Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Εmor - Ο Κοσμος σας Πεθαινει feat 2Δελτα

Τωρα που ο κοσμος σας πεθαινει
οτι αγαπησαμε και φτιαξαμε θα μεινει ζωντανο
αυτη η σκεψη μ' ανεβαζει μ' ανασταινει
τωρα που οι ιδεες σας πεφτουνε στο κενο (x2)

Ο ρυθμικος λογος μου ο καλυτερος ψυχολογος μου
ποτε δεν ημουν μονος μου πεθαινε καθε φοβος μου
οσο τελειωνει ο χρονος μου κι οσο στενευει ο χορος μου
ωστοσο δεν θα δωσω θα σωσω πρωτα τις κορες μου
φολες που μου σερβιριστηκαν σαν τυφωνες νου
πουλαγα μα νου δεν ειχα πισω απο τις κορες μου

δεν εβλεπα δεν ακουγα δεν ζουσα δεν μιλουσα
απελπιστικος μονοδρομος ο δρομος που πατουσα
εδω στο τερμα αναποδα το κερμα
γυρνανε ολα τουμπα χωρις να τειθεται θεμα
κι εχω ακομα μια ευκαιρια να πονταρω στα χαμενα
μαυρισμενα τοπια που μεχρι τωρα ηταν ξενα
καθε εμποδιο για καλο ομως σε παρακαλω
μη μου βαζεις εμποδια δεν μπορω να σταθω
νομιζω θα τρελαθω μια μερα θα εκραγω
κομματια να γινω καλυτερα να χτιστω

Τωρα που ο κοσμος σας πεθαινει
οτι αγαπησαμε και φτιαξαμε θα μεινει ζωντανο
αυτη η σκεψη μ' ανεβαζει μ' ανασταινει
τωρα που οι ιδεες σας πεφτουνε στο κενο

Παρακμη σηψη εγκεφαλικη συνειδησιακη
40 χρονια ειχανε θεο τους το χαρτι
και ο θεος τους τωρα τους αφησε
σαν να πατησε ποδι πανουκλα του καμυ
σε καραντινα κλεισμενοι μας φυλανε φρουροι
εγινε εχθρος ο πλεισιον οχι αυτος που τυραννει
εχουμε διαχωριστει σε πλουσιους και φτωχους κι αυτοι σε μαυρους και λευκους
εχουν πειστει οτι να 'ναι
ομως σ' αυτον τον κοσμο ζω το ζω και δεν φοβαμαι
ειμαι κι εγω μεσα σ' αυτους που χτυπανε
απο τους ποιητες του δρομου που μιλανε
για αυτια που δειψανε να ακουσουν
περιγραφουμε το χαος στην ατμοσφαιρα
καυτη πραγματικοτητα στην υστατη αυτη εποχη
και δεν τρεφω αυταπατες οτι θ' αλλαξει η γη
ομως κοντρα στη κοντρα ευχαριστη τακτικη

Τωρα που ο κοσμος σας πεθαινει
οτι αγαπησαμε και φτιαξαμε θα μεινει ζωντανο
αυτη η σκεψη μ' ανεβαζει μ' ανασταινει
τωρα που οι ιδεες σας πεφτουνε στο κενο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζήτηση