Film Noir - Ο κυρ Γιαννης (Ασαρκος)

Σε μια ιστορια, ναι, σε μια ιστορια
δεν παιζει ρολο ο προλογος στο θεμα
αλλα η καταληξη στο τερμα

Ειχε μαθει να πληγωνει
να κανει λαθη, λαθη να μην τα μετανιωνει
και μεσα του σκοταδι βαθυ δεν ξημερωνει
και νιωθει καλα με την ενοχη
σε μια εποχη που οι πολλοι μεινανε μονοι

μονος και αυτος δεν ειχε πεισει γνωμη σε κανεναν
κεραυνος εν αιθρια ητανε σε καθε βημα του μ΄ανωμαλη πορεια
και μεσ΄τον ενοχο χορο μια συναντηση
με εναν γερο σοφο γειτονα λιγο πριν τις 11:30
και ενω υπηρχε ανεση επικοινωνια που τα ειπε λιγο γρηγορα
γεροντα ψαχνω την απαντηση και συντομα
θελω να βρω τα λαθη, να καταλαβω
προτου η ψυχη μου βρεθει μεσα στα επειγοντα
πρεπει να κανω κατι για να την προλαβω
ο γερος αρχησε εξηγησε πρωτα
καθε ασχημη πραξη θα αντιστοιχει σε μια προκα
κι ο νεος ειχε χρεος οταν ασχημα ειχε πραξει
με ενα σφυρι να την καρφωνει εξω απο την πορτα
ενταξει, ενταξει καλο σου βραδυ τωρα
ο ενας ανηφορα πηρε ο αλλος κατηφορα
ολα κοιλουσαν ομαλα μεχρι το πρωτο λαθος
η πρωτη προκα μπηκε διχως ντροπη και με παθος
και καθε μερα καθε νυχτα δεν μετανιωνε
επρατε καρφωνε επρατε καρφωνε
και καλημερα καληνυχτα δεν ανταμωνε
επρατε καρφωνε επρατε καρφωνε
κι οσο οι μερες περνουσανε και μεγαλωνε
επρατε καρφωνε επρατε καρφωνε
κι οσο οι μερες περνουσανε το καταλαβε
καρφωνε καρφωνε καρφωνε διαβολε
ειχε φτασει σε σημειο που δεν μπορουσε να βγει
προκα εδω προκα εκει και παντου προκες
εξω απο την πορτα και δεν υπηρχανε κι αλλες πορτες
οποτε ως ποτε ειπε πρωτα
κι ειπε να αλλαξει παραστασεις
 να κλησει λιγο με τους ανθρωπους τις αποστασεις
χωρις εντασεις, ειδε τον γερο και του ειπε για δραστικες αποφασεις
να βγουν οι προκες να μπουν οι γερες οι βασεις
ο γερος επειτα συνεχισε του απαντησε
για καθε τι καλο που θα΄κανε οσο μεγαλωνε
και μια προκα να ξεκαρφωνε απο το
κατωφλι του να δει αν θα ξαλαφρωνε
αν θα αλλαζαν οι τροποι του και να βγαζε προκες οσο μετανιωνε
κι οσο πληγες εκλεινε πληγες που ανοιγε
τοσο καλυτερα θα΄νιωθε μερα με την μερα
και νυχτα με την νυχτα θα΄χε καθαρο αερα
σιγα σιγα ηρθε η ωρα που περπατησε
λιγο πιο ανετα το κατωφλι καθαρισε
και καθε βημα σταθερο πολυ δεν αργησε
να δει την καρδια του σαν ενα λουλουδι που ανθιζε
ποτε δεν ειναι αργα συλλογιστηκε και συναντησε
τον γερο να του πει ποσο καλυτερα παει το πραγμα
ο γερος ειδε πως οι προκες ειχαν φυγει
και του απαντησε οι τρυπες θα μεινουν για παντα