Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Bong Da City - Πολέμου μηχανές

Μανιακος
Με τεχνικες kung fu
πολεμου μηχανες ειμαστε
εχω το νου μου στη φου και τη φου στο νου μου
το χρωμα τ'ουρανου κι αυτο του προσωπου μου ενωνονται
χαμογελα παγωνουνε
ο μαγος κοιταζει τη πολη καθως παραπαταει μεθυσμενη
καθως αργο πεθαινει
το ματι του μεγαλου μου αδερφου
επανω σε κολονες καποια σκανδαλα δε μαγνητοσκοπουν
υπουργους να φουταρουν απ'τον εκτο στον ακαλιπτο
εννια εδω κ'ενα δεκαλεπτο
καθε κυβερνηση που αποσκοπει σε διαλογο
ειναι αστεια σκαω και φτυνω βια
κοινωνια μια δε δινω μα θεομηνια
τη θυελα στη gotham ανεμια
σε καθε πουτανας γιο πολιτικο κι αστυνομια
κατι φιδια που εχουν υπηρεσια και
κρυβονται πισω απο απροσωπια με θηρια
εχω τη θεραπεια κ'ειναι επωνυμια,ταινια
με κομμενα καρε καμμενα και λαθος το συμπερασμα
μεσα απ'την κολαση το περασμα

Inka
Ελα μαζι μου στο ταξιδι μου
να σε ξεναγησω μεσ'το σπιτι μου
σταγονες βροχης που κοιταν τη λυπη μου
την υγρασια μη φοβασαι
ειναι ο μονος φιλος που τα βραδυα σε κοιτα καθως κοιμασε
οτι μαρενεται λενε πεθαινει
εδω που οι δαιμονες αρχιζουν να ρωτουν το τι συμβαινει
πεφτει κατω κι οτι πεφτει κατω καποτε ανεβαινει
κουβεντα εσωκληστη που στην καρδια μου μενει
ανεμοθυελλα οι σκεψεις μου
τοσο που αν στις πω θα εχεις προβλημα στις σχεσεις σου,σκεψου το
ειναι ωραια στον παραδεισο προτιμησα την κολαση
γιατι μου εδωσε τριτη οραση
κι οσοι βρεθουν απεναντι μου κοβοντε απ'την προσπαθεια
το χειροτερο πραγμα ειναι η ημιμαθεια
δες το κατι σα μαστιγα και κρινε απ'τα τετραστιχα
ουτως η αλλως απο παντα υπηρχε ασταθεια

Tsaki
Ειναι το mad house πληρωμενοι δολοφονοι
του arkham εμπολεμη ζωνη εκ γενετης
αερια στην ατμοσφαιρα υπνοτιζουν bdc's
ειναι αστεια απλα κανω practise για το bong το τρια
ειναι νοσος φλεβα και πονος μα το'χω μαθει
σιχαμενος το ιδιο το σωμα μου μ'αποβαλλει
με πονα στο κελι μου η παρανοια δε χωρα
χαμογελα ενα χαπι καθε φορα αποπνικτικα
zombie που πατανε κουμπια σε μαυρα κουτια
καλωδιομενοι ηλεκτρονικα εγκλωβισμενοι
υποσυνειδητα το stress μου ανεβαινει
υπνοτικα το ζω περνοντας αγχολυτικα κι αλλη μια μερα στο σπιρτοκουτο
ειπα να κρεμαστω στην εισοδο μ'ενα καλωδιο μα δε γαμιεται
αφου δεν πινω κ'ειμαι ολο στο παρα πεντε
κοιτα κατω γιατι τα ματια ψεματα δεν λενε
εχουμε πολεμο πριν απο το 2000 το φημολογω
ηλεκτριζω κι οτι γραφω δεν αποστιθιζω
mister freeze διακινα το υλικο μας πιο νωρις
φακελοι του arkham σε μερη κλειδωμενα και ασφαλεις

Ε.Π
Σου σβησανε τα νιατα σου φορτωσα προβληματα
τη φατσα του μαλακα
ειναι μασκα για να κανεις νυχτα πιατσα
απο τη γεννα σου στη κασα
του κλοτσου και του μπατσου διχως να παρεις ανασα
που πας με τετοια φατσα
τους πετα απ'την ταρατσα για ν'ακουσω το κτουπ
παρεχω δημοσιο εργο εξαφανιζω τους φλου
οπως τα σπορια απο τη φου και το αγχος απ'το νου
κανω κατι που δεν κανεις γενικα ειμαι αλλου
σκατα δε θελω τιποτα δε θυμαμαι και δεν ξερω
υποφερω κλεισμενος μεσα σ'αυτο το μπουρδελο
δεν εχω ιδεα τι μου γινεται πως το ελεγχο
πως το αφηνω ανεξελεγκτο πως το χανω και πεφτω
πως σωνομαι τελευταια στιγμη το ιδιο story βλεπω
και εχω φτιαξει απο πακετα ενα τεραστιο πακετο
11 και 25 σβησ'τα φωτα ακομα μποχα
και εχω τα προσοντα να σε κανω ρομπα
ακου βρωμα το αστειο σταματα σε καποιο κομμα
και τελειωνει μεσ'το στομα σου αφου τα δωσεις ολα
καρμανιολα μονος μου και γυρω νεκρα ολα
ειναι ο χωρος μου λεκανοπεδιο αττικης καριολα

Φονικος
Διχως αθωοτητα στο βλεμμα του
βγαινει το εμβρυο και τρωει τη μητερα του
ολα ψυχρα ειναι μεσα του
αν δεν πεθανει εκεινοι ηπαν πως δεν θα σωθουν
πες μου ποιος νοιαζεται και τι να λεει
οταν μεσα σου το δικο μας δηλητηριο ρεει ,ει
ε τι να φταιει που ξερουμε το rap και σε καιει
μεινε εκει δε σε παιρνει πες μου τι δε καταλαβαινεις
αιμοδιψω το λαιμο σου βλεπω και με αρρωσταινεις
ο θανατος εβγαλε το παιδι του βολτα ψυχες παιρνει
μπροστα σου να με δεις δε σε συμφερει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζήτηση