Μου μοιαζει ο κοσμος με λαβυρινθο
μα μεσα του πρεπει να ζησω
στο στομα μου φορεσανε φιμωτρο
τα δυο μου χερια τα δεσανε πισω
μου δωσαν ονομα και θρησκευμα
κατω απο τον γκριζο ουρανο τους
μια φυλακη και 1000 σιδερα
κι εκτοτε θελουν να μ' εχουν δικο τους
Μαχομαι μονος στεκομαι απεναντι τους
κινουμενος σε τροχια ελευθερη
δεν θα μαι ποτε μαζι τους
ωντας αυτονομος οσο μπορω χωρις ονομα
ελπιζοντας και κυνηγωντας μοναχα δικα μου ονειρα
θελουν να με 'χουν στη φυλακη τους δεμμενους ισοβια καθειρξη
να ζουμε στον χειμωνα διχως ανοιξη
στο στρατο να πολεμαω για καθε ιδεα τους
να σφαξω η να σφαχτω να υπερασπισω τη σημαια τους
στησανε καμερες για ολα τα βηματα μου
βαλανε μπατσους να 'ναι παντοτε η σκια μου
στο χαζοκουτι μου προβαλουνε εικονες
προσπαθωντας να επιβαλουνε αυτες ως προτυπα μου
ανθρωπακι με θελουν ανηθικο εντεταγμενα
διαταγες να περιμενω με τα χερια σταυρωμενα
με ριξανε στο γκριζο τους και μου 'πανε να ζησω
και με θυμουνται μονο οταν θελουν να ψηφισω
Μου μοιαζει ο κοσμος με λαβυρινθο
μα μεσα του πρεπει να ζησω
στο στομα μου φορεσανε φιμωτρο
τα δυο μου χερια τα δεσανε πισω
μου δωσαν ονομα και θρησκευμα
κατω απο τον γκριζο ουρανο τους
μια φυλακη και 1000 σιδερα
κι εκτοτε θελουν να μ' εχουν δικο τους
Μουσικες αναγωγες με συντροφευουν
για οταν οι μερες γινουν σκουρες κι επιμενουν
και με ωραριο οταν δεν παιζουν αχρηστοι
εγω θα ξερω ποσα χανουνε οι απληστοι
εγω θα ξερω πως το χρημα κανει ψευτες
για ανθρωπους θυματα που ψαχνουν για αδειες τσεπες
το συστημα του πρικησε παιδια να τρεχουν
μα δεν τους εδωσε τον χρονο να τ' αντεχουν yo
μας θελει χρονια η κυβερνηση για πηδημα
κι οταν μιλαμε για το δικιο να 'ναι αδικημα
μας θελει σκλαβους η χωρα με τις μιζες
για να τα τρωνε ψευτες μπουληδες κι ατσιδες
αφου εχει ετσι το παιχνιδι ετσι παιζω
θα 'χω τις γνωσεις οπλο μου και θα παλευω
κι οταν το στομα μου φημωνουν ως το ξυπνημα
θα 'χω τραγουδια για να τους γαμω το συστημα
Μου μοιαζει ο κοσμος με λαβυρινθο
μα μεσα του πρεπει να ζησω
στο στομα μου φορεσανε φιμωτρο
τα δυο μου χερια τα δεσανε πισω
μου δωσαν ονομα και θρησκευμα
κατω απο τον γκριζο ουρανο τους
μια φυλακη και 1000 σιδερα
κι εκτοτε θελουν να μ' εχουν δικο τους
Υπαρχουν φορες που θολωνουν το νου
κομματια γινονται οι σκεψεις και οι λεξεις χανονται σε μια στιγμη
και δυναμη ψαχνω στα ποδια να σταθω
εξω απο εναν κοσμο που τον φτιαξανε να μοιαζει με λαβυρινθο
θωρακισμενη λογικη
εγκλωβισμενη εκφραση διχως πνοη
πορεια ταλαντευομενη πανω σε ευθεια
βια τιμωρια βια αλητεια
βυθισμενη μεσα στην ανια λεια
στα θηρεια που θελουν να μας ελεγχουν
και θελουν υφαινουν τον ιστο τους και μας δενουν στα γονατα
Βαβυλωνα τα γονατα στο πατωμα εγκεφαλικο αιματωμα
και ακου man ατομα που σημαινει να ταξεις στον κοσμο
πως δεν προκειται να αλλαξεις πιονια
σ' αλουσια κερατο και χρονια τωρα
σου σβηνουνε τα ονειρα γιατι σνιφαρουν κοκα
στο συστημα σας τωρα βαζω φωτια
Μου μοιαζει ο κοσμος με λαβυρινθο
μα μεσα του πρεπει να ζησω
στο στομα μου φορεσανε φιμωτρο
τα δυο μου χερια τα δεσανε πισω
μου δωσαν ονομα και θρησκευμα
κατω απο τον γκριζο ουρανο τους
μια φυλακη και 1000 σιδερα
κι εκτοτε θελουν να μ' εχουν δικο τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου