Ο,τι σου λενε μη το πιστευεις
δε θα σου δωσουνε αυτα που γυρευεις
κανεις δεν παιρνει αυτα που πρεπει να παρει
ο,τι εχουμε ειμαστε εμεις παρτο χαμπαρι (x2)
Ο,τι εχουμε ειμαστε εμεις κι αυτο δεν αλλαζει
το συνηθισα πλεον ναι δεν με τρομαζει
μην περιμενεις θαυματα να σωθεις, οχι
εδω τη μοιρα μας τη γραφουμε εμεις, ναι
γι' αυτο και πανω μας ολο το πλανο μας
γι' αυτο και θελει φωνη γαμω το κρατος μας
θελει αντιδραση και φανατισμο, ναι
κι εσυ λυπασαι για ενα μπατσο νεκρο, ε;
και τι να λεει, χα; ολα ειναι αδικα
και τους βολευει να πιστευεις ειναι ματαια
καθε προσπαθεια για κατι αλλιωτικο
ειναι σκληρο πολυ της μαζας το ναρκωτικο
Εμεις το φτιαχνουμε λοιπον καθε ονειρο μας
για οσους εχουνε θεο δεν εχουμε το θεο μας
δεν υπολογιζω σε καμια προσευχη
τα ποδια μου γερα ναι πατανε στη γη
η αληθεια γυμνη αν εχεις ματια ανοιχτα
δε θα τη δεις στο δελτιο των εννια, μπα
το 'χω δει οτι μπορει να συμβει
θελει γροθια υψωμενη και φωνη δυνατη
γιατι η εποχη σκληρη οσο εισαι κι εσυ
οταν μυριζει μαχη φορα την παραλλαγη
Νωντα αδερφη, καλη διαμονη
Μιχαλη, Αλεξη το χωμα σας ελαφρυ
Ο,τι σου λενε μη το πιστευεις
δε θα σου δωσουνε αυτα που γυρευεις
κανεις δεν παιρνει αυτα που πρεπει να παρει
ο,τι εχουμε ειμαστε εμεις παρτο χαμπαρι (x2)
Απο παιδι σε ταϊζουν σκατα
απο το σχολειο σ' ετοιμαζουν για ενα σαπιο μετα
κριμα, δεν ειναι αστειο οχι, ειναι γελοιο
ποσα προβατα μπορει να γεννησει το ιδιο βιβλιο
μα, πιστευω στους ανθρωπους, πιστευω γι' αυτους
μα δεν πιστευω εκκλησιες, μεσσιες, σταυρους
φτανει να βρεις τον εαυτο σου, η καρδια και ο νους
μαθε να εισ' ανθρωπος και δεν εχεις αναγκη θεους
Δεν εχω λογο να πιστεψω στους πολιτικους
ποτε δεν τους συμπαθησα, δε μ' επεισαν τα λογια τους
εχθροι μου κι ο,τι γινει, μπουκαλι και βενζινη
η μονη αντιδραση που εχει απομεινει
στης αμαρτιας το καζανι ολοι βραζουν
διεφθαρμενοι μπατσοι παντα κομπλεξ βγαζουν
μα 'μεις παντα κουκουλα, κινουμαστε στη ζουλα
για ν' αποφυγουμε τα δοντια του αστικου μπαμπουλα
Δεν εχω αυτια για σε πολιτικε
τοσα λογια μα ειναι λες και δεν μιλησες ποτε ρε
μη σε κοιμιζουνε τα παραμυθια τους
ειναι οσο ψευτικα οσο η αληθεια τους
διεκδικησε και μη ζητας πια δεν αρκει να κοιτας
ο πλανητης ειναι το μονο που δε γυρνας
ειναι θεμα ψυχης και φωνης, δε στο μαθαινει κανεις
φιλοι, αδερφια, γονεις, ο,τι εχουμε ειμαστε εμεις
Ο,τι σου λενε μη το πιστευεις
δε θα σου δωσουνε αυτα που γυρευεις
κανεις δεν παιρνει αυτα που πρεπει να παρει
ο,τι εχουμε ειμαστε εμεις παρτο χαμπαρι (x2)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου