Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

6αρια - Νεράιδα

Ηταν μικρη και αγνη πετουσε στον ουρανο
ακουγα μονο τα φτερα της μα ηθελα να την δω
οταν μελαγχολω αυτη παντα ειναι εδω
δεν την ακουω πια μα μου στιχιωνει το μυαλο (x2)

Μια μελωδια λυπητερη στο βαθος ακουγοταν
κοιταζα προς τον ουρανο το 'νιωθα κατι ερχοταν
πλησιαζε στο μερος μου και αερας σηκωνοταν
μυριζε χωμα η βροχη το φεγγαρι κρυβοταν
ξαφνικα μπροστα μου μια λαμψη εκθαμβωτικη
ανοιγω τη παλαμη μου και καθεται εκει
την βαζω μπρος στ' αυτι μου κι ακουω μια φωνη
μου ελεγε πως δεν ειναι απο δω εχει χαθει
ζουσε και κατοικουσε σε μια κοιλαδα
ταξιδευε και χαθηκε πανω απο την Ελλαδα
μου μιλαγε και δακρυζε μιλαγε για τον τοπο της
το μονο που τις αρεσε η θεα της Ακροπολης
σιχαινοταν το τσιμεντο και τη σκονη
το νεφος την πνιγει και τα ρουχα της λερωνει
αυτη θελει αγαπη και εδω υπαρχει μισος
το μονο που της μενει να βασιζεται στο ισως
ισως οι ανθρωποι να δουνε τι αξιζει
ισως μια μερα αγαπη μας πλημμυρισει
ακομα βασανιζεται και ζει στη δυστυχια
και οταν εφευγε ξανασβηνε η μελωδια

Ηταν μικρη και αγνη πετουσε στον ουρανο
ακουγα μονο τα φτερα της μα ηθελα να την δω
οταν μελαγχολω αυτη παντα ειναι εδω
δεν την ακουω πια μα μου στιχιωνει το μυαλο (x2)

2 σχόλια:

Αναζήτηση