FFC - Δε με νοιάζει πια

Χτες το βράδυ έμεινα μόνος και συζήταγα με εμένα
γι' αυτά που θα συμβούν μα πιο πολύ για περασμένα γεγονότα
όμως τίποτα δεν είναι όπως πρώτα
Έβαλα λίγο κρασί και μετά λοιπόν έσβησα τα φώτα
Κι έτσι άρχισα ταξίδι σ' όσα έχω κάνει ήδη
πριν ο χρόνος γίνει φίδι που να είναι οι τότε φίλοι
όλοι έχουνε χαθεί άλλος εδώ άλλος εκεί
ποτέ δεν είχαμε σκεφτεί πως θα 'ταν κάποτε η ζωή
Λίγοι μείνανε κοντά άλλοι φύγανε μακρυά
Άλλοι πιάσανε δουλειά κι άλλοι έχουνε παιδιά
Και όλοι ψάχνουνε να βρουν τι να είναι αυτό που 'χουν χάσει
Είναι η ψυχή που αρρωσταίνει πριν το σώμα γεράσει
κι έχω μία τάση λύσεις να βρω μα όλα έχουν ξεθωριάσει
Χρόνια περίμενα το τρένο μα για μένα δεν έκανε στάση
Δε πειράζει κι αν η νύχτα ξεχάσει όλα αυτά που 'χω γράψει
Πριν η μέρα χαράξει τι θα μπορούσε να αλλάξει

Τίποτα δεν μένει ίδιο
Τίποτα δεν αλλάζει πια
Πάντα μες στον ίδιο κύκλο
Μα δεν με νοιάζει πια

Χτες το βράδυ έμεινα μόνος κι έτσι πίστεψα για λίγο
ότι τώρα το παρελθόν μπορώ να κάνω φίλο
Κοίταξα φωτογραφίες από δύσκολους χειμώνες
μα ακόμα κι οι αναμνήσεις μου έχουνε μείνει μόνες
Λόγια φράσεις κι υποσχέσεις σαν τοπία με ομίχλη
η χαρά μου ζούσε λίγο και χανόταν χωρίς ίχνη
Πόσα είχα ονειρευτεί και πόσα έχω κάνει πράξη
Πόσα σου έταξα ψυχή μου πρι κάθε χρονιά αλλάξει
Πόσα μπόρεσα να δώσω μα ποτέ δεν πήρα πίσω
Που΄ναι όλα αυτά που ήθελα μα δεν πρόλαβα να ζήσω
Τόσα λάθη γίναν δάκρυ που δεν μπόρεσα να κρύψω
τόσα λόγια στο μυαλό μου που δεν μπόρεσα να σβήσω