
όσο το σκοτάδι απλώνει όσο κυβερνούν μασόνοι
όσο η φλόγα δυναμώνει , γίνεται φωτιά φουντώνει
όσο κάτι μας ενώνει , τίποτα δε μας φιμώνει
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

ΤΝΤ:
όσοι αναπολούν τη χούντα , σας πολεμάμεεε
όσοι τους ξένους μισούνε, απλα γελάμεεε
όσοι μας θέλουνε πιόνια , τους απαντάμε
όταν θα λένε στοπ , όλοι θα λέμε πάμεεε
στοπ , ΠΑΜΕ , στοπ , ΠΑΜΕ
Στείλε μες στο άσυλο ασφαλίτες , χρυσαυγίτες κι αφού τα κάψουν όλα πες τους φοιτητές αλήτες
για πλιάτσικο μιλα μα λυπήσου παρεπιπτόντως μιας και πεινάν οι vodafone , ο γέρμανος τα hondos
Ελλάδα των ειδήσεων και των δημοσκοπήσεων των μεσημεριανών εκπομπών και της eurovision
της παραπληροφόρησης και της ξενοφοβίας , της τόσο μπερδεμένης μορφής της δημοκρατίας
Δεν είμαι τυφλος , κι όπως εσύ , είδα μπάτσους με στολή
ή και χωρίς να ορμάνε δέκα δέκα σ' ένα φοιτητή
ρίξε πάλι δακρυγόνα να μου κλείσεις τη φωνή , όσο κι αν με ποτίζεις καρκίνο θα είμαι πάντα εκεί

Ρεφρέν:
όσο το σκοτάδι απλώνει όσο κυβερνούν μασόνοι
όσο η φλόγα δυναμώνει , γίνεται φωτιά φουντώνει
όσο κάτι μας ενώνει , τίποτα δε μας φιμώνει
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Ορθολογιστές - Rationalistas

SXO:
Rationalistas - viva Rationalistas - Rap artistas - activistas,
Σαν τους Zapatistas senior,
Δεύτερο μπαμ και ήδη αποτελώ κοινωνικό φαινόμενο,
Το rap μου είναι βρώμικο και πολλά υποσχόμενο,
Μια φορά αλάνι - πάντα αλάνι είναι ποια; (τα)
Είν' τα κωλόπαιδα που μιλάνε σταράτα,
Τώρα τα λιοντάρια μπαίνουν στο τερέν,
Μ' άριστα το δέκα: σας βάζω μηδέν,
Ολικό format σ' αυτιά σου κάνω - σαν αεροπλάνο,
Σκοπός μου να το πάω ψηλά - να μείνει πάνω,
Και όταν πιάνω - μικρόφωνο τ' απολαμβάνω,
Γιατί παρά-νόμο στο δίνω το μυαλό μου χάνω,
Παλιώσατε μα παραμείνατε όλοι ψάρια,
Παίζουμε live στην Αθήνα και πέφτουν ντουβάρια,
Ορθολογιστές είναι το όνομα ψοφίμια,
Κάντε άκρη: οι δρόμοι τώρα ανήκουν στα αγρίμια.

Ρεφρέν:
Rationalistas (πάμε όλοι) - Ορθολογιστές,
Rap artistas (πάμε πάλι) - Ορθολογιστές,
Activistas (φώναξέ το) - Ορθολογιστές,
(…)
(x2)

TNT:
Σηκώνω κεφάλι και πάλι σε βλέπω στο πάτωμα,
Θέλεις προπόνηση: δίνω το μάθημα,
Κάποιοι παινεύονται - περηφανεύονται,
Για μάχη έρχονται και ρεζιλεύονται,
Πάλι χτυπάω - μηνύματα δίνω - τα σπάω - γελάω με τύπους που δεν πάω,
Να 'μαι - πάλι με ρύμες σκοτώνω κι οι φλώροι κοιτάνε,
Νιώσε τη δύναμη να 'ρχεται πάνω σου - κάθομαι - σκέφτομαι πως,
Ότι και να γράφεις μπροστά μου θα 'σαι μικρός,
Βάζω μικροφωνικες - φωτιές - Ορθολογιστές (ξαναπές),
Ρυθμικές φωνές - φονικές - προκαλούν καταστροφές,
Καλά κατάλαβες ότι είμαστε οι νούμερο ένα,
Αν ψάχνεις τρόπους να μας βρεις θα 'ρθουμε εμείς σε σένα και,
Μην ελπίζεις: πως θα νικήσεις μην ελπίζεις,
Γιατί όταν χώνει ο ΤΝΤ χώνεις σαν να τραυλίζεις,
Επί σκηνής ο τρελαμένος Hooligan ξεπροβάλλει,
Και κάνει το crew σου μοιάζει πουτάνα που παίρνει πελάτες - μικρό παρτάλι,
Σκασμός και πάλι - τον πούλο σκάσαν οι μεγάλοι,
Μπροστά μας φαίνεσαι σαν clown μέσα σε καρναβάλι.

Ρεφρέν:
Rationalistas (πάμε όλοι) - Ορθολογιστές,
Rap artistas (πάμε πάλι) - Ορθολογιστές,
Activistas (φώναξέ το) - Ορθολογιστές,
(…)
(x2)

ΤΝΤ:
Κάποιοι δαγκώνουν το στυλ μου μα δεν μπορούν να καταπιούν,
Κι ύστερα κράζουνε αυτό που να γίνουνε δεν μπορούν,
Δεν φταίει ο νους - φταίει η ζήλεια: δεν τους αφήνει να δουν,
Σαν παντρεμένος που πιάνει τη γυναίκα του να γαμούν,
Ταύτισαν το underground με το χαμηλά ποιοτικό,
Κι έχουν βουτήξει το κεφάλι κάτω από το χώμα,
Σαν στρουθοκάμηλοι μου μοιάζουν και παρατηρώ,
Πως ξεφυτρώνουνε όλο και πιο πολλοί με τον καιρό.

SXO:
Στέκομαι και παρατηρώ,
Πως ξεφυτρώνουν πιο πολλοί με τον καιρό,
(…) Rationalistas mi corazon!

Ρεφρέν:
Rationalistas (πάμε όλοι) - Ορθολογιστές,
Rap artistas (πάμε πάλι) - Ορθολογιστές,
Activistas (φώναξέ το) - Ορθολογιστές,
(…)
(x2)

Άγνωστος Χειμώνας feat. Loopa - Έλα μια βόλτα

Ως παρενεργειες που σπανε το στομαχι
αγχη και δαιμονες μπορουν να νικηθουν αρκει να βγω απ' τη μαχη
αγνοωντας την αγαπη
κατι μου λεει πως αν φυγω καποιος θα βρει αφορμη για να γελασει
σε καθε σταση κοζαρω φατσες που κρυβουν χιλιαδες λαθη
χιλιαδες ενοχες κατω απ' τη λασπη κανω την εικονα μαυρη
πουτανες στη θεση σας δε θα το 'χα ξεχασει
αν στα ματια το θυμα μ' ειχε κοιταξει
τωρα ψαχνω απλες μεθοδους να ξεφυγω
το γελιο μεταδιδω
αν με δεις να γελαω κανε το ιδιο
για λιγο μοιρασου με τον διπλανο τον ηλιο
κατεβασε τον τοιχο και ισως να σε νιωσει φιλο
ανταποκρινομαι στο ενστικτο
κι οσο το μελλον βλεπω πενθιμο
πατω την περιεργεια μου θελω να ζησω το μη ανατρεψιμο
πιασε το χερι μου και ελα να παμε εκει που δαση φυτρωνουν στην ερημο
ανυπομονω
να μπω σ' ενα κουτι με μουσικη και να κλειστω μακρια απο τον πολιτισμο
ακομα κι αν δεν εχω προσβαση στον ουρανο θ' αναδειχθω
ξερω να πολεμω
μετετρεψα την πικρα σε θυμο και χαμογελασα
μετα απο χιλια δυο ξενερωσα
ελα μια βολτα τωρα που θερισα
μεσ' στο κεφαλι μου τ' αμετρητα απογευματα να δεις πως γκρεμισα
οταν ο ηλιος πεφτει βλεπω το ξημερωμα
αντιστροφα η μερα μου κυλαει δεν καθυστερησα δεν καθυστερησα

Boom Boom Boom Boom
Boom Boom Boom Boom Boom
Boom Boom Boom Boom
Boom Boom Boom Boom
Ψυχοδραμα Boom τσιτα Boom στην νιρβαμα
ψυχη ματια σωμα στομα σε ατοφιο κραμα
και χαρμα βλεπω
τον ηλιο σ' αρμα πανω τρεχω
στο φως προς ολοταχως τον κινδυνο ελεγχω
και κοιτα με πως ιπταμαι
πως τα βρηκαμε
εγω με το φωτεινο μου εγω ξαναβρεθηκαμε
και βγηκαμε στους δρομους του πυρος που πορευτηκαμε
στο μελλον νιωθω μεσα μου χαμογελο ανατελλω
και στα ματια σε κοιταζω παντα
κοβω απ' το αλεξιπτωτο τον στατικο ιμαντα
να πεσω μυτη σκαω σκαω και καντε ολοι στην παντα στην παντα
στην τσαντα του Θοδωρη κρυψαμε τα κουμαντα
για μια βολτα ελα
για να σου μαθω κολπα
μπες στο ρυθμο μου μεσα νιωσε τη μποτα
και χτυπα τον βηχα τους κοψε
και νιωσε γι' αποψε
τα λογια σου απ' την ψυχη bro στο στομα σπρωξε
να βγουν σε οσους ακουν
μια μερα μονο μονο μενει για το Boom να το θυμασαι
να 'σαι ατσαλι κι ας φοβασαι μαγκα γελα οταν λυπασαι
και νικησε την ηττα και νικησε την ηττα και νικησε την ηττα